درحالی که در برخی استانها تأمین نیروی کار برای کارفرمایان به معضل جدی تبدیل شده است، نمایندگان کارگری علت این موضوع را دستمزد پایین و دولت علت آن را کاهش نرخ بیکاری میداند.
به گزارش تسنیم، فرهنگ غالب جامعه، استخدام دولتی را تنها گزینه اشتغال پایدار میشناسد و فعالیت در بخش خصوصی چندان مورد استقبال قشر تحصیلکرده که اتفاقاً فاقد مهارت نیز هستند، قرار نمیگیرد. از طرف دیگر تورم به قدری بالا است که مردم با حقوقهای کارگری نمیتوانند حداقلهای معیشتی خود و خانوادهشان را تامین کنند؛ در جامعه نیز مشاغل کاذبی شکل گرفته که انگیزه کار و تولید را به حداقل رسانده و مجموع این عوامل باعث میشود بسیاری از واحدهای صنعتی با کمبود شدید نیرو مواجه باشند.
ساعت کاری زیاد در طول روز و سختی کار در مقابل دستمزد پایین، باعث شده است که کارگران شاغل واحدهای تولیدی پس از یک سال به سمت شغلهای دیگر و با اولویت شغلهای کاذب بروند از این رو بیشتر افرادی که مجبور به ترک کار از واحدهای تولیدی میشوند عنوان میکنند که حتی دستفروشی نیز درآمد به مراتب بیشتری از کارکردن در کارخانهها و واحدهای تولیدی دارد.
گفتنی است، در عین حال مسئولان دلیل کمبود نیروی کار را کاهش نرخ بیکاری میدانند.
ابراهیم رئیسی، رئیس جمهور در مراسم روز دانشجو در دانشگاه شهید بهشتی با اشاره به ️ کمبود نیروی کار در برخی استانها، در پی کاهش قابل توجه نرخ بیکاری، گفت: اکنون در بعضی از استانها آمار نرخ بیکاری ۵ یا ۶ درصد است و حتی برخی از استانها به دنبال نیروی کار هستند.
محمود کریمی بیرانوند، معاون توسعه کارآفرینی و اشتغال وزیر کار در این باره گفت: در دور دوم سفرهای استانی که داشتیم، کارفرمایان تقاضای نیروی کار به صورت جدی داشتند.
وی ادامه داد: در برخی استانها مانند سمنان و یزد و آذربایجان شرقی کمبود نیروی کار به مرز بحران رسیده است؛ به عبارتی تأمین نیروی کار به بحران تبدیل شده است.
یونس ژائله، رئیس اتاق بازرگانی تبریز، با بیان اینکه در به در دنبال کارگر میگردیم کمبود شدید نیروی کار در استان را یکی از چالشهای مهم حوزه صنعت میداند. خطوط تولیدی کارخانهها با سرمایهگذاری میلیاردی بدلیل نبود کارگر خوابیده و تعطیل شده است.
ژائله تصریح میکند: تامین نیروی انسانی ماهر و کارگر ساده در بنگاهها به یک چالش بزرگ تبدیل شده و برخی خطوط تولیدی با سرمایهگذاری میلیاردی این منطقه به دلیل عدم تامین نیروی کارگری تعطیل است در حالی که مشکل فروش و هزینهای ندارند.
وی با تاکید بر اینکه آذربایجان شرقی با کمبود جدی نیروی کار مواجه است، میافزاید: در درب ورودی اکثر کارخانههای شبستر و شهرک سلیمی بنر استخدام کارگر نصب شده است.
رئیس اتاق بازرگانی تبریز اذعان میدارد: کمبود نیروی کار متخصص و ساده در بخشهای مختلف صنعت استان به شدت احساس میشود و در حال حاضر به اوج خود رسیده است و کارخانه داران به دلیل کمبود کارگر به جذب بانوان کارگر روی آورده اند.
ژائله خاطرنشان میکند: در مجموعه تحت مدیریت خودم، در حال حاضر با کمبود ۳ هزار نفر نیروی کار مواجه است و هر روز اگر به این مجموعه مراجعه کنید با ۵۰ تا ۶۰ نفر مواجه میشوید که برای انجام مصاحبه دعوت به کار آمدهاند.
هادی ابوی، دبیر کانون عالی انجمنهای صنفی کارگران کشور با اشاره به اینکه در حال حاضر شغل هست، اما شاغل نیست گفت: متأسفانه به دلایلی مانند حقوق کم، نیروی کار تمایلی به کار کردن ندارد. بارها از سوی کارفرما درخواست نیرو داده اند، اما نیروی کار قبول نمیکند.
وی ادامه داد: بسیاری از کارفرمایان تمایل دارند که حقوقی بالاتر از حقوق وزارت کار را پرداخت کنند و نیروی کار جذب کنند. نیروی کار با تغییرات در بازار کار ترجیح میدهد که به سمت مشاغل نوین مانند مشاغل مجازی و اینترنتی برود. نیروی کار تحصیل کرده ما در راستای فرهنگ کار متأسفانه حاضر به فعالیت در خط تولید کارخانهها نیستند، ترجیح میدهند با دانش خود در مشاغلی که درآمد بیشتر دارد مشغول کار شوند. به همین دلیل شرایط عرضه و تقاضای نیروی کار نسبت به گذشته تغییر کرده است.
دبیر کانون عالی انجمنهای صنفی کارگران کشور بیان کرد: باید فرهنگ کار اصلاح شود. در حال حاضر جوانان به فکر این هستند که درآمد بیشتری داشته باشند، به همین دلیل حاضر به اینکه سر ساعت مشخص تحت قوانین و ضوابط مشخص مشغول کار شوند نیستند.
نماینده کارگران در شورای عالی کار افزود: در حال حاضر منظور از کار بهتر این نیست که کارگر استراحت بیشتر داشته باشد و جایگاه کاری اش بالاتر باشد، بلکه بیشترین بحث کارگر درآمد است. یعنی درآمد کارگر به گونهای باشد که بتواند زندگی اش را تأمین کند. اصلاح بعضی موارد از تأمین اجتماعی و قانون کار در بهبود فرآیند کار مهم است.
وی ادامه داد: در حال حاضر، مشاهده میکنیم که کارفرمایان شغل را ایجاد کرده اند، اما نیروی کاری برای شغل وجود ندارد، این شغل برگرفته از معیشت است. معیشت کارگران باید واقعی دیده شود. واقعیت جامعه این است که هزینه سبد معاش کارگر حدود ۱۵ تا ۱۶ میلیون تومان است. از آنجایی که چنین درآمدی برای یک کارگر در یک شغل دیده نمیشود، به صورت اجباری کارگر مجبور است مدام به دنبال شغلی باشد که درآمد بهتری داشته باشد.