(عکس) چرا رابعه اسکویی در «مستوران» شبیه جادوگران شد؟

سریال «مستوران» به کارگردانی مسعود آب‌پرور و تهیه‌کنندگی عطا پناهی در سازمان هنری رسانه‌ای اوج برای پخش از صداوسیما ساخته می‌شود و به تازگی تصویربرداری‌اش به پایان رسیده است.

به گزارش ایسنا، رابعه اسکویی درباره گریم متفاوتی که در «مستوران» دارد می‌گوید: «موفقیت نقشم را مدیون طراح گریم و لباس این پروژه هستم، چون واقعا با آن گریم و لباس یک آدم دیگر می‌شدم و خودم را نمی‌شناختم؛ در حدی که نقشم مرا با خودم به چالش می‌کشاند.»

رابعه اسکویی درباره حضورش در سریال «مستوران» توضیح داد: «این سریال بیشتر یک کار افسانه‌ای است تا تاریخی. آقای سیدجمال سیدحاتمی که در ابتدا، کارگردان این مجموعه بودند و از دوستان بسیار نزدیک بنده، مرا به این کار دعوت کردند و خیلی جالب بود که نقش اصلی زن منفی را به من سپردند و این نقش خیلی برایم جذاب بود. فکر می‌کنم چنین نقشی در ایران کار نشده باشد. کاراکتری که در این کار دارم بسیار هیجان‌انگیز است و مرا به سمت چالش با خودم می‌بُرد و با خود واقعی‌ام بسیار فاصله داشت؛ بنابراین نزدیک شدن به این نقش برایم کمی دشوار بود.»

او همچنین از همکاری با گروه سازنده سریال «مستوران» اظهار رضایت کرد و گفت: «گروه «مستوران» واقعا حرفه‌ای بودند؛ از فیلمبردار کارمان (مسلم تهرانی) به همراه گروهش گرفته تا صدابردار (میثم یاردیلو)، گروه لباس و گریم (ژاله زکی‌زاده، احسان روناسی و...)، همه عالی بودند. آقای مسعود آب‌پرور هم که بعد از آقای سیدحاتمی کارگردانی کار را بر عهده گرفتند، مسلما ابتدای کار کمی برایمان سخت بود، اما چون من با هر دو کارگردان کار کرده بودم زودتر از بقیه رسیدم. آقای عطا پناهی به عنوان تهیه‌کننده پروژه واقعا برای کار زحمت کشیدند، از ایشان هم تشکر می‌کنم. گروه گریم و لباس برای بهتر شدن نقش و کاراکترم خیلی به من کمک کردند و من واقعاً از آن‌ها سپاسگزارم، چون با گریم و لباس یک موجود دیگری می‌شدم. من فکر می‌کنم برای تمام کاراکتر‌ها آن‌قدر فکر شده بود نه فقط برای من.»

اسکویی سپس درباره خلق شخصیت‌های جذاب در سریال‌های تلویزیونی و این که به عنوان یک بازیگر خودش چقدر دغدغه این مهم را دارد؟ تصریح کرد: «راستش از این مدل نقش‌ها در ایران خیلی کار نمی‌شود؛ ضمن این که ما اصلا نمی‌توانیم «مستوران» را مقایسه کنیم، چون یک سریال افسانه‌ای داریم که مابه‌ازا ندارد، پس باید خلقش کنیم ولی، مابه‌ازای نقش‌های منفی و مثبت در اطرافمان زیاد داریم که از همه آن‌ها الگوبرداری می‌کنیم تا بالاخره کار دربیاید. اگر نقش‌های خاص در فیلمنامه‌های ایرانی نوشته شوند، مطمئن باشید بازیگران ما آنقدر توانایی دارند که برای خلق آن نقش تلاش کنند تا به آن برسند.»

بازیگر سریال‌های «نوروز رنگی»، «بیدار باش»، «گاندو» و «صفر بیست و یک» درباره لزوم اهمیت شخصیت‌پردازی‌های نو و پرهیز از تکراری بودن نقش‌ها در سریال‌های تلویزیون و این که تکرار نقش‌ها چقدر بازیگران را آزار می‌دهد؟ خاطرنشان کرد: «مشکل اساسی سینما و تلویزیون ایران، اساسا تکراری بودن فیلمنامه‌هاست. متاسفانه همیشه کاراکتر‌هایی می‌نویسند که مثل نقش‌های کار‌های قبلی بازیگران است؛ بنابراین مدام تکرار می‌شوند. من خیلی از خودم تعریف نمی‌کنم، ولی موهبتی که خداوند در من قرار داده این است که در نقش‌هایی که در کار‌های طنز ایفا می‌کنم، یک شیرینی و بامزگی وجود دارد که من خیلی برایش تلاش نمی‌کنم و واقعا به شکل نهادینه در وجود من هست، اما در نهایت همه ما تکرار می‌شویم.»

او ادامه داد: «گاهی اوقات من با کارگردان‌ها صحبت می‌کنم و تشکر می‌کنم بابت نقش‌هایی که برایم در نظر گرفته‌اند، اما به آن‌ها می‌گویم، نقشم تکراری است و وجه جدیدی برای من ندارد. من رابعه اسکویی صدبار از این نقش‌ها بازی کرده‌ام و متاسفانه همین تکرار‌ها بازیگر را اذیت می‌کند، ولی به هرحال کاری نمی‌شود کرد، زندگی هزینه دارد و باید بچرخد. همه ما بازیگران دچار این تکرار می‌شویم حتی بازیگران بسیار خوب هم که من اسم نمی‌برم مدام می‌بینیم که تکرار می‌شوند.»

اسکویی سپس درباره حضورش در سریال «نوروز رنگی» که نوروز ۱۴۰۰ از تلویزیون پخش شد، به بیان خاطراتی پرداخت.

او درباره این مجموعه یادآور شد: «نقشم در «نوروز رنگی» یادآور نقش مادرم بود که فوت شدند. تعداد خواهر و برادرانم مثل این سریال زیاد هستند؛ البته مشکلات ما در حد شخصیت‌های این سریال نبود، چون پدرم ارتشی بودند و به همین دلیل تقریبا ما از یک رفاه نسبی برخوردار بودیم، اما به همین حالت تعداد بچه‌ها زیاد بود و من در این کار از روی مادرم، روز‌های جنگ و حال بدی‌ها و این که برادرم در جبهه بود و مادرم نگران می‌شد، الگوبرداری کردم. عموماً بازیگری یعنی الگوبرداری. من همیشه نگاهم به آدم‌ها خوب است، چون می‌دانم روزی قرار است نقش آن‌ها را بازی کنم به همین خاطر به مردم و اطرافم خوب نگاه می‌کنم.»

او سپس مجددا به حضورش در سریال «مستوران» اشاره کرد و گفت: «در تمام این سال‌ها که در سینما و تلویزیون کار کردم، «مستوران» کار متفاوتی برایم بود. صحنه‌هایی در کار داریم که من باورم نمی‌شود، این خودم هستم! وقتی تدوین شده کار را می‌بینم از خودم تعجب می‌کنم که آیا این من هستم؟! در کل این مجموعه از من انرژی بسیار زیادی گرفت و فکر می‌کنم یک سال و نیم در طول مدت کرونا ما درگیر کار بودیم و هر کرونایی هم که آمد متاسفانه من درگیرش شدم.»

او ادامه داد: «شاید قصه «مستوران» می‌توانست قشنگ‌تر هم باشد، ولی همین هم خیلی قابل قبول است و فکر می‌کنم برای مردم هم جذاب باشد. «مستوران» یک سریال عجیب و غریب است. مخصوصا در مورد نقش خودم که مخاطب با یک غافلگیری عجیب و غریبی روبه‌رو می‌شود، چون تقریباً همه کاراکتر‌ها نقش‌های خودشان را بازی کرده‌اند به غیر از کاراکتر من و یک بازیگر دیگر که شاید درست نباشد نامش را بیاورم، خیلی متفاوت بودیم و از خود واقعی‌مان فاصله بسیاری گرفتیم.»

این بازیگر همچنین درباره کار‌های دیگری که برای تلویزیون به او پیشنهاد شده است گفت: «چندین کار دیگر پیشنهاد شده، اما تا زمانی که اتفاقی نیفتد نمی‌توانم اعلام کنم. یک پیشنهاد بسیار جذاب دارم که آن هم چالش‌برانگیز است. من فکر می‌کنم جزو بازیگرانی هستم که در هر ژانری کار کردم و خدا را شکر توانایی‌هایش را هم داشته‌ام. به عنوان مثال من در «خاله جون کوکب و غنچه» نقش دختر هشت ساله را بازی کردم، نقش پیرزن ۸۰ ساله را هم بازی کرده‌ام، بنابراین طنز، جدی و همه مدل کار را در پرونده کاری‌ام داشتم. به عنوان مثال در فیلم «سگ‌کشی» بهرام بیضایی هم که نقش یک زن پایین شهری پولدار را بازی کردم، خیلی متفاوت بودم. در مجموع در طول این سال‌ها از خودم تقریبا راضی بوده‌ام. امیدوارم مردم هم از من راضی باشند.»

رابعه اسکویی در صحبت پایانی‌اش گفت: «همدیگر را دوست داشته باشیم، دلمان برای همدیگر بتپد و بسوزد و بی‌تفاوت از کنار هم رد نشویم. حیوانات و طبیعت را دوست داشته باشیم و به آن‌ها آزار نرسانیم، چون آزار می‌بینیم. من از صمیم قلب همه را دوست دارم، امیدوارم همه هم مرا دوست داشته باشند. خداوند یار و نگهدار همه مردم عزیز کشورم باشد و همیشه مراقبش باشد. آرزوی بهترین‌ها را دارم.»