چندی پیش که ماجرای اظهارنظر نایب رییس کمیسیون کشاورزی مجلس به نقل از ایسنا درباره بهای خرید برنج خارجی توسط شرکت بازرگانی دولتی ایران و مقایسه آن با بهای فروش پیش آمد، ضرورت دراتاق شیشهای قرارگرفتن این شرکت ومشخص شدن حساب وکتابهای آن به نفع مردم که صاحب اصلی بیت المال هستند مطرح شد که البته این مطالبه تاکنون پاسخ روشن وقانع کنندهای دریافت نکرده است.
به گزارش اطلاعات، اما هنوز این ماجرا فروکش نکرده، اکنون ماجرای قیمت خرید میوه توسط سازمان مرکزی تعاون روستایی ایران که آن هم متعلق به وزارت جهادکشاورزی است، مطرح است. بنا بر گزارش خبرگزاری صدا و سیما ماجرا از این قرار است که ظاهرا این سازمان میوههایی را که بابت ذخیره سازی شب عید در آبان ماه ۱۴۰۰ خریداری کرده بسیار گرانتر از قیمت بازاردرهمان زمان خریده ودر نتیجه بیم آن میرود که مانند سال گذشته، این میوهها بی مشتری مانده، بپوسد ودورریخته شود.
براساس اعلام رسانه ها، درحالی که سازمان مرکزی تعاون روستایی بنا بر اعلام مشاور عالی مدیرعامل آن، هرکیلو سیب را۱۴۵۰۰تومان وهرکیلو پرتقال را ۱۳۹۰۰ تومان از برخی سردخانه داران خریداری کرده، اما قیمت این میوهها در آبان ماه، نصف این قیمت بوده واگر این مابه التفاوت را در۵۰ هزار تن حجم خریداری شده ضرب کنیم، عدد بسیار بزرگی به دست میآید که هیچ توضیح شفافی برای آن وجود ندارد.
این ماجرا تا حدی پیش رفته که مجلس ودستگاههای نظارتی هم به آن ورود کرده اند و باید دید نتیجه چه میشود. اما اصل وریشه تمام این ماجراها از برنج گرفته تا میوه در ناشفاف بودن سیستم خرید دولتی، بازرگانی دولتی، نحوه انتخاب، کارکرد وهویت مباشرین، مکانیسم قیمت گذاری وانتخاب جنس وخریدار، روابط شکل گرفته در پشت پرده این گونه خریدهای ناشفاف وامثال آن است. تا این سیستم دراتاق شیشهای قرار نگیرد وشفاف نباشد، همین شرایط هست وخواهد بود؛ امید که روز اصلاح این صندوقخانه تاریک فرابرسد.