فرارو- اگر ترافیک باشد، از لابلای ماشینها میگریزند. اگر راه بندان باشد به پیادروها میریزند. خیلیها با سرعت تمام خلاف جهت میآیند و میروند. خیلیها بدون گواهینامه و بیمه در حال تردد هستند. خلاصه اینکه انگار موتورسواران در کشور ما از هفت دولت آزادند. البته نهادهای مختلف بارها برای حل این مشکلات تشکیل جلسه داده اند و برنامه ارائه کرده اند. اما راه به جایی نبرده است.
به گزارش فرارو، یافتن راهحل برای مسائلی همچون ایجاد حس ناامنی برای شهروندان به دلیل تردد موتورسواران در پیادهروها، آمار بالای مرگ و میر و جراحت موتوسواران در تصادفات شهری، نارضایتی عمومی شهروندان از رفتارهای پرخطر موتورسواران، سهم بالای خود مراقبتی مانند استفاده از کلاه ایمنی در کاهشدادن سوانح مربوط به موتورسواران و کمبود آموزشهای لازم باعث شده تا شهرداری تهران با همکاری پلیس راهور، طرح پویش "موتور سوار خوب" را راه اندازی کند.
پویشی که میخواهد از راه فرهنگ سازی، رفتار موتورسواران را کنترل کند. معاون شهردار تهران در این باره گفته که تشخص و هویتدادن به موتورسواران از طریق تعریف موتورسوار خوب، اطلاعرسانی و آگاهیبخشی درباره بینظمیها و قانونشکنیهای موتورسواران با رویکرد ایجابی و تاکید بر خانواده موتورسواران و افراد پیرامون آنها از جمله اهداف پویش "موتور سوار خوب" است.
محمدرضا جوادییگانه گفته است که باید کمپینهایی تشکیل دهیم تا قبح تخلف موتورسواران در اذهان مردم تشدید شود. رفتارهای برخی موتور سواران هم برای سایر شهروندان خطرناک است و هم فرد موتورسوار را در معرض آسیبهای جدی قرار میدهد.
اما و اگرهای طرح "موتور سوار خوب"
گرچه این اقدام دیر هنگام، بهتر از انجام ندادن آن است. اما از سوی دیگر فرهنگ سازی در این حوزه کار سادهای هم نیست. سالهای قبل پلیس راهور، صداوسیما، رسانهها و نهادهای مرتبط، برای نهادینه کردن بستن کمربند در اتومبیل تلاش کردند، اما توفیقی آنچنانی در این زمینه حاصل نشد.
تحقیقهای پژوهشی در این زمینه نشان داده که بخشی بزرگی از رانندگان وسرنشینان اتومبیل تنها به دلیل ترس از جریمه شدن در موقعیتها و زمانهای کوتاه اقدام به بستن کمربند کرده اند.
این درحالی ست که کار فرهنگ سازی در مورد راکبان موتورسیکلت کار به مراتب سخت تری ست و نیاز به عزم ملی و تدوین برنامههای مدون و بلند مدت دارد.
از نظر کارشناسان امور شهری مشکل دیگری که در اجرای برنامههای فرهنگ سازی در حوزه قوانین راهنمایی و رانندگی وجود دارد، اجرای کوتاه مدت آن است. خیلی مواقع دستگاههای متولی با صرف هزینههای انسانی و مالی، اقدام به تدوین و اجرای یک برنامه میکنند. اما این برنامهها دوام چندانی ندارد و خیلی زود به دست فراموشی سپرده میشود و تنها برنامهای که باقی میماند سیاست جریمه و برخورد است.
جمعیت راکبان موتورسیکلت که از این راه امرار معاش میکنند بسیار بالاست و بیشتر قشر ضعیف جامعه را تشکیل میدهند. در طول سالهای اخیر سیاستهای حذفی در مورد این قشر صدمات جبران ناپذیری را به دنبال داشته است. این درحالی ست که کارشناسان گفته اند که سیاستهای تشویقی و فرهنگ سازی بلند مدت در کنار سیاستهای جریمهای میتوانست این قشر و دیگر راکبان را قانون پذیرتر کند.
در دیگر کشورهای جهان آموزش وفرهنگ سازی در زمینه استفاده از وسایل نقلیه به صورت پایهای و بلند مدت اجرا میشود و اثرات مثبتی را هم به دنبال داشته است.
افزایش تعداد موتور سیکلتها و در نتیجه افزایش تخلفات و عدم فرهنگ سازی و آموزش باعث شده تا در طول سالهای اخیر سیاست حذفی و توقیفی و به صورت ناگهانی در پیش گرفته شود. به شکلی که در میان راکبان به "طرح موتور بگیر" مشهور شده است. نادیده گرفتن موتور سیکلت سواران باعث شده تا بسیاری از آنها قانون گریز شوند.
بیشتر بخوانید:
آمار موتور سیکلتهای توقیفی قدری متناقض است. اما گفته شده که در حال حاضر بین ۵۰۰ هزار تا یک و نیم میلیون موتور سیکلت در حال حاضر در توقیف به سر میبرند.
اجرای طرح پویش "موتور سوار خوب" در شرایطی موثر واقع میشود که سیاستهای حذفی و توقیفی جای خود را به اجرای دقیق و مداوم قانون و همچنین سیاستهای تشویقی در کنار سیاستهای جریمهای دهد. چرا که حذف کردن در تضاد با هویت بخشی است.
نگاهی به برخی آمارها در مورد موتور سیکلتها و راکبان آنها
۱۳۵ سال پیش، گوتلیپ دایملر و ویلهلم مایباخ دو مخترع بزرگ آلمانی، موتور سیکلت را ابداع کردند. تقریباً ۷۰ سال بعد اولین موتور سیکلتها هم وارد ایران شدند. اما چیزی نگذشت که این وسیله نقلیه میان ایرانیها محبوب شد. به شکلی که در حال حاضر ۱۱ میلیون و ۶۵۰ هزار موتور سیکلت در کشور در حال استفاده است؛ که حدود ۳۵ درصد وسایلنقلیه فعال کشور را شامل میشود. از آن طرف آمارها نشان میدهند بیش از ۳۰ درصد تصادفات به موتورسواران اختصاص دارد.
البته این محبوبیت آنچنان با قانون مداری همراه نبود و خیلی زود به یکی از ترسهای درون شهری برای شهروندان تبدیل شد. بخشی از این ترس در نتیجه برخورد موتور سیکلتها باعابران ایجاد شده و خیلیها مجروح و یا جان خود را از دست داده اند.
رئیس پلیس پایتخت گفته که بالغ بر ۴۰ درصد کشتهها در تصادفات تهران متعلق به راکبان موتورسیکلت است. او همچنین گفته که ۲۰ درصد عابرین پیادهای که در تصادفات درون شهری کشته میشوند با موتورسیکلت تصادف کرده اند. براساس آمارها یک و نیم میلیون موتور سیکلت در تهران تردد میکنند.
معاون شهردار تهران هم در مورد آمار میدانی میزان رضایت مردم از موتور سیکلت و موتورسواران گفته که آمارها میزان نارضایتی از شیوههای موتورسواری را حدود ۷۰ درصد، نارضایتی از میزان دزدی و سرقت را ۳۴ درصد، رضایت از موتورسیکلت به عنوان وسیله کار را ۵۶ درصد و رضایت از موتورسیکلت به عنوان وسیله نقلیه را ۸۴ درصد بازگو میکند.
رئیس پلیس راهور ناجا نیز گفته است که از ۱۱ میلیون و ۶۵۰ هزار موتورسیکلت سوار، تقریباً ۴.۵ میلیون نفر گواهینامه موتورسیکلت دارند.
رئیس بیمه مرکزی هم گفته ۹ میلیون موتورسوار فاقد بیمهنامه هستند، به این معنا که حدود ۸۰ درصد موتورسواران بیمه ندارند.
اجرای طرح پویش "موتور سوار خوب" از سوی شهرداری تهران و پلیس راهور آغاز شده است و حالا باید نشست و دید که آیا این طرح مثمر ثمر واقع خواهد شد یا همچون دیگر طرحها پس از مدتی به فراموشی سپرده میشود.
حوب من چرا باید برای موتور 4 میلیونی ام 480 هزار تومان پول بیمه بدم .
خب نمی خوای نظرات رو درج کنی قسمت نظر سنجی رو حذف کنید.