لوچو، از کشتی های پهلوانی است که از گذشته در مناطق شمالی کشور رواج داشته است. عده ای آن را جشن پایان برداشت برنج و برخی آن را جشن تیرگان می دانند. در این کشتی هریک از طرفین ورزشکار می کوشد تا یک یا چند نقطه از بدن حریف را به زمین بزند.
واژه لوچو ترکیبی از «لو» به معنای کنار یا لبه و «چو» به معنای چوب است. وجه تسمیه اش این است که چوبی به ارتفاع سه متر در میدان مسابقه کاشته و خلعت قهرمانی بر آن آویخته می شود. کشتیگیری که بتواند در پایان عنوان قهرمانی این مسابقه را کسب کند، چوب را به همراه خلعت تصاحب خواهد کرد و به همراه هوادارانش با نوای ساز و دهل به روستا بر میگردد. در مسابقات بزرگ و رسمی جوایز و هدایا گوسفند و گاو است. این مسابقات همه ساله در ماه مرداد در شهرستان بابل و روستاهای اطراف آن برگزار می شود.
کشتی لوچو از ورزشهای بومی مازندران است که میتوان آن را مادر کشتی آزاد دانست. امروزه لوچو را در قالب زمان گنجاندهاند و اگر حریفان در این زمان معیّن مساوی شوند، با قرعهکشی برنده را انتخاب میکنند. امّا در گذشته پهلوان کسی بود که حتی چندین ساعت مداوم کشتی میگرفت تا برنده از زمین بیرون بیاید، وگرنه کشتی را تمام نمیکرد. این ورزش پهلوانی باستانی در بسیاری از مناطق استان مازندران به خصوص بندپی و قراخیل جویبار و ... برگزار میشود. کشتی لوچو برای اهالی مازندران از اهمیت بالایی برخوردار است به طوری که در شرایط نامناسب جوی هوا تا تا تاریکی شب هم برگزار میگردد و کنسل نمیشود.
یکی از کشتیهای سنتی معروف کشور ورزش پهلوانی لوچو در مازندران است. ورزشی که از گذشته در این منطقه برگزار شده و عدهای آن را به جشن پایان برداشت برنج و برخی آن را جشنی برای تیرگان میدانند. در این کشتی هریک از طرفین ورزشکار میکوشد تا یک یا چند نقطه از بدن حریف را به زمین بزنند.
مسابقات کشتی محلی «لوچو» در منطقه «سرخکلای» زیرآب در یک روز بارانی و مه گرفته برگزار شد. در این رقابتها که با حضور ۶ تیم از مازندران در ۵ وزن به صورت دورهای برگزار شد، به نفرات برتر هر وزن و سر پهلوانی یک گوسفند اهدا شد. یکی از کشتیهای سنتی معروف کشور «لوچوی» مازندرانی است. ورزشی که از گذشته در این منطقه برگزار شده و عدهای آن را به جشن پایان برداشت برنج و برخی آن را جشنی برای تیرگان میدانند. این مسابقات هرساله در روز عید فطر برگزار میشود.
کشتی لوچو ورزش سنّتی و باستانی استان مازندران است که به ورزش پهلوانی لوچو نیز شهرت دارد و از دوران بسیار دور، جایگاهش را در فرهنگ و باورهای ارزشی مردم مازندران تثبیت کرده است. در این کشتی هر یک از طرفین میکوشد تا یک یا چند نقطه از بدن حریف را به زمین بزنند. کشتیگیری که در خطر میافتد میتواند با زدن کف دو دست به هم از ادامه مسابقه خودداری نماید، اما حق خارج شدن از زمین را ندارد.
مسابقات کشتی لوچو با حضور سرپهلوانان و لوچوکاران مازندرانی عصر شنبه (۳ اردیبهشت ۱۴۰۲) همزمان با عید سعید فطر در روستای گیله کلا شهرستان قائم شهر برگزار شد.