اعتماد نوشت: دعواهایشان دیگر علنی شده است؛ هر طرف، سمت مقابل را متهم به سیاسیکاری و بازی انتخاباتی میکند؛ آنها هر دو نگران انتخابات پایان سال هستند؛ هم نزدیکان به جبهه پایداری و هم طیف نزدیک به محمدباقر قالیباف.
چندین روز است که هر دو طیف با شمشیرهایی آخته و بدون طعنه و کنایه، مستقیما طرف مقابل را هدف قرار میدهند. دعوای آنها ظاهرا بر سر طرح عفاف و حجاب است؛ اما وقتی بین سطور حملات رسانهایشان به دیگری خوانده شود، مشخص میشود که هدف غایی، جز انتخابات پایان سال نیست؛ البته این دو طیف که هر دو در مجلس انقلابی حاضر هستند، احتمالا خودشان را برای نبرد خرداد ماه نیز آماده میکنند؛ نبردی که تکلیف صاحبان صندلیهای هیات رییسه و مهمتر از آنها، صندلی ریاست را مشخص میکند.
از هنگامه روی کار آمدن مجلس انقلابی زمان انتخابات هیات رییسه مجلس که میرسد، پایداریچیها یا نزدیکان به آنها فعال میشوند و در فضای رسانهای قالیباف را هدف قرار میدهند؛ یک سال دستکاری بودجه را مطرح میکنند و با آن قالیباف را گوشه رینگ میاندازند؛ یک سال هم ماجرای سیسمونی گیت و سفر خانواده رییس مجلس به استانبول برای خرید سیسمونی را منتشر میکنند. البته که قالیباف هر دو سال توانست از هر دو ماجرا، بگریزد. در قضیه دستکاری بودجه، ماجرا به نحوی جمع شد و نماینده اعلامکننده گفت که موضوع حل شده است! اما سال بعد تاثیر چشمگیری روی رای قالیباف گذاشت؛ او از ۲۳۰ رای خرداد ۱۴۰۰، به ۱۹۴ رای در سال ۱۴۰۱ سقوط کرد که برای طیف قالیباف که مجلسشان مجلس نماینده اولیهاست، نشانه خطرناکی میتواند باشد.
اینبار، اما ماجرا بسیار بزرگتر از قبلیهاست و در مقابل بازی نیز بزرگتر؛ هر چند خرداد ماه امسال هم آخرین انتخابات هیات رییسه مجلس یازدهم برگزار میشود، اما بازی بزرگتر آخر سال است و رایگیری برای مجلس دوازدهم.
دعوای اینبار بر سر عفاف و حجاب است؛ پایداریچیها هوشمندانه قالیباف را در این تله انداختهاند. آنها دست بر نقطهای گذاشتهاند که قالیباف اگر به خواست آنها عمل کند، میان بخشی از بدنه اجتماعی حامیانش دچار مشکل میشود؛ اگر هم به خواست آنها عمل نکند، با بخش دیگری از بدنه اجتماعیاش دچار مشکل میشود.
دعوای قالیبافیها و پایداریچیها اینبار سنگینتر از قبل است؛ در جدیدترین تحول در این تنش، مجتبی توانگر نامهای دیگر منتشر کرده و اینبار تندتر و سختتر از قبل مستقیما جبهه پایداری را هدف قرار داده است.
علاوه بر جبهه پایداری، مرتضی آقاتهرانی هم مورد حمله مجتبی توانگر نماینده نزدیک به قالیباف یا به نوعی زبان منفصل رییس مجلس قرار گرفته است؛ او آقاتهرانی را مسبب وضع موجود دانسته است: «اگر امکان استیضاح نماینده مجلس بود، اینجانب حتما آقای آقاتهرانی را به عنوان یکی از مقصران وضع موجود، استیضاح میکردم تا افراد نتوانند با عوض کردن زمین بازی و انگشت اتهام گرفتن روی دیگران، فرار به جلو کنند و خود را از مهلکه پاسخگویی برهانند. گروه پایداری که در مجالس گذشته اکثریت کمیسیون فرهنگی مجلس را دراختیار داشته است امروز باید به نیروهای متدین و انقلابی، پاسخگو باشد و نه طلبکار.»
این نماینده نزدیک به قالیباف این طیف را «سوپر انقلابی» نامیده که قصد دارند افراد بدون حجاب را از «خدمات اجتماعی» محروم کنند و شعار «مرگ بر بیحجاب» را شعاری تکفیری خوانده است: «مطرح کردن بعضی شعارهای تکفیری نظیر مرگ بر بیحجاب و چنین نفرتپراکنیهایی چه تناسبی با ادبیات و بینش رهبر فرزانه در مواجهه با یک پدیده فرهنگی دارد؟ درحالی که مساله این است که این حرام شرعی و سیاسی چگونه باید در جامعه اسلامی رعایت شود؟»
او از جریانی «خطرناک پیش از انتخابات پیشرو» صحبت کرده که به اعتقاد توانگر به دنبال «بازی رای حرام» هستند.
او گفته «اسم رمز شروع این عملیات نیز عبارتهایی از قبیل «دفاع از ارزشها» «مواضع وسط لحافی»، «مواضع صورتی» و امثالهم است. موضوع چندان پیچیده نیست فقط کافی است به آن فکر کنیم. چه کسی از اینکه مردم در انتخابات شرکت کنند، بیشترین ضرر را میکند؟ بهترین راه برای رسیدن به اینکه هم کاهش مشارکت درست کنی و هم بین رایدهندگانِ باقی مانده، صاحب رای شوی، چیست؟ اینکه با اسم ارزشها و دین دو قطبی درست کنی که نظام را در برابر مردم تصویر کند و مردم را از سر نارضایتی از حضور در سرصندوقها دور کنی و همزمان خود را دلسوز ارزشها نشان دهی. در این مسیر همچنان به همه برچسب بزنی که مارپیچ سکوت درست شود و کسی از نیروهای انقلابی جرات نکند، ادبیاتی تولید کند که ارزشهای دین و انقلاب باید با شیوه عقلانی و موثر پیگیری شود.»
او افزوده «خیلی ساده معلوم میشود کسانی دنبال رای حرام هستند که به جای پاسخگویی در برابر وظایفی که به عهده داشتند، خلاف تدبیر رهبر حکیم انقلاب با دوقطبیسازی با نام ارزشها، دنبال مشارکت حداقلی و پیروزی در انتخابات هستند.» توانگر گفته «این مساله پروژهای است که فقط درباره حجاب و عفاف صورت نگرفته است.» او پایداریچیها را «گروهی اقلیت» خوانده که ردپای آنها در تخریب مجلس «روشن» است. این نماینده نزدیک به قالیباف ناکارآمدی مجلس را بر گردن این گروه انداخته و تاکید کرده «اگر در بخشهایی از مجلس، ناکارآمدی مشاهده میشود ناشی از عملکرد این اقلیت پرمدعاست.»
این نامه توانگر، واکنشی است به مطلب وبسایت رجانیوز نزدیک به پایداری که در آن نامه قبلی توانگر خطاب به صدیقی و آقاتهرانی را «بیادبانه» و «توهینآمیز» خوانده است. رجانیوز توانگر را به تلاش برای «دو قطبی انحرافی» متهم کرده: «مساله حجاب» در برابر «مساله معیشت».
این وبسایت تندرو در ادامه با دفاع از آقاتهرانی نوشته که او به دنبال «رای حرام» نیست و «اتفاقا افرادی همچون او با سکوت منفعلانه خود یا موضعگیریهای «وسط لحافی» به دنبال کسب رای حرام بخشی از طبقه متوسط هستند. البته تجربه و سنت الهی نشان داده است هیچگاه با بسط منکر نمیتوان عزت الهی به دست آورد!» در پایان هم از مخاطب پرسیده «برنامه نواصولگرایان برای «مساله حجاب» چیست؟ رها کردن معروف الهی و کمک کردن به منکر با سکوت خود برای رای حرام بخشی از طبقه متوسط در انتخابات پیشروی مجلس؟»
پیش از این توانگر در نامهای به کاظم صدیقی رییس ستاد امر به معروف و مرتضی آقاتهرانی رییس کمیسیون فرهنگی مجلس، به تندی از آنها انتقاد کرده بود. این انتقاد در پاسخ به اظهارات این دو بود که قالیباف را متهم به توقف طرح عفاف و حجاب کرده بودند. هر چند قالیباف و برخی نمایندگان نزدیک به او، توقف طرح عفاف و حجاب مجلس از سوی رییس مجلس را رد کرده بودند، اما باز هم احمدحسین فلاحی نماینده همدان، تاکید کرده که «طرح عفاف و حجاب مجلس توسط رییس مجلس متوقف شد و منتظر ارایه لایحه از قوای دیگر هستند.» در این میان آنچه مشخص نشد، نتیجه کار است؛ طرح عفاف و حجابی که نمایندگان تندروی مجلس از آن صحبت میکنند، نمیتواند به آرامش جامعه کمکی کند؛ طرحی که در آن جریمههای سنگین مالی و محرومیت خدمات اجتماعی دیده شده است.
از سوی دیگر قالیباف هم در منگنه قرار گرفته است؛ از یکسو قشر هوادار یا نزدیک به تفکرات پایداری و از سوی دیگر اصولگرایان معتدل و همسو با قالیباف. او میخواهد دل همه را به دست بیاورد؛ امری که به نظر میرسد امکانپذیر نباشد. دلیل این دعوا هم مشخص است؛ طیف محافظهکار تقریبا از عدم حضور اصلاحطلبان در انتخابات اطمینان یافته است؛ بنا بر این، آنها برای به دست آوردن رای از همان بخش حاضر در انتخابات که بدنه اجتماعی اصولگرایان و محافظهکاران باشد، هستند. اگر الگوی مشارکت، الگویی مشابه با انتخابات مجلس یازدهم باشد، بیش از نیمی از واجدین شرایط پای صندوق نمیروند و رقابت، رقابتی درون گروهی برای محافظهکاران خواهد بود.