نتایج یک پژوهش که اخیرا در لنست منتشر شده است از تأثیر بسیار قابل ملاحظه پیادهروی در درمان کمردرد و پیشگیری از عود آن خبر میدهد.
به گزارش راهنماتو، در حدود ۸۰۰ میلیون نفر در سراسر جهان دچار کمردرد هستند و این وضعیت علت اصلی ناتوانی و کاهش کیفیت زندگی در افراد است. تکرار دورههای کمردرد نیز بسیار شایع است و از هر ۱۰ نفری که در یک برهه از این وضعیت بهبود پیدا میکند، ۷ نفر دوباره این وضعیت را در طی یکسال آینده تجربه میکنند.
بهترین شیوههای درمان برای مدیریت کمردرد و پیشگیری از آن ترکیبی از ورزش و آموزش است. اما برخی اشکال ورزش یا در دسترس نیستند یا بسیاری از افراد به دلیل هزینههای بالا، پیچیدگی و نیاز به نظارت از عهده تأمین مخارج آنها بر نمیآیند.
یک کارآزمایی بالینی که توسط دانشگاه مککوآیر انجام شد به دنبال میزان اثربخشی پیادهروی در درمان کمر درد بود. در این آزمایش ۷۰۱ نفر بزرگسال که اخیرا از دوره کمردرد بهبود پیدا کرده بودند، به صورت تصادفی انتخاب شدند تا یک دوره ۶ ماهه پیادهروی شخصیسازیشده به همراه ۶ جلسه تمرین با فیزوتراپیست را دریافت کنند یا در گروه کنترل قرار بگیرند. شرکتکنندگان بر اساس زمانی که به گروه آزمایش ملحق شده بودند، بین ۱ تا ۳ سال توسط محققان دنبال شدند. مارک هنکاک، استاد فیزیوتراپی در دانشگاه مککوآیر که نویسنده ارشد این مقاله بود، میگوید یافتههای این پژوهش تأثیرات عمیقی روی مدیریت کمردرد میتواند داشته باشد.
او توضیح میدهد: «گروه مداخله در مقایسه با گروه کنترل به دفعات کمتری شاهد دردهای محدودکننده حرکت بودند و فاصله بین عود کمردرد در آنها در مقایسه با گروه کنترل طولانیتر بود: میانگین ۲۰۸ روز در مقایسه با ۱۱۲ روز.»
او توضیح میدهد:
«پیادهروی کمخرج است، در دسترس اکثریت قرار دارد و فارغ از مکان جغرافیایی، سن و موقعیت اجتماعی-اقتصادی، برای همه ورزشی ساده محسوب میشود.»
«ما هنوز نمیدانیم که پیادهروی دقیقا چگونه از کمردرد پیشگیری مکند، اما احتمالا ترکیبی از حرکات آرام نوسان، تقویت ساختار ستون فقرات و عضلهها، آرامسازی، تخلیه استرس و ترشح اندورفین ناشی از حس خوب به بهبود کمردرد کمک میکنند. البته پیادهروی فواید بسیار زیاد دیگری نیز دارد که شامل سلامت قلبی-عروقی، تراکم استخوان، وزن سالم و تقویت سلامت ذهنی است.»
دکتر ناتاشا پوکووی، یکی دیگر از نویسندگان این مقاله، میگوید: «پیادهروی نهتنها کیفیت زندگی افراد را بهبود بخشید بلکه نیاز آنها به حمایتهای مراقبتی غیبت از کار را تقریبا نصف کرد.»