هم میهن نوشت: آنالیز برجام با توجه به شرایط فعلی در دولت رئیسی، دولتی که به تعبیر اقتصاددانان برجسته به‌عنوان تنها دولت در دو سال پیاپی تورم دورقمی بالای پنجاه درصد را از پایان جنگ جهانی دوم تاکنون به ملت ایران تحمیل کرده است، نشان از آن دارد که برجام آن‌چنان که دشمنانش در ایران بیان می‌کردند توافق بدی نبود.
از سوی دیگر آمریکای بایدن و اسرائیل هم نتوانستند توافق جامع‌تری را به ایران بقبولانند و افزایش غنی‌سازی ایران به شصت درصد نشان از آن دارد که این توافق برای آن‌ها نیز بدون مزیت نبوده است و حداقل از نظر امنیتی مؤثر بوده است.
پس از گذشت چهارسال از خروج ترامپ از برجام همچنان طرفین به ایجاد توافقی بهتر احساس نیاز می‌کنند؛ توافقی که شکل‌گیری‌ش اگرچه ناممکن، ولی نزدیک به ناممکن است. نه ایران به‌راحتی توافقی جامع‌تر از برجام را می‌پذیرد و نه آمریکا می‌تواند به ایران اجازه دهد که غنی‌سازی را تا حدی بالا ببرد که نگرانی‌های امنیتی متحدینی، چون اسرائیل در خاورمیانه و اروپا از احتمال دست‌یابی ایران به بمب هسته‌ای افزایش یابد.
در چنین وضعی طرفین به این نتیجه رسیده‌اند که باید «راه‌حلی حداقلی» برای عبور از بحران بیابند؛ راه‌حلی موقتی که شاید طرفین شکل‌گیری برجام را به این نتیجه رسانده باشد که در شرایط فعلی، بودن برجام به نبودن‌اش بیشتر می‌ارزد.
