موتورسیکلتهای نظامی زیبایی خاصی دارند و برای استفادههای سنگین و قابلیت اطمینان باید آنها را سفارشی سازی کرد. کاربردهای نظامی ایجاب میکند که موتورسیکلتها در همه شرایط و بدون ذرهای تردید عمل کنند.
به گزارش روزیاتو، کارآیی نامناسب با خراب شدن موتورسیکلتهای نظامی میتواند به معنای تفاوت بین مرگ و زندگی باشد. یک موتورسیکلت غیرنظامی ساده ممکن است قابلیتهای فراوان و یک موتور قدرتمند داشته باشد، اما عملکرد آن معمولا جادهای است و پتانسیل تاب آوری شلیک روتین یا نیاز به سالم ماندن در سقوط از هواپیما را ندارد.
ارتشهای جهان برای حمل و نقل سریع و چابک به موتورسیکلتها متکی هستند، و نقل و انتقال پیامها بین کمپها یا گشت زنی اغلب برای این وسایل نقلیه سریع و بسیار متحرک کنار گذاشته میشود. موتورسیکلت سواران نیز به طور مستقیم در نبردها شرکت میکنند و موتورسیکلتهای سنگین وزنتر دارای یک اتاقک جانبی هستند که اغلب مسلسلهای کلاسیک را در کنار سرنشین مستقر میکنند.
موتورسیکلتهای نظامی برخی از جذابترین قطعات تجهیزاتی هستند که اعضای ارتش به طور منظم از آنها استفاده میکنند. آنها میتوانند در ظاهر خود بسیار ساده به نظر برسند، اما اشتباه نکنید؛ این ابزارهای تخصصی حمل و نقل برای چالش برانگیزترین مشاغل ساخته شده اند. اینها پنج مدل موتورسیکلت نمادینی هستند که تا به حال در میدان نبرد یا انجام کارهای میدانی ضروری پشت جبهه بوده اند.
Zero MMX که شاید نقطه شروعی غیرمتعارف باشد، بدون شک مدلی ماندگار از بسیج نظامی مدرن است. مدل MMX محصول Zero Motorcycles است و تنها یک دهه پیش، در سال ۲۰۱۳ تولید شد. Zero MMX پلتفرمی است که به طور خاص متناسب با نیازهای منحصربه فرد ارتش ایالات متحده آمریکا طراحی شده است.
این موتورسیکلت در اصل یک موتورسیکلت صحرایی است که با تایرهای آفرودی تجهیز شده است. اما جایی که MMX از انتظار فاصله میگیرد، در قدرت الکتریکی آن است. Zero MMX به رنگ مشکی مات و بدنهای فلزی طراحی شده، اما تقریبا هیچ صدایی تولید نمیکند که با آنچه هنگام دیدن این موتورسیکلت انتظارش را داشتید، تفاوت قابل توجهی دارد.
این موتورسیکلت ساخت سال ۲۰۲۳ وزنی معادل حدود ۱۲۵ کیلوگرم دارد و به راحتی به یک منطقه جنگی حمل میشود. این موتورسیکلت میتواند از طریق یک موتور الکتریکی به نهایت سرعت ۱۳۷ کیلومتر در ساعت دست پیدا کند که ۴۶ اسب بخار قدرت و ۷۸ نیوتون متر گشتاور تولید میکند.
بر اساس بروشور محصول این شرکت، این موتور میتواند یک دوره ۴۵ تا ۱۵۵ دقیقهای “سواری تاکتیکی تهاجمی” را مدیریت کند و به طور متوسط تنها ۸۱ سنت برای شارژ مجدد باتری هزینه دارد. Zero MMX قابلیت روشن شدن بدون سوییچ و طراحی توان موتوری ماژولار را ارائه میدهد که به کاربران اجازه میدهد در صورت نیاز به برد بیشتر، بستههای باتری اضافی را برای تعویض سریع حمل کنند.
نورتون محرک اصلی تولید موتورسیکلت نظامی برای ارتش بریتانیا و متحدانش در هر دو جنگ جهانی بود. موتورسیکلت Norton WD Big ۴ بین سالهای ۱۹۰۷ تا ۱۹۵۴ ساخته شد و بر اساس قدرت چهار اسب بخاری که در ابتدا تولید میکرد، نام گذاری شد.
این موتورسیکلتها یک طراحی بصری نمادین را به نمایش میگذاشتند که با زیبایی نظامی آنها گره خورده است. بیگ ۴ معمولاً با رنگ سبز مات کلاسیک رنگ آمیزی میشد و از یک قاب محکم فاقد هرگونه تعلیق پشتی بهره میبرد. نتیجه یک سواری نسبتاً پر دست انداز بود، اما موتورسیکلتی که میتوانست در هر زمینی در میدان نبرد به فعالیت بپردازد.
نیروهای بریتانیایی از WD Big ۴ به عنوان یک گزینه برایتامین مجدد استفاده کردند که میتوانست به طور قابل اطمینانی مهمات و سربازان را بدون حادثه به جبهه برساند.
این موتورسیکلت میتوانست از دو یا سه سرباز (بسته به اینکه آیا سایدکار به آن متصل شده است یا خیر) و یک تجهیزات کامل پشتیبانی کند. همچنین میشد این سایدکار را به یک مسلسل مجهز کرد یا آن را برای پشتیبانی از درشکهای برای تجهیزات اضافی به جای یک نفر سوم برداشت.
یک موتور ۶۳۳ سی سی به این موتورسیکلت نیرو میداد و نورتون تنها در طول جنگ جهانی دوم حدود ۴۷۰۰ دستگاه WD Big با سایدکار ساخت. مطمئناً این موتورسیکلت کلاسیک میراثی از فناوری موتورسیکلتهای نظامی است.
مدل WLA هارلی – دیویدسن نمادی از مهندسی نظامی آمریکا و جواهر تاج موتورسیکلتهای نظامی کلاسیک است. این موتورسیکلت به طور ویژه برای مناطق جنگی اروپا و برای انجام عملیات سنگین جنگی طراحی شده بود.
هارلی – دیویدسون در طول جنگ جهانی دوم بیش از ۹۰ هزار موتورسیکلت از این نوع برای ارتش آمریکا ساخت و این موتورسیکلتها تقریباً در هر شرایطی که تصورش را بکنید مورد استفاده قرار میگرفتند. WLAها با موتور ۷۴۰ سی سی و ۴۵ درجه V – Twin ساخته شدند.
این پیشرانه میتواند ۲۵ اسب بخار قدرت تولید کند و همراه با گیربکس سه سرعته WLA، این موتورسیکلت میتواند از تمام عوارض زمین عبور کند. WLA اغلب مجهز به خورجینهای بزرگ، یک جعبه مهمات و حتی یک غلاف تفنگ در جلوی دستگیرهها بود تا در صورت نیاز بتوان در حال حرکت با آن شلیک کرد.
هارلی – دیویدسون WLA یک نماد نظامی آمریکا است. با این حال، نسخههای این پلتفرم در طول جنگ از طریق برنامه لیزینگ و اجاره آمریکا توسط نیروهای کانادایی، بریتانیایی و حتی شوروی نیز به خدمت گرفته شدند.
یک موتورسیکلت دیگر ساخت آمریکا به نام Indian Model ۸۴۱ نمونه بارزی از تجهیزات ضروری نظامی در تاریخ عملکرد ایالات متحده در میدان نبرد است. ۸۴۱ به طور خاص برای تغییر مسیر جنگ در شمال آفریقا ساخته شد.
ائتلاف محور منابع و انرژی قابل توجهی را در این منطقه درگیری هزینه کرد. نیروهای نازی از BMW R۷۱، یکی دیگر از موتورسیکلتهای پرقدرت دوران جنگ جهانی دوم استفاده میکردند و متفقین برای مقابله با آن به چیزی در همان حد قدرتمند نیاز داشتند.
کمپانی Indian پس از مشارکت قابل توجه در تلاشهای جنگی چند دهه قبل، ۱،۰۰۰ نمونه از موتورسیکلت ۸۴۱ را برای استفاده در مناطق بیابانی ساخت. این موتورسیکلت بر روی یک موتورای ۷۳۷ سی سی ۹۰ درجهای و یک گیربکس چهار سرعته کار میکرد.
در نهایت، ارتش مسیر متفاوتی را نسبت به مدلهای آزمایشی ایندین یا هارلی – دیویدسون انتخاب کرد و ایندینها برای موتورسیکلتهایی که تولید کرده بود به بازار مصرف غیرنظامی مراجعه کرد. این موضوع برای کسانی که شیفته تاریخ نظامی هستند و عاشق موتورسیکلت هستند، جذابیت منحصر به فردی به ۸۴۱ میبخشد. ۸۴۱ یک موتورسیکلت هدفمند است که به طور خاص برای مقابله با تسلط نازیها در صحرا مهندسی شده بود، اما در عوض برای بازار آزاد در دسترس قرار گرفت.
آخرین موتورسیکلت این لیست متعلق به نیروهای متفقین نیست. در عوض، آخرین انتخاب ما یک محصول آلمانی است که حتی نمادینتر از موتورسیکلت بسیار پیشرفته BMW R۷۱ شده است. حضور Zundapp KS ۷۵۰ در این فهرست به دلیل نقش برجسته آن در فرهنگ عامه از زمان پایان این درگیریهای نسلی با آلمان است.
Zundapp KS ۷۵۰ به شکلی ماندگار همان موتورسیکلتی است که ایندیانا جونز و پدرش در صحنه کلاسیک تعقیب و گریز با موتورسیکلت در فیلم “ایندیانا جونز و آخرین جنگ صلیبی” با آن از قلعه برونوالد فرار میکنند. این موتورسیکلت هر باری که لازم شده بخشی با هویت نازی به سناریو اضافه شود، بار دیگر به فیلمهای ایندیانا جونز بازگشت.
موتورسیکلت Zündapp KS ۷۵۰ از یک موتور ۴ زمانه ۷۴۵ سی سی OHV نیرو میگرفت که ۲۶ اسب بخار قدرت تولید میکرد و با یک جعبه دنده ۴ سرعته همراه بود. ارتش آلمان تقریباً در تمام جبههها از شمال آفریقا گرفته تا فرانسه و روسیه از این موتورسیکلت استفاده میکرد.
موتورسواران آلمانی میتوانستند یک مسلسل را روی سایدکار آن نصب کنند و راننده میتوانست چندین تریلر کوچک را به منظور تامین تجهیزات پشت موتورسیکلت بکشد. این موتورسیکلت به عنوان یک وسیله نقلیه همه منظوره برای ارتش آلمان یک تکیه گاه بود و همچنان از جایگاه برجستهای در درک فرهنگی جنگ جهانی دوم برخوردار است.