شرکتهای فعال در صنایع غذایی، یکی از کلیدیترین بخشهای اقتصادی در هر کشوری هستند که میتوانند به بورس ورود کنند. در ایران، صنایع غذایی این امکان را دارند که با توجه به حوزه فعالیتشان وارد بورس شوند؛ از صنعت دامپروری گرفته تا روغن خوراکی و مواد غذایی.
ورود به بورس میتواند با مزایایی نظیر معافیت مالیاتی، شفافیت امور شرکتی و حتی تعیین سرنوشت آینده شرکت همراه باشد. فریبا شاکریان، مدیر تامین مالی و پذیرش شرکت مشاور سرمایهگذاری ترنج از مزایای حضور شرکتهای صنایع غذایی در بورس میگوید. فعالان در صنایع غذایی میتوانند با آگاهی از مزایای پذیرش در بورس، میتوانند به کمک مشاوران، در این مسیر گام بردارند.
بیش از 35 شرکت غذایی در ایران در حال حاضر در بورس فعالیت میکنند. علاوه بر آن، بسیاری از شرکتها در قالب هلدینگ غذایی به بورس ورود کردهاند؛ اما پرسش اینجاست که فعالیت در بورس چه مزیتی دارد که شرکتهای غذایی بزرگ و کوچک برای آن اقدام میکنند؟
فریبا شاکریان، مدیر تامین مالی و پذیرش شرکت مشاور سرمایهگذاری ترنج از نخستین مزیت پذیرش در بورس میگوید که معافیت مالیاتی است. در حقیقت معافیتهای مالیاتی یکی از راهکارهای تشویقی است که برای پذیرش در بورس در نظر گرفته شده و شرکتها در گام اول از آن بهرهمند خواهند شد.
تامین مالی یکی از مسائلی است که عمده شرکتها از جمله شرکتهای فعال در صنایع غذایی با آن دستوپنجه نرم میکنند. یکی از اصلیترین مزایای فعالیت در بورس این است که تامین مالی شرکتها آسانتر میشود. به گفته مدیر تامین مالی و پذیرش شرکت ترنج، سهام شرکتها به نوعی داراییِ قابل خرید و فروش تبدیل میشود که از طریق آن میتوان امور تامین مالی را هم پیش برد.
او میگوید: «حتی سهام این شرکتها میتواند به عنوان وثیقه برای تامین مالی و دریافت وام نزد بانکها قرار بگیرد.» به این ترتیب شرکتهای صنایع غذایی میتوانند از مسیر فعالیت در بورس، نگرانی تامین مالی را به حداقل برسانند.
شفافیت و کنترل مدیران میانی از دیگر مزایای عضویت در بورس است. به گفته شاکریان، شرکتهایی که در بورس فعالیت دارند، باید به صورت ماهانه و دورهای، گزارشهایی را ارائه کنند. این گزارشها به بهبود شفافیتِ امور شرکت کمک میکند و برای سهامداران نقشی موثر دارد. چنین مسیر روشن و شفافی به مدیران داخلی شرکت کمک میکند فعالیتهایشان را با دقت و نظم بیشتری پیش ببرند.
صنایع غذایی جزو قدیمیترین صنایع به شمار میآیند. به همین دلیل است که شرکتهای فعال در این صنعت، عمدتا قدمت زیادی دارند و این یعنی احتمالا صاحبان این شرکتها اغلب مسن هستند. بسیاری از اعضای خانوادهها تمایلی ندارند امور کارخانه را بر عهده بگیرند یا حتی ممکن اصلا ایران نباشند. در این شرایط، بسیاری از صاحبان مسنِ شرکتهای قدیمیِ غذایی، نسبت به آینده شرکتشان نگرانی دارند.
آنها سالها برای شرکتشان زحمت کشیدهاند و ترجیح میدهند این زحمات همیشه ماندگار باشد. شاکریان در رابطه با این نگرانیها میگوید: «چنین افرادی میتوانند با پذیرش در بورس، اطمینان حاصل کنند که زحمت چندین سالهشان به نتیجه میرسد و حتی در نبودشان، این دسترنج مورد بهرهبرداری آیندگان قرار خواهد گرفت.» به این ترتیب، یکی از اصلیترین مزایای فعالیت در بورس، حفظ سرمایههای شرکت برای آیندگان است.
مزایای فعالیت در بورس، میتواند با توجه به هر شرکت و ماهیت فعالیتهایش، بیشتر هم باشد. قیمتگذاری شدنِ داراییهای شرکت هم از دیگر مزیتهای پذیرش در بورس است.
اکنون پرسش اینجاست که اگر شرکتی بخواهد به بورس ورود کند، باید چه قدمهایی بردارد؟ به گفته شاکریان، فرایند پذیرش، قدری طولانی است، اما شرکتها میتوانند در مرحله اول از طریق مشاور، وضعیت خود را بررسی کنند تا ببیند شرایط پذیرش را دارند یا خیر. پس از مشاوره، هیات پذیرش که هیاتی کاملا تخصصی است، شرایط شرکت را بررسی میکند تا موافقت پذیرش را بگیرد.
در گام بعدی، شرکت به عنوان شرکت سهام عام در سازمان بورس ثبت میشود، سپس درجه نمادش اتفاق میافته و در نهایت هم سهام شرکت، ارزشگذاری و در بورس عرضه میشود. شرکت مشاور سرمایهگذاری ترنج تا کنون پذیرش چندین شرکت صنایع غذایی را انجام داده و در این زمینه از تجربیاتی برخوردار است. فعالان صنایع غذایی میتوانند از طریق دریافت مشاوره از طریق شماره 02179326، نخستین گام را برای پذیرش در بورس، بردارند.