پیروزی در بازی با صنعت نفت، قدم بلند سرخپوشان برای فرار از روزهای دشوار این فصل بود. پرسپولیس با این برد به استقلال نزدیکتر شد و به کورس قهرمانی هم برگشت. مهمترین اتفاق این مسابقه برای سرخپوشان اما، بسته نگه داشتن دروازهشان محسوب میشد. موضوعی که در سالهای گذشته، برای پرسپولیس خاطرهای تکراری بود، اما این فصل، چالشی بزرگ روبروی آنها قرار داد. پس از ۵ بازی مقابل فولاد، نساجی، آلومینیوم، گلگهر و مس رفسنجان، پرسپولیس از صنعت نفت گل نخورد و توانست دروازهاش را بسته نگه دارد. بازی که آنها، دوباره به سیستم تخصصی خودشان برگشتند.
پرسپولیس این فصل را با سیستم ۴ دفاعه سالهای گذشته خودش آغاز کرد. آنها در بازی هفته اول مقابل فولاد، بجز ضربه پنالتی موقعیت چندانی به حریف ندادند. با این حال هم در بازی با فولاد و هم در بازی با نساجی، از حریف گل خوردند. نمایش ضعیف آنها مقابل آلومینیوم و موقعیتهای پرتعداد حریف، باعث شد یحیی گلمحمدی تصمیم به استفاده از سیستم ۳ دفاعه بگیرد. تغییری که موفق نبود و دروازه سرخپوشان مقابل گلگهر و مس رفسنجان هم باز شد. در هر دو بازی، پرسپولیس از حریفش عقب افتاد و با زدن گل مساوی، از شکست فرار کرد. علاوه بر این، دروازهبان پرسپولیس در این دو بازی عوض شد و بوژیدار رادوشوویچ، جای حامد لک را گرفت. این تغییر هم چندان موفق نبود و رادوشوویچ، مقصر گل خورده پرسپولیس از مس رفسنجان محسوب میشد.
گلمحمدی این هفته برای فرار از شرایط سخت، دوباره به سیستم ۴ دفاعه برگشت و حامد لک هم دوباره درون دروازه ایستاد. تصمیماتی که نتیجه آن، نمایشی نسبتا خوب از پرسپولیس و عملکرد دفاعی، در حد توقعات بود. پرسپولیس مقابل صنعت نفت، بجز یک اشتباه بزرگ در دقایق پایانی موقعیتهای کمی به حریف داد و با اولین کلین شیت فصل، باز هم به قهرمانی امیدوار شد. شاید این بازی، پایان روزهای بیثبات پرسپولیس و قدم گذاشتن آنها در مسیر ثبات همیشگی باشد. انسجامی که در سالهای گذشته، جامهای زیادی را به ویترین این تیم اضافه کرده است.
فوتبال ۳۶۰