سفر به جنگل راش؛ ماجراجویی کوتاه پائیزی در دل درخت و مه

 

فرارو- کسانی که عاشق طبیعت‌گردی هستند یا دوست دارند پائیزشان در دل برگ‌های زرد و سرخ و نارنجی مرطوب شروع شود، در مهرماه نمی‌گذارند جنگلی از دستشان در برود. مخصوصا جنگل‌هایی که پر از درخت‌های بلند و کوهی از برگ باشد و فضای مه‌آلودی شبیه بازی تاج و تخت داشته باشد.

 

کسانی هم هستند که سینه چاک جنگل نوردی در پائیز نیستند یا حال جنگل گردی ندارند، اما بدشان نمی‌آید هوای درست حسابی وارد ریه خود کنند و چند عکس سلفی اعجاب انگیز پائیزی بگیرند. این افراد اگر حتی یک بار تصاویر جنگ راش را دیده باشند به این راحتی‌ها از خیرش نمی‌گذرند، حق هم دارند.

جنگل راش یا مرسی سی یا سنگده در استان مازندران مخصوص پائیز است. هرچند در فصل بهار و حتی اوایل تابستان هم این جنگل زیبایی‌های خاص خود را دارد، اما پائیز راش چیز دیگری است. در فصل زمستان دسترسی به این جنگل خیلی راحت نیست و نیاز به تجهیزات خاصی دارد.

درختان سر به فلک کشیده جنگل راش که بخشی از جنگل‌های هیرکانی محسوب می‌شوند هم عصر دایناسور‌ها هستند. وقتی در میان این درخت‌های ۴۰ میلیون ساله ۴۰ متری قدم می‌زنید برای دیدن سقف درخت‌ها باید کلی سرتان را بالا نگه دارید، البته اگر مه اعجاب انگیز جنگل راش قدرت دیدتان را کم نکند.

نفس عمیق در دل این جنگل‌های با شکوه، گوش دادن به صدای آب و دویدن روی برگ‌های بی انتهای زرد و سرخ جنگل راش تجربه‌ای نیست که به هزینه اش نیارزد.

شاید اسم چوب راش را شنیده باشید. از این چوب برای ساخت منازل روستایی و برخی مصارف تزئینی استفاده می‌شود. این چوب در واقع از همین درخت راش که در جنگل راش تعداد بسیار زیادی از آن وجود دارد، به دست می‌آید. درخت راش کلا کمیاب است، اما در گیلان و مازندران در ارتفاع بالا، جنگل‌های راش را می‌توان دید. راش با سایه سازگار است و از این رو شاخ و برگ فراوانی دارد.

جنگل راش در شهرستان سوادکوه استان مازندران بخشی از جنگل‌های هیرکانی است. نام باستانی این منطقه هیرکانیا، یعنی سرزمین گرگ‌ها بوده و به همین دلیل نام این جنگل‌ها را هیرکانی گذاشته اند.

در سال ۱۳۸۵ جمهوری آذربایجان درخواست ثبت جهانی جنگل کاسپینی-هیرکانی را به یونسکو داد، اما، چون سهم این کشور تنها ۲۰ هزار هکتار در مقابل سهم ۲ میلیون هکتاری ایران از این جنگل هاست، ثبت جهانی این اثر به تنهایی به نام آذربایجان ممکن نیست. پس از آن مقامات فرهنگی ایران پیشنهاد ثبت مشترک این جنگل‌ها را به آذربایجان ارائه دادند، اما تاحالا که به دلیل اختلافات دو طرف این اتفاق نیافتاده است.

 

برای رسیدن به جنگل زیبای راش ابتدا باید خود را به سنگده برسانید. سنگده ساری در میانه سه شهر یعنی ساری، تهران و سمنان قرار دارد. فاصله این منطقه تا تهران حدود ۲۰۰ کیلومتر است. فاصله‌ی زمانی سنگده تا تهران حدود ۳ ساعت و نیم ساعت است.

اگر بخواهیم با ماشین شخصی از تهران به این روستا برویم باید در جاده فیروزکوه به سمت پل سفید حرکت کنیم. در ابتدای این شهر مسیر انحرافی کنار پمپ بنزین به روستای سنگده می‌رسد. یکی از جدابیت‌های سفر به جنگل راش پیمودن همین مسیر ۲۵ کیلومتری جاده جنگلی است. می‌توانید گرفتن عکس‌های متفاوت پائیزی خود را از همین جا شروع کنید.

همچنین از ساری راه بهتری برای رسیدن به سنگده وجود دارد که ۸۰ کیلومتری بیشتر با آن فاصله ندارد. از ساری به سمت کیاسر حرکت کنید. وقتی به دوراهی روستای تاکم رسیدید به سمت سد شهید رجایی و شهر فریم بروید. از سد شهید رجایی یا همان سلیمان تنگه که بگذرید وارد شهر فریم می‌شویم. در ادامه باید از روستا‌های مجی، کلیج کلا، دادکلا و سودکلا بگذریم تا به مقصد برسیم.

 

حالا که به هر زحمتی بوده خودتان را به سنگده رساندید، باید بدانید زحمت اصلی مانده است؛ البته تا عرقتان خشک نشده، طبیعت پاداشتان را نقد می‌دهد. از روستا تا ابتدای مسیر پیاده روی در جنگل راش را باید جاده خاکی بروید. می‌توانید این بخش از مسیر را با ماشین‌های مردم محلی بروید. در مسیر پیاده روی، درختان بلند قامت راش خودشان را جلوه گر می‌کنند.

 

هر کدام از این درختان در پائیز آرایش متفاوت زرد و سرخ و نارنجی دارد، آرایش منظم کل درخت‌ها در طول مسیر هم جلوه سحرانگیزی دارد؛ گویی هزاران هزار سرباز کلاه نارنجی به احترام شما ایستاده اند و مثل یک فرمانده از آن‌ها سان می‌بینید. زیر پایتان پر است از برگ‌های سرخ و زرد و پاییز منظره‌ای هزار و یک رنگ تقدیم چشمانتان می‌کند. دیدن این مناظر کجا و خواندنش کجا.

یکی روش دیگر برای سفر به جنگل راش که جذابیت‌های خاص خودش را دارد، سفر با تور‌های طبیعتگردی است. از آنجایی که جنگل راش مقصدی محبوب است بسیاری از تور‌ها شما را به این جنگل می‌برند، ولی قرار نیست همیشه به شما خوش بگذرد. بهتر است در مورد این مقصد پرطرفدار در انتخاب تور دقت کنید. یک تور مشهور برای سفر یک روزه به جنگل راش با یک وعده غذایی و یک میان وعده در پائیز ۹۸، ۱۴۰ هزار تومان از شما می‌گیرد.

یک تور طبیعتگردی حرفه ای، تور یک روزه از ساعت ۴:۳۰ تا ۲۳ از تهران با برنامه بازدید از جنگل راش و منطقه حفاظت شده دودانگه، چشمه تلار سربند و.. همان مبلغ ۱۴۰ تومان را اعلام کرده است. البته اگر به کوهپیمایی علاقه‌مند باشید برخی تور‌ها شما را به قله خرنرو در این منطقه هم می‌برند.

 

 

اگر شدیدا با طبیعت منطقه مانوس شدید و تجهیزات لازم را داشتید می‌توانید در جنگل کمپ کنید. شب‌های پائیز جنگل راش کمی خنک است و، چون مه فراوانی دارد صبح بیرون چادرتان خیس خیس است. پوشِ چادر را با دقت روی آن بکشید تا کله سحر را خیس شروع نکنید.

اگر اهل کمپینگ نیستید، پل‌سفید و سواد‌کوه دارای اقامتگاه‌های بومگردی‌های ثبت شده هستند. شهمیرزاد و ساری هم زیاد از سنگده دور نیستند. اگر خیلی لاکچری هستید روی هتل‌های ساری هم می‌توانید حساب باز کنید.

آبشار اوبن، یکی از جاذبه‌های جنگل راش است که خودش برای خودش یک طبیعت‌گردی جدا حساب می‌شود و برخی تور‌ها فقط برای همین آبشار برنامه می‌گذارند. برای دسترسی به این آبشار که آبش به شیرین‌رود و بعد به رودخانه تجن می‌ریزد، باید از مسیری جنگلی در جنگل راش عبور کنید. رسیدن به این آبشار تنها از طریق جاده روستایی و بعد با پیاده‌روی از بین جنگل ممکن است. ولی ارزشش را دارد. هرچند پائیز خنک است و شاید نتوانید تنی به آب بزنید، اما صدای زیبای آب و منظره شگفت انگیز آبشار اوبن که در پائیز هم کمی سبز است ارزش کلی جنگل نوردی را دارد.

 

از دیگر جاذبه‌های جنگل راش رودخانه خروشان است که در کل مسیر همراهی تان می‌کند. می‌توایند به جای اینکه در طول مسیر جنگل هم گوشتان را به هدفون بچسبانید، وجودتان را در اختیار صدای سرشار رودخانه بسپارید تا آرامتان کند.

دریاچه شورمست، جنگل ارفع ده و سایت ستاره نگری آلاشت از جاذبه‌های دیدنی نزدیک به منطقه هستند که خودشان یک مقصد طبیعتگردی محسوب می‌شوند، ولی اگر بیش از یک روز در منطقه ماندید به آن‌ها هم سر بزنید.

در نهایت باید بگوییم برای رفتن به جنگل راش حتما کفش مناسب پیاده‌روی و کوه‌پیمایی همراه داشته باشید. یک دست لباس اضافه به همراه داشته باشید. لوازم ضروری، دارو‌های شخصی و کارت شناسایی‌تان را بردارید و سبک سفر کنید؛ چه از لحاظ بار و بندیل چه از لحاظ فکری. روانتان را در اختیار صدای آبشار و صدای سکوت بگذارید و پاهایتان را در خاک مرطوب و برگ‌های مرغوب.