عصر ایران نوشت: امروز بهرام رادان بخشهای از مراسم عروسی خودش را بر روی صفحه اینستاگرامش منتشر کرد و بعد از رضا گلزار این دومین ازدواج سلبریتیهاست که به شکل وسیعی در فضای مجازی منعکس میشود.
طبیعتا هر کسی آزاد است چگونه زندگی کند، چگونه عروسی کند و چگونه عروسی خود را بازتاب دهد، اما یک نکته در این وسط بسیار قابل تامل است علی الخصوص برای سلبریتیها یا افراد مشهوری، چون بهرام رادان، رضا گلزار و ...
یک زمانی افراد مشهور به شدت مراقبت میکردند تا از مراسم خصوصی آنها مانند عروسی، جشن تولد و ... هیچ گونه عکس یا فیلمی منتشر نشود و الان دقیقا برعکس خودشان مثل بهرام رادان یا رضا گلزار تمام سعیشان بر این است که در بیشترین ظرفیت ممکن دیده شود، چه اتفاقی رخ داده است؟
واقع گرایانه باید گفت تمام این اتفاقات یک نمایش تبلیغاتی است و برای تمام این تصویرها و اتفاقات یک تیمی وجود دارد که به فکر خودش است و از این راه اهداف خود را پیش میبرد؛ حال از آن برند لباس گرفته تا سالن زیبایی، هتل، شرکت آژانس هوایی و ... آنها به فکر تبلیغ کسب و کار خودشان هستند و برای چنین اتفاقی چه چیزی بهتر از عروسی افراد مشهوری مانند بهرام رادان یا گلزار و ...
در نگاه اقتصادی یک برد - برد برای هر دو طرف است هم برای فرد مشهور که یک عروسی خاص برگزار میکند و هم برای تمام آن اسپانسرها که خدماتی که ارائه میدهند را تبلیغ میکنند.
نمونههای خارجی هم بسیار زیاد است که مراسم عروسی خود را بسیار پر خرج برگزار کردهاند، مانند عروسی کیم کارداشیان و کریس هامفریز (خرج عروسی ۱۰ میلیون دلار)، جورج و امل کلونی (خرج عروسی ۴.۶ میلیون دلار)، پریانکا چوپرا و نیک جوناس (خرج عروسی ۳ میلیون دلار)، تام کروز و کیتی هولمز (خرج عروسی ۳ میلیون دلار) سوفیا ورگارا و جو منگنیلو (۳ میلیون دلار) و ...
البته باید به اتفاقات جالبی هم در کنار همین عروسیهای گران قیمت اشاره کرد مثلا سوفیا ورگارا و جو منگنیلو از مهمانان خود خواسته بودند به جای دادن کادوهای عروسی گران قیمت به آن ها، به دو بیمارستان کودکان پول اهدا کنند.
یا جورج کلونی و امل همسرش هم نخستین تصاویر رسمی مراسم ازدواج خود را به قیمتی نجومی به چند رسانه فروختند و بعداً پول حاصل از آن را به خیریهها اهدا کردند.
یا جنیفر آنیستون و برد پیت برای مراسم عروسی خود که در سال ۲۰۰۰ برگزار شد، حدود یک میلیون دلار خرج کردند که یکی از پرهزینهترین مراسمهای عروسی در میان سلبریتیها در آن دهه محسوب میشد. جدا از تزئینات و غذاهای ویژهی مراسم، بیشتر هزینهی عروسی صرف تأمین امنیت آن شده بود. این زوج مشهور همهی تلاش خود را به کار بستند تا کسی بدون اجازه وارد مراسم نشود و از آن عکسبرداری نکند.
بهرحال آنچه که اهمیت دارد این است که هر زوجی بنابر امکانات و توان مالی، روحیات و شخصیت خود تصمیم میگیرند که چگونه مراسم عروسی داشته باشند.
در مورد سلبریتیهای ایرانی هم همین قضیه صدق میکند آنها دوست دارند چنین مراسمی بگیرند و اتفاقا نباید به شکلی منفی و یا سلبی به آن نگاه کرد بهر حال هر کسی اختیار زندگی خود را دارد.
در شرایط کنونی و با توجه به فشار اقتصادی، تورم و ... و تاثیرات آن بر زندگی اکثریت مردم ایران توانایی چنین مراسم عروسی گرفتنی فقط برای افراد بسیار بسیار کمی وجود دارد و مخاطب مدام مقایسه میکند که تا به چه اندازه چنین اتفاقی از واقعیت زندگی او دور است.
این هم واقعیتی غیرقابل انکار از زندگی امروزه است. البته در طرف مقابل کسانی هم، چون زینب موسوی کمدین معروف خالق امپراطور کوزوکو هم وجود دارند که همین شب گذشته فیلم و عکس از مراسم عروسی خود منتشر کرد که مانند زندگی بسیاری از افراد جامعه بود.
در زمانهای نه چندان دور، در همین کشور اگر کسی یک میوه یا یک خوردنی خاص میخرید آنرا در دستمالی میگذاشت تا دیده نشود چرا که شاید کسی آن را ببیند و دلش بخواهد، ولی توان خرید آن را نداشته باشد، تغییرات این گونه رخ داده است.
بهر روی، بهرام رادان و رضا گلزار انتخابشان این بوده که در این زمانه چنین تصویری از خود را در جامعه منتشر کنند که به مانند رویا و خیال برای بسیاری از افراد جامعه است.