«ایستاده در آوار»؛ ۷ نماد در سکانس پایانی که «سنوار» را اسطوره کرد (ویدیو)

یحیی سنوار، که بیش از یک سوم عمر را در زندان‌های اسرائیل سپری کرده بود و زندگی اش سراسر مبارزه با اشغالگری بود، سرانجام در درگیری با نظامیان اسرائیلی به شهادت رسید. هر چند قبل از او، بسیاری دیگر از رهبران و اعضای حماس شهید شده بودند ولی نحوه شهادت و نوع انتشار خبر و تصاویرش در واپسین لحظات زندگی اش، او را به اسطوره تبدیل کرد. در این نوشتار، از منظر نمادشناسی اشاره‌ای داریم به این موضوع که چرا آخرین لحظات حیات او بیش از همه زندگی اش از او یک نماد ساخت:

ایستاده در آوار 

به گزارش عصر ایران، اولین تصویر منتشر شده از پیکر بی جان "یحیی سنوار" او را "افتاده بر خاک" نشان نمی‌داد بلکه سنوار را "ایستاده در میان آوار" نمایش می‌داد، به بیان خلاصه، تصویر جنازه او، نه افقی که عمودی بود که از منظر نشانه شناسی، ایستادگی را به ذهن متبادر می‌کند.

کشته شده در جنگ رو در رو 

او در حالی شهید شد که لباس رزم بر تن داشت و نه در پناهگاه که در درگیری مستقیم با نظامیان اسرائیلی. کشته شدن در میدان جنگ، در میان همه ملل و فرهنگ ها، امری مقدس گونه تلقی می‌شود و کشتگان جنگ، مورد احترام ویژه قرار می‌گیرند.

تنها 

سنوار هنگام شهادت تنها بود. گویا دو تن از همراهانش در درگیری با نظامیان اسرائیلی به شهادت رسیده بودند و فرمانده بزرگ حماس، در حالی که یکه و تنها می‌جنگید شهید شد. تنهایی فرمانده در هر نبردی، بار عاطفی ماجرا را تشدید می‌کند. 

نبرد تا آخرین نفس با تنی مجروح 

او قبل از شهادت، مجروح شده بود و یا تنی زخمی به نبرد ادامه داد. تصاویری که از پیکر وی منتشر شده است، نشان می‌دهد که دست راست او به شدت زخمی شده بود و او بالای زخم را با سیم، بسته بود تا خونریزی تشدید نشود. در آخرین لحظات نیز که گویا آخرین تیر‌های کلاشنیکفش را شلیک کرده بود، وقتی کوادکوپتر اسرائیلی به او نزدیک شد، چوبی را که در دست داشت به سمت آن پرتاب کرد. او به معنای واقعی کلمه تا آخرین گلوله، تا آخرین قطره خون و تا آخرین نفس و به تنهایی جنگید. تصویری که از آخرین لحظات زندگی او ثبت شد، یک سکانس کامل و اثرگذار سینمایی بود و سنوار را ماندگارتر کرد.

تن و تانک 

حکایت سنوار، روایت تصویری تقابل "تن و تانک" بود؛ گزارش ارتش اسرائیل و فیلم منتشره از شلیک گلوله تانک به سمت سنوار، موید این ماجرای خونین و حماسی است.

لحظه شلیک تانک به سمت سنوار را در این ویدئو ببینید 

یادگاری‌ها 

وسایل به جا مانده از او، مانند تفنگی که آنقدر کار کرده بود که سنوار با چسب برق، برخی اجزایش را به هم چسبانده بود، خشاب‌های خالی، کتاب ادعیه و تسبیح و عطر او، مکمل تصویر شهادتش بود.

پیکر ناپیدا 

اسرائیلی ها، پیکر او را به جایی نامعلوم بردند و اگر پیکر و قبر او نیز برای همیشه ناپیدا باشد، خودش می‌شود یک اسطوره ناپیدا که همه جا هست و اگر جنازه اش را بازگردانند، آرامگاهش می‌شود نمادی از یک قهرمان که برای وطنش زیست، برای وطنش جنگید و برای وطنش کشته شد؛

و چقدر سکانس پایانی زندگی سنوار، شبیه این شعر معروف محمود درویش است:

محاصره را محاصره کن 

راه فراری نیست 

بازوان قطع شده ات را بردار 

و دشمنت را با آن بزن 

راه فراری نداری 

من در کنارت افتاده ام؟ 

مرا بردار و با من دشمنت را بزن 

که اکنون آزادی، آزاد