نشست انجمن اسلامی معلمان ایران با حضور و سخنرانی محمدرضا عارف و ابراهیم اصغرزاده، فعالان سیاسی اصلاحطلب، برگزار شد. مردم و انتخابات ۱۴۰۰، موضوع این همایش بود و میهمانان دراینباره صحبت کردند. خواجوی، عضو شورای مرکزی انجمن اسلامی معلمان هم در ادامه این برنامه پیام سیدمحمد خاتمی را خواند.
عارف: مردم احساس میکنند حضور و غیبت آنها تأثیری ندارد
محمدرضا عارف، نماینده سابق مجلس، میهمان این همایش بود. عارف در ابتدای سخنان خود ضمن ابراز خرسندی از حضور در چنین جمعی گفت: «خوشحالم که افتخار حضور در جمع نخبگان کشور و انجمن اسلامی معلمان نصیب من شد. اگرچه حس میکنم در خانه خودم هستم، چون خودم را جزء این جمع و همچنین شاگردان معلمان این جمع میدانم؛ همان کسانی که حق بر گردن ما دارند. معلمان ابتدایی نقش کلیدی در تربیت همه ما داشتند و از حضور در این جمع احساس افتخار میکنم. به زنان پرتلاش و سختکوش کشور روز زن و میلاد حضرت زهرا (س) را تبریک میگویم». او ادامه داد: «انجمن معلمان را باید یکی از تشکلهای پیشتاز و تأثیرگذار در جریان اصلاحات و در کشور دانست؛ چراکه نقش بسزایی در رویدادهای مختلف کشور داشته و مردم هنوز انتظارات بیشتری هم از آن دارند. اگر بخواهیم به روش نرم از آسیبها و بحرانهای اجتماعی عبور کنیم، راهی جز استفاده از معلمان نداریم، اما به دلایلی نتوانستیم این نقش را به خوبی تبیین و هدایت کنیم».
عارف با اشاره به دوگانه منزلت و معیشت در جمع معلمان گفت: «همیشه با یک دوگانه منزلت و معیشت درباره معلم روبهرو بودم. خوشبختانه در گروههای اجتماعی معلم در طبقات بالا بوده است. منزلت معلم یعنی منزلت جامعه، چون فقط روی نوجوان و جوان ما تأثیرگذار نیست، بلکه بهصورت غیرمستقیم در خانه هر ایرانی حضور دارد. بچهها، سفیران معلمان هستند. چنین جایگاهی باید دارای چه منزلتی باشد. برای همین ما باید به جایی برسیم که دغدغه معلم تنها تعلیم و تربیت باشد». او ادامه داد: «درباره دغدغههای معلم باید طوری رفتار شود که معلم، معلم باشد و معلم بماند. این فرد نباید دغدغه مسائل معیشتی داشته باشد. نباید چیزی به نام مسائل اقتصادی در قاموس معلمی دخیل باشد. اساس کار معلمی بهخاطر مسائل مالی نیست، اما برای اجرای این کار باید آرامش مالی داشته باشد. حمایت از این قشر بهنوعی پاشیدن بذر گردو در زمین است و بالاترین سرمایهگذاری، سرمایهگذاری روی معیشت معلمان است. متأسفانه نهتنها آن کارها را نکردیم بلکه وقتی برخی اقدام به مطالبهگری داشتند، برخورد امنیتی شد».
او ادامه داد: «ما در دهه پنجم انقلاب هستیم. با عنایت به فرمایشات رهبری، اولین توصیه ایشان توسعه علم و فناوری است و امیدوارم این دوگانه در این دهه حل شود. باید روی این مسئله کار کنیم تا نگاهها عوض شود. اگر نگاه را در عرضه و تقاضاهای کوتاهمدت محدود کنیم، هیچ نتیجهای نخواهد داد».
او با اشاره به نقش مردم در انقلاب گفت: «شما نمیتوانید صحنهای را مطرح کنید که نقش بیبدیل و پررنگ مردم را در آن نبینید. در پیروزی انقلاب پشتوانه انقلاب مردم بودند. امام بود که ظرفیت مردم را شناخت. همین مردم، از جنگ گرفته تا سازندگی و اجلاس و راهپیماییها، همیشه حضوری پررنگ داشتند؛ بنابراین این بحث که در آن به مردم و انتخابات اشاره شده، بسیار حائز اهمیت است. مردم میدانند که چه باید بکنند، اما مطالباتی دارند، کجا باید مطرح بکنند؟ مردم سرد و بیانگیزه شدهاند و احساس میکنند حضور و غیبت آنها تأثیری ندارد». این نماینده سابق مجلس شورای اسلامی عنوان کرد: «مردم احساس میکنند به خواستههای آنها اعتنایی میشود. نگاه قیممأبانه و حاکم و رعیتی مردم را آزار میدهد. شما صحبتهای مردم را ببینید متوجه خواهید شد که رفتار با آنها قیممأبانه است. بهخاطر ناکارآمدیها، شکافی بین مردم و حاکمیت به وجود آمده است. مسئله هم زیرسؤالبردن ارزشها و اصل انقلاب نیست بلکه مردم نگران عملکردها هستند. حتی درباره قانون اساسی که میثاق ملی است؛ مثلا فصل سوم قانون اساسی که حقوق ملت است، با توجیهات غیراصولی سکون و ساکن باقی مانده است».
عارف در نهایت با اشاره به چند نکته مهم خاطرنشان کرد: «بیاعتمادی مردم نسبت به مسئولان و ناامیدی از آینده، حس تبعیض بهویژه در بین زنان، بیاعتنایی نسبت به قانون و اجرای آن، معیارها و استانداردهای دوگانه در برخورد با مسئولان و مردم از نکات مهمی است که باید برای انتخابات به آن توجه کرد. شعار شفافسازی داده میشود، اما چقدر در اقدامات دولت، قوه قضائیه و سایر نهادها شفافسازی میکنیم؟ شعارهایی داده میشود که هیچکدام مبنای عملیاتیشدن ندارد و از ابتدا روشن است این شعار عملی نیست و تنها برای رأی است. سیاست حذف و عدم تحمل رقیب و منتقد، فساد گسترده و مشکلات معیشتی و اقتصادی مردم، همه و همه موضوعاتی است که باید مورد توجه قرار گیرد. پس اگر بپذیریم که ما باید مشکلات را در صندوقهای رأی حل کنیم، پاسخ همان سؤالی است که میگوید چرا باید در انتخابات شرکت کنیم. شرکت در انتخابات یک تکلیف است و از ابتدا نباید با بیانگیزگی درمورد آن صحبت کرد».
اصغرزاده: اصلاحات نباید نقش زینتی داشته باشد
میهمان بعدی این برنامه، ابراهیم اصغرزاده، فعال سیاسی اصلاحطلب بود که از طریق لایو اینستاگرام به این نشست پیوست. اصغرزاده صحبتهای خود را اینچنین آغاز کرد: «اصلاحپذیربودن یا اصلاحناپذیربودن، مسئله این است. اساسا اصلاحطلبان کجای جریان سیاست قرار میگیرند؟ شما کسانی هستید که انقلاب را به خاطر دارید. من خودم راوی دستاول انقلاب هستم. در سال۵۶، رژیم شاه مقتدر بود و از نظر نظامی و اعتبار بینالمللی و امنیتی و قدرت پلیسی، در منطقه حرف اول را میزد، اما در آن نظام مردم دیده نمیشدند. حتی مشروعیت نظام بهخاطر کودتای ۲۸ مرداد زیر سؤال بود و این صحبتها میشد که این رژیم دستنشانده است». او ادامه داد: «ما صحبت از مردمی میکنیم که صاحب حق هستند. وضعیت فعلی را ببینید.
ما حتی جرئت نمیکنیم درباره مسائل مهم در جریان صحبت کنیم، درحالیکه میدانیم این مسئله تا چه اندازه اهمیت دارد. حتی در جمعهای اصلاحطلب درباره این موضوعات نمیتوانیم حرف بزنیم». اصغرزاده تأکید کرد: «هیچ سیستمی، اصلاحاتی را که بخواهد موجودیت او را از بین ببرد نمیپذیرد؛ چون دیگر اسمش براندازی میشود. چه اتفاقی میافتد؟ اصلاحطلبان دوپاره شدند؛ عدهای از روحانی و فراکسیون امید حمایت و عدهای اینها را نقد میکنند». اصغرزاده تأکید کرد: «ما گفتیم اسلام ذاتش رحمانی است و آمده مشکلات مردم را رفع کند. انقلاب اسلامی بر آزادی مدنی تکیه زده بود و مردم را شهروند درجه یک دانست، اما همین انقلاب اگر علت تبعیض باشد باید چه کنیم؟».
نماینده اسبق مجلس گفت: «اصلاحات میخواست با پشتوانه مردم اوضاع را تغییر دهد و قرار نبود نقش زینتی داشته باشد و صرفا همه اتفاقات را توجیه کنیم. اگر شما میگویید باید در انتخابات شرکت کنیم، که من هم با شما موافقم، من یک بسته پیشنهادی دارم. در بخشهایی که ما کاری نمیتوانیم بکنیم، چون خودشان تصمیم میگیرند و از نظر آنها اصلاحطلب خوب، اصلاحطلب مرده است، کسی که درباره حضور طالبان نپرسد، فقط موقع انتخابات بیاید و تنور انتخابات را گرم کند». اصغرزاده تأکید کرد: «اگر مبنا این است که دوست و غیردوست بسازیم، اصلاحطلبان هم بزککننده این فضا باشند، مردم حق دارند پای صندوق رأی نروند. پروژه یکدستسازی را تا آخر بروند. نه شورش میکنیم و نه به خیابان میآییم؛ اما حداقل در هسته نرم قدرت اجازه دهید مردم واقعا حضور داشته باشند. ما باید مردمی را به پای صندوق رأی بیاوریم که فقط قشر متوسط نیستند، کارگر، پرستار، دانشجویان، زنان و همه اقشار در آن حضور دارند. آیا اصلاحطلبان میتوانند چتر خود را روی این اقشار بگسترانند؟ اصلاحطلبان نهایتا ۱۰ درصد بین مردم پایگاه دارند. حتی اگر خاتمی را هم بیاورید، مردم میپرسند چه چیزی را میخواهید اصلاح کنید؟».
او در پایان خاطرنشان کرد: «اگر این انتخابات معنای تأثیرگذاری در سرنوشت را داشته باشد، ما میتوانیم. پای صندوق رأی میآییم به این شرط که دولتی پای کار بیاید که انتخابات آزاد و منصفانه و رقابتی را ایجاد کند؛ اما اگر قرار است توجیهکننده وضع موجود باشیم و ناکارآمدی را به جان بخریم و از مردم بخواهیم سکوت کنند، مردم دیگر ما را تحویل نمیگیرند. اینها میتواند دستور کار کنگره ما و اصلاحات باشد، اما انتخابات باید معنادار و شرکت ما مؤثر باشد. در غیر این صورت مردم به ما میخندند».