ترامپ فرانسوی در راه الیزه

دونالد ترامپ بازگشته است، اما نه در سرزمین یانکی‌ها، بلکه در سرزمین گل‌ها. او ورژن فرانسوی دونالد ترامپ است که با شعار‌های ناسیونالیستی توانسته است، در آستانه انتخابات فرانسه، نظر‌ها را به خود جلب کند.

به گزارش دنیای اقتصاد؛ اریک زمور، کمدین و نویسنده فرانسوی توانسته است بدون اینکه کارزار انتخاباتی برگزار کند، چنان موفق ظاهر شود که نظر کارشناسان را به‌عنوان یک فرد قابل توجه در انتخابات به خود جلب کند. به نوشته روزنامه نیویورک‌تایمز، اریک زمور که هنوز کارزار انتخاباتی‌اش به‌طور رسمی اعلام نشده است، گرایش‌های سرسختانه و راست افراطی دارد؛ اما هیچ‌چیز او به اندازه تلاشش برای احیای رژیم فرانسه در زمانی که در دوران جنگ بود، شگفت‌انگیز به‌نظر نمی‌رسد.

زمور در سپتامبری که گذشت، در مصاحبه با کانال سی‌نیوز که بی‌شباهت به فاکس‌نیوز نیست، در یکی از چندین اظهارات جنجالی‌اش گفت که در دوران جنگ، اینکه مارشال پتن بیش از ۷۲ هزار و ۵۰۰ یهودی را به کام مرگ فرستاد، کار چندان بدی نبوده است. او گفت که ویشی از یهودیان فرانسوی مراقبت کرد و در عوض یهودیان خارجی را به بیرون فرستاد.

این اظهارنظر تکان‌دهنده بوده، نه به‌دلیل اینکه خود زمور یهودی است. از سال ۱۹۴۲ به بعد، هیچ مدرکی مبنی بر تلاش رژیم ویشی برای محافظت از یهودیان فرانسه وجود ندارد. رژیم ویشی برای جمع‌آوری یهودیان، چه خارجی و چه فرانسوی، با نازی‌ها همکاری کرد.

اظهارات زمور که آشکارا از کتاب بازی ترامپ برای ماندن در راس اخبار از طریق تحریک و خشم وام گرفته شده است، جامعه یهودیان فرانسه را دچار تفرقه کرده و حالا اظهارات غیرقابل گفتن را قابل گفتن کرده است. با این حال ظهور این ستاره تلویزیونی نتوانسته است از میزان شگفتی‌ها درحالی‌که ۶ ماه هم به انتخابات ریاست‌جمهوری فرانسه مانده است، بکاهد.

زمور ۶۳ ساله که هنوز برای انتخابات نامزد نشده، هیچ تلاشی هم انجام نداده است تا به گمانه‌زنی‌ها درباره نامزدی‌اش قطعیت ببخشد. یک نظرسنجی که هفته گذشته توسط روزنامه لوموند منتشر شد، نشان می‌دهد که ۵/ ۱۶درصد از آرای مردم در انتخابات ریاست‌جمهوری سال آینده به او اختصاص پیدا خواهد کرد و همین امر موجب می‌شود که وی حائز شرایط برای حضور در انتخابات دور دوم شود. برنارد هانری لوی، نویسنده و روشنفکر برجسته یهودی و یکی از برجسته‌ترین منتقدان زمور در مصاحبه‌ای گفت: «او خطرناک است و به اخلاق یهودی توهین کرده است.»

پوشش خبری فرانسوی زمور به‌دلیل پیروی از سنت جامع ملی‌گرایانه این‌گونه است که آن‌ها وابستگی‌های مذهبی و قومی‌اش را دفن می‌کنند و در این زمینه نیز یهودی بودنش نادیده گرفته شده است. با این حال رویه در حال از بین رفتن است و جامعه یهودی بر سر اظهارات زمور دچار انشعاب شده است و این جامعه نمی‌داند چگونه با اظهارات بیگانه‌هراسانه و تجدیدنظرطلبانه یک یهودی مقابله کند. این در حالی است که خاندان زمور در سال ۱۹۵۲ از الجزایز به فرانسه آمده‌اند.

سیمون رودان-بنزاکویین، مدیرعامل فرانسوی کمیته یهودیان آمریکا در اروپا به نیویورک‌تایمز می‌گوید: «ما ۲۰ سال تلاش کردیم به سیاستمدارانی که تمایل نداشتند، اظهارات ضد اسلام‌گرایانه و ضد یهودی وجود دارد، توضیح قانع‌کننده بدهیم که این مسائل وجود دارد.» او می‌افزاید: «این زمانی پیچیده‌تر می‌شود که متوجه می‌شویم که یهودیان هم نژادپرست هستند و نژادپرستی در همه اشکالش در حال مشروعیت یافتن است و داستان زمانی مشکل‌دار می‌شود که یهودیان بر سر اظهارات زمور دچار انشعاب شده‌اند.»

جامعه یهودیان فرانسه با حدود نیم میلیون نفر، بزرگ‌ترین جامعه اروپای غربی است. برخی از آنها، به‌ویژه آن‌هایی که تبار سفاردین دارند، در مناطق فقیرنشین حومه شهر زندگی می‌کنند؛ جایی که اظهارات ضد یهودی بیشتر از اظهارات ضد اسلامی شنیده می‌شود؛ اما حالا پیام ضد مهاجر و ضد اسلامی زمور از سوی این جامعه بیشتر مورد استقبال قرار گرفته است.

فرانسیس کلیفات، رئیس منتخب شورای موسسات یهودی در فرانسه می‌گوید: «بخشی از جامعه یهودی وجود دارد که در او (زمور) شخصیتی می‌بینند که توان حل کردن مشکلات خشونت‌آمیز گروه‌های تکفیری و امنیتی را دارد.» او در ادامه می‌افزاید: «اما شما باید تمام پیام او را ببینید. درحالی‌که او سرشار از عشق به عظمت فرانسه است، اما قصد دارد کشور را به آنچه منفورترین در تاریخ خود بوده برگرداند.»

زمور که در ماه سپتامبر با تلویزیون فرانس۲ مصاحبه می‌کرد، درباره حادثه تروریستی مدرسه تولوز در سال ۲۰۱۲ نیز گفت که نه عامل حمله، نه کسانی که در آن کشته شدند، فرانسوی نبودند. سه کودک یهودی که در اسرائیل خاک شدند و آقای مراح نیز در الجزایر. زمور تصریح کرد: «مردم‌شناسان به ما یاد داده‌اند که ما به جایی تعلق داریم که در آن خاک می‌شویم. آن‌ها متعلق به فرانسه نبودند.» او افزود: «درام فرانسوی این است که ما دیگر ملت فرانسوی نمی‌سازیم.»

البته این اظهارات خشم جامعه یهودی را برانگیخت. با این حال، الیزابت لوی، در مجله راست افراطی «Causeur»، اواخر همان ماه استدلال کرد که زمور نماینده «آخرین فرصت قبل از تبعید» برای بسیاری از یهودیان شمال آفریقا در فرانسه است که مرتبا با یهودی‌ستیزی مواجه می‌شوند.

وی در نهایت با تایید سخنان زمور می‌گوید که در این پرتو ارزشش را داشت که چشمانمان را روی چند سخن افراطی‌اش ببندیم. در فرانسه‌ای که پاندمی، تروریسم، مهاجرت و افزایش شدید قیمت‌های انرژی باعث نگرانی گسترده‌ای شده است، زمور برای جلب بخشی از رای راست‌افراطی مارین لوپن، نامزد همیشگی و همچنین برخی از محافظه‌کاران آماده ورود به رقابت‌های انتخاباتی ریاست‌جمهوری شده است. راست میانه هم تمایل به وجهه روشنفکری‌اش دارد.

رودان-بنزکویین می‌گوید: «برخی از محافظه‌کاران با این استدلال که می‌گویند به یک مهاجر یهودی رای می‌دهند، قصد دارند تا عذاب وجدانشان را درباره اظهارات نژادپرستانه زمور نادیده بگیرند.»

زمور که تاکنون کمتر روی یهودی بودن خود مانور داده است، در این زمینه حاضر نشد پاسخگوی نیویورک‌تایمز باشد. البته در سال ۲۰۱۴، او به هفته‌نامه فرانسوی راست میانه «لو پوینت» گفت که او در خانه کوشر نگه می‌دارد؛ اما به خدا اعتقادی ندارد. با این حال گاهی اوقات در تعطیلات به کنیسه می‌رود.»

او در این ماه به رادیو سود گفت که «وقتی به کنیسه می‌روم از من بسیار گرم استقبال می‌شود.» با این حال با اظهارات زمور، اکراه برای پرداختن به موضوع خاص نژادپرستی یهودی در کشوری که هشت دهه پیش یهودیان به‌طور دسته‌جمعی به اردوگاه‌های مرگ تبعید شدند تا حد زیادی در این ماه، توسط یک یهودی از بین رفت.