داستان محمدرضا زنوزی و تراکتور، سرانجام به پایان رسید و او پس از ۳ سال و نیم پر سر و صدا، مالکیت این باشگاه را واگذار کرد. همزمان، مالکیت ماشین سازی دیگر باشگاه تبریزی هم واگذار شد تا زنوزی به طور کامل، از فوتبال ایران دور شود. طرفداران تراکتور که در سالهای ابتدایی زنوزی به شکلهای مختلفی او را تشویق میکردند، حالا برای خروج او از این باشگاه جشن گرفتهاند. تراکتور، قرار است دوران تازهای را پس از زنوزی آغاز کند.
زنوزی زمان مالکیت گسترش فولاد، چهرهای بیحاشیهای نبود، اما ورود به تراکتور، دوران عجیبی برای او و این باشگاه ساخت. مالک تازه تراکتور به اندازه هزینههایش، حاشیه به این باشگاه اضافه کرد. استفاده از نام پیروزی برای باشگاه پرسپولیس، مانور روی عنوان پرطرفدارترین تیم ایران و حملات پیاپی به باشگاههای پایتخت، باعث شد تراکتور این سالها به صدر جدول لیگ برتر نرسد، اما در صدر حاشیههای فوتبال ایران باشد.
سقوط کهکشان
خریدهای بزرگ زنوزی در بدو ورود به تراکتور، باعث شد آنها خیلی زود تبدیل به پرستارهترین تیم فوتبال ایران شوند. زنوزی در لیگ هجدهم هر سه کاپیتان تیم ملی یعنی مسعود شجاعی، اشکان دژاگه و احسان حاجصفی را به تبریز برد و در کنار آنها با آنتونی استوکس، یوکیا سوگیتا، هری فورستر، لی اروین، محسن فروزان، محمد طیبی، علی عبداللهزاده و علیرضا نقیزاده قرارداد بست. نیم فصل هم ساسان انصاری، اکبر ایمانی و محمدرضا اخباری تراکتوری شدند. پرحاشیهترین خرید این تیم البته، کوین کنستانت بازیکن سابق میلان بود که بدون حتی یک بازی و با گرفتن غرامت، تبریز را ترک کرد. سال دوم رشید مظاهری، محمدرضا خانزاده، رضا اسدی، ویلیان میمبلا و کوین فورچونه به این تیم اضافه شدند. از تراکتور پرستاره روزهای ابتدایی زنوزی اما، فعلا چیزی نمانده است. هر سه کاپیتان تیم ملی، بیشتر ستارهها و تمام خارجیهای تراکتور، تبریز را ترک کردهاند و آنها با یکی از کم مهرهترین تیمهایشان در تاریخ لیگ برتر، وارد فصل جدید شدهاند.
هر روز یک مربی
دوران زنوزی در تراکتور، به سه سال و نیم هم نرسید. با این حال او در همین زمان، ۱۲ مربی مختلف را به تبریز برد و یکی از آنها یعنی فیروز کریمی، دو مقطع مختلف روی نیمکت این تیم نشست. جان توشاک، محمد تقوی، ژرژ لیکنز، مصطفی دنیزلی، احد شیخلاری، ساکت الهامی، علیرضا منصوریان، مسعود شجاعی، رسول خطیبی، فیروز کریمی، فراز کمالوند و زوونیمیر سولدو، مربیان تراکتور در دوران زنوزی بودند. عمر بعضی از این مربیان، گاهی به چند هفته میرسید و کمالوند، بدون حتی یک بازی رسمی این تیم را ترک کرد. در این ۱۳۱۹ روز، تراکتور ۸ مدیرعامل مختلف هم داشت. آماری عجیب، که رکوردهای تازه در فوتبال ایران به نام تراکتور ساخت.
حاشیههای داخلی
یگ قهرمانی جام حذفی، تنها دستاورد دوران پرهزینه زنوزی در تبریز بود. اتفاقی که برای دومین بار، در تاریخ تراکتور افتاد. نتایج تراکتور و زنوزی، هیچوقت به رتبهای بهتر از چهارم نرسید. لیگ هجدهم، آنها یکی از مدعیان اصلی قهرمانی بودند و برنامه بازیهایی سادهتر از سایر مدعیان در هفتههای پایانی داشتند. یک شکست مقابل سپیدرود اما، همه چیز را هم ریخت. زنوزی تصمیم به کنار گذاشتن محسن فروزان گرفت و دروازهبان تراکتور، با اتهامات مستقیم و بزرگی از جانب مالک باشگاه روبرو شد. تراکتوریها، پس از این ماجرا وارد بحران شدند و تا پایان فصل، حتی یک برد به دست نیاوردند و سهمیه لیگ قهرمانان را هم از دست دادند. تراکتور در لیگ نوزدهم و بیستم، چهارم شد. در این فصول هم آنها شانس رسیدن به رتبههای بهتر را داشتند، با این حال حاشیههای داخلی و جدا شدن مقطعی بعضی بازیکنان، باعث شد هیچوقت بین سه تیم بالای جدول قرار نگیرند. این فصل تراکتور، تا رده سیزدهم پایین رفته و هم امتیاز تیمهای حاضر در منطقه سقوط است. پایانی تلخ، برای مدیری که کسی او را در تبریز فراموش نخواهد کرد.
فوتبال ۳۶۰