فرارو- فال گرفتن از آثار ادبی، از باورهای کهن این مرز و بوم است. در گذر زمان ساکنان این خاک به ادیبانی که گمان میبردند بهرهای از کلام حق دارند رجوع میشد. با این حال، اما در گذر زمان تنها تفال به حافظ در فرهنگ عامیانه ما باقی مانده است.
شرح لغت: مستور: پوشیده و پهان اسم مفعول از ستر به فتح اول و سکون دوم/ سالوسی: ریاکار، صفت نسبی از سالوسی به معنی فریب خدعه ریا
از برای خدا با صوفیان بنشین و از شیفتگان، رویت را پنهان مساز. مقصود او از این شعر این است که هر آن کس که در پی دوست بر میآید، نشانی از درد عشق او ندارد و زهر فراق را نچشیده است. در واقع میتوان گفت، دستهای از افراد فکر لقای دوست را در سر نمیپرورند و در پی آنند تا چیز دیگری به مذاقشان خوش آید، حال آنکه عاشقان حقیقی فقط در اندیشه وصال یار هستند.
اگر انسان روزی از مسیر سرشت و فطرت خود خارج شود، بالاخره روزی میرسد که به اصل و ریشه اش بر گردد و طبق فطرت خدادادی عمل کند. بدان که خداوند در همه حال و همیشه ناظر کارها و اعمال انسانها است، پس ما نباید هیچ گاه از خدا غافل شویم.