ویکتوریا میروشنیچنکو فروشگاه اسباب بازی خود را در شهر کراماتورسک، نزدیک به خط مقدم جنگ در شرق اوکراین، با وجود گلوله بارانهایی که هر روز شنیده میشود، بازگشایی کرده است.
به گزارش فرارو، صاحب فروشگاهی که عروسکها، دوچرخهها و سایر اسباببازیهای کودکان را میفروشد میگوید: این کمی ترسناک است، اما ما داریم به آن عادت میکنیم.
او که پشت پیشخوان ایستاده گفت: کارش حدود سه ماه است که بدون دریافت یارانه دولتی متوقف شده است.
به دنبال آغاز تهاجم روسیه به اوکراین در ۲۴ فوریه، تجارت و بسیاری از فعالیتهای دیگر آن در کراماتورسک بسته شد. اما در چند هفته گذشته، مغازهها بازگشایی شده اند و مردم به شهر کراماتورسک در منطقه دونباس در شرق اوکراین بازگشته اند.
میروشنیچنکو میافزاید: در خیابان من که حدود ۳۰۰ خانه دارد، اکثر ساکنان آن را ترک کرده اند. اکنون تقریباً همه آنها بازگشته اند.
با وجود بمباران توپخانه روسیه شهرهای اسلوویانسک، سورسک و باخموت، کراماتورسک شهری بزرگ در قلب دونباس تحت کنترل اوکراین باقی مانده است.
اما به گفته اولگ مالیموننکو که به تازگی رستوران خود را بازگشایی کرده است، مردم چارهای جز بازگشت به خانه ندارند. این مرد ۵۴ ساله گفت: در ۹۹ درصد موارد، آنها به دلیل نیاز به خوردن غذای خوب و پرداخت قبوض برمی گردند.
مالیموننکو امیدوار است که مشتریان، از جمله برخی از سربازان اوکراینی که در شهر پرسه میزنند، به رستوران او سرازیر شوند.
در مورد ناتالیا کیریچنکو، سربازان منبع درآمد ارزشمندی هستند. کارمند یک فروشگاه میگوید که نظامیان مدام به فروشگاه سر میزنند و بیشتر کالاها به خصوص چاقو و خنجر را میخرند.
این مرد ۵۶ ساله میافزاید: مثل ما، بسیاری از مردم به کراماتورسک بازگشته اند، اما پول ندارند. او توضیح میدهد که چارهای جز بازگشت به کار ندارد.
اگرچه او در طی سه ماه تعطیلی فروشگاه از کمکهای دولتی برخوردار شد، اما این حمایت برای رفع نیازهای او کافی نبود.
وی با نارضایتی میگوید: وقتی بمباران شدیدی را میشنویم که از یک طرف یا آن طرف میآید، احساس خطر میکنیم و متعجبیم که چه چیزی در انتظار ماست.
میروشنیچنکو معتقد است که سختترین چیز در مورد آمدن به محل کار بدون ماشین، ناتوانی در اطمینان از عملکرد سفرهای حمل و نقل عمومی است.
او توضیح میدهد که تراموا با به صدا درآمدن آژیرها متوقف میشود و از زمانی که درهای مغازهاش باز شده است، مجبور شده است ۵۰ دقیقه پیادهروی کند.
دشواری رفت و آمد در کراماتورسک ولادیمیر پوزولوتین را بر آن داشت تا یک فروشگاه دوچرخه را بازگشایی کند.
او از زیرزمین یک ساختمان گفت: خیلیها در کانال یوتیوب من از من پرسیده اند که چه زمانی فروشگاه را باز میکنیم.
این مرد ۳۳ ساله افزود: آنها برای خرید دوچرخه یا تعمیر دوچرخه خود میآیند. وی هر روز چهار کیلومتر با دوچرخه میرود تا بین محل کار و خانه رفت و آمد کند.
تعداد مشتریهای این فروشنده از ۱۰ درصد قبل از جنگ بیشتر نمیشود، اما با لبخند میگوید: بهتر از نبودن است.
بوزولوتین در طول جنگ کراماتورسک را ترک نکرد و گفت که به شنیدن صدای بمباران عادت کرده است.