زنگ ساعتتان را دوباره تنظیم کنید: نتایج مطالعهای مشترک از دانشگاه کلرادو بولدر و موسسه تحقیقاتی براد وابسته به دانشگاههای امآیتی و هاروارد، نشان میدهد یکساعت زودتر بیدار شدن نسبت به زمانی که معمولا از خواب بیدار میشوید میتواند خطر ابتلا به افسردگی را تا ۲۳ درصد کاهش دهد. طبق این مطالعه هر یکساعتی که زودتر بیدار شوید، این مزیت بیشتر خواهد شد.
از سوی دیگر نتایج این تحقیق گویای آن است که کرونوتایپ chronotype (تمایل فیزیولوژیک انسانها برای ترجیح صبح یا شب) با خلق در ارتباط است. به عنوان مثال، احتمال اینکه جغدهای شب به افسردگی مبتلا شوند دو برابر پرندگان صبحگاهی است.
به گفته سلین وتر، محقق و استادیار فیزیولوژی تلفیقی دانشگاه کلرادو بولدر، چند توضیح قابل قبول برای رابطه میان کرونوتایپ و خلق انسانها وجود دارد. پرندگان صبحگاهی بهتر میتوانند با برنامه معمول کار-استراحت خود را هماهنگ کنند، در حالی که ممکن است جغدهای شب برای سازگاری با آن زمان سختتری را سپری کنند.
از قضا، نویسندگان مطالعه جدیدی در بریتانیا، که نتایج آن نشان میدهد یک ترجیح ژنتیکی برای زودتر بیدار شدن افراد را در برابر افسردگی محافظت میکند و تندرستی را بهبود میبخشد، میگویند «ناهماهنگی شبانهروزی»، که به میزان ناهماهنگی برنامه روزانه ما با ساعت داخلی ما اشاره دارد، توجیه بالقوهای برای این مساله است که تمایل به ناهماهنگی در افراد عصرگاهی بیشتر است.
به گفته وتر، به لحاظ فیزیولوژیک افرادی که زودتر بیدار میشوند بیشتر و زودتر در معرض نور قرار میگیرند، و این مساله میتواند در تندرستی آنها تاثیرگذار باشد: کرونوتایپ امری ژنتیک در افراد است، ولی کارهایی وجود دارند که میتوانید ساعت بدنتان را مدیریت کرده و زودتر بیدار شوید.
نور یکی از چیزهایی است که باید به آن توجه کنیم؛ بنابراین تلاش کنید روزهایتان را روشن نگاه دارید (تلاش کنید صبحها را در بیرون از خانه باشید) و شبهایتان را تاریک کنید. به علاوه استفاده از وسایل الکتریکی را قبل از رفتن به رختخواب به حداقل برسانید.
ورزش کردن زودهنگام در روز میتواند سیگنالهایی را که به بدنتان میگوید این زمان بیدار شدن و به تختخواب رفتن است تقویت میکند؛ و در آخر، از خوردن میانوعدههای شبانه پرهیز کنید، چراکه میتواند گوارش و در نتیجه خوابتان را تحت تاثیر قرار دهد.
ولی به خاطر داشته باشید که هیچ زمان ایدهآلی برای به رختخواب رفتن یا بیدار شدن وجود ندارد. به گفته وتر، بعید است یک زمان خواب که برای همه بهترین است وجود داشته باشد، و بیشتر احتمال وجود یک محدوده زمانی وجود دارد. ولی مدت زمان بهینه خواب برای بزرگسالان بین ۷ تا ۹ ساعت در شب است.
برای مطالعه وتر، پژوهشگران از دادههای دیانای ۸۴۰ هزار نفر شرکتکننده در تحقیق و پایگاه داده زیست پزشکی UK Biobank بهره بردهاند. این دادهها بر اساس پرسشنامه و مانیتورهای پوشیدنی جمعآوری شدهاند.
این مطالعه موضوع «خوابزدگی اجتماعی» را نیز مورد نظر قرار داده است؛ که طبق آن، میتوان فشارهای اجتماعی را به این صورت معنی کرد که پرندگان صبحگاهی ممکن است مجبور شوند برای معاشرت کردن در طول تعطیلات عصرها بیشتر بیدار بمانند، همانطور که جغدهای شب مجبورند در طول هفته برای کار زودتر از خواب بیدار شوند. خوابزدگی اجتماعی میتواند با نگاه به تفاوت در ساعات خواب بین روزهای کاری و زمانهای آزاد محاسبه شود.
مترجم: سارا بنیصدر- دنیای اقتصاد