روش جدید حضور آمریکا در منطقه

صباح زنگنه- تحلیلگر خاورمیانه در شرق نوشت: آمریکا در ظاهر از کاهش نیرو‌های خود در خاورمیانه خبر داده و رئیس‌جمهور این کشور اعلام می‌کرد کشور‌های منطقه باید هزینه حضور نظامی آمریکا را بپردازند؛ اما به‌تدریج مشخص شد آن‌ها استراتژی دیگری را دنبال می‌کنند. آزادی رفت‌و‌آمد گروه‌های نیابتی مانند داعش بین سوریه و عراق از یک سو، منافع این کشور را تأمین می‌کند و به‌همین‌دلیل، مرز میان عراق و سوریه و مواضع حشد‌الشعبی را نشانه گرفته است. همچنین از رفت‌و‌آمد تجاری عراق و سوریه و دسترسی ایران به دریای مدیترانه جلوگیری می‌کند.

 

بازشدن معابر بین دو کشور و افتتاح گذرگاه مرزی برای آمریکا خوشایند نیست و این کشور علاقه‌مند است شریک اصلی تجاری عراق، ایالات متحده و کشور‌های همسو با آن در منطقه باشد. حضور نیرو‌های مقاومت در مرز عراق و سوریه و مسئولیت مقابله با گروه‌های تروریستی، باعث می‌شود فعالیت‌های ایالات متحده با مشکل مواجه شود. بعد از رزمایش دریایی ایران، چین و روسیه، حساسیت‌ها افزایش یافته و آمریکا با نگرانی بیشتر به این نقطه استراتژیک می‌نگرد.

 

تصویب خروج آمریکا از عراق توسط نمایندگان پارلمان این کشور، می‌تواند تسلط و کنترل تحرکات هوایی را از آمریکایی‌ها بگیرد. الان همچنان فضای عراق در اختیار نیرو‌های ایالات متحده است و حاکمیت ملی عراق نقض می‌شود. اگر به این روند خاتمه داده نشود، استقلال و حاکمیت ملی بی‌معنا خواهد بود. درعین‌حال پس از ترور شهید سلمیانی و شهید ابومهدی و هم‌رزمانشان و همچنین شهادت تعدادی از نیرو‌های حشدالشعبی در حمله‌ای هوایی آمریکا، اقدام متقابل برای دادن پاسخ نظامی به این رفتارها، امری بدیهی است.

 

آمریکایی‌ها تاکنون نتوانسته‌اند حتی یک تصویر از عملیات ادعایی به پایگاه آمریکایی «K۱» در عراق که آن را مستمسکی برای حمله به حشدالشعبی کردند، ارائه دهند که نشان دهد موشک یا خمپاره‌ای به این پایگاه شلیک شده و همچنین هیچ عکسی از کشته‌شدگان این عملیات نشان نداده‌اند؛ بنابراین اینکه این یک سناریوی ساختگی آمریکایی‌ها برای رسیدن به اهداف ذکرشده است، بسیار محتمل است.

 

آمریکا، اسرائیل و طرف سعودی، یک سلسله اقدامات نظامی، روانی و رسانه‌ای علیه ایران به راه انداخته‌اند که حتی در عراق، ایران را مسئول مشکلات داخلی این کشور جلوه دهند. مردم عراق امروز به احساس هویت، شخصیت و استقلال و مشارکت در تصمیم‌ها نیازمند هستند. آمریکا و عربستان علاقه‌مند به شکل‌گیری یک عراق قدرتمند نیستند؛ اما می‌کوشند به‌عنوان عامل تحقیر مردم عراق، حرکات مردم عراق شناخته نشوند تا خشم عراقی‌ها دامن آن‌ها را نگیرد. جنگ روانی و تبلیغاتی آمریکایی‌ها به‌همین‌دلیل است.

توان رسانه‌ای و امکانات تبلیغاتی و نرم‌افزاری عراق و جریان مقاومت، حتما نیازمند تقویت است تا صدای واقعی مردم به گوش همه طرف‌ها و البته مسئولان عراقی برسد. در سوی مقابل آمریکا صد‌ها مؤسسه و سمن در عراق به راه انداخته و فعالیت‌های متعددی را ساماندهی کرده است تا جایگزین احزاب و مجموعه‌های سنتی در عراق شوند. آن‌ها در رسانه‌های اجتماعی حضور دارند و از طریق شبکه منسجم خود عمل می‌کنند.

 

طرح شعار‌های مشخص در راستای منافع ایالات متحده، بخشی از جامعه عراق را جذب می‌کند و حتی آن‌ها را در مسیر مخالف منافع ملی عراق قرار می‌دهد. در واقع استراتژی کاهش حضور در خاورمیانه که آن هم با اعلام اخبار مداوم گسیل نیرو و تجهیزات، زیر سؤال رفته است، یک سوی ماجراست و سوی دیگر آن، عملکرد آمریکا از طریق گروه‌های تروریستی و تشکل‌های خود کشورهاست.