روزنامه شهروند نوشت:
امیرمهدی ژوله با انتشار تصویری از لوح تقدیر بهترین فیلمنامهنویس شبکه سه که علیاصغر پورمحمدی در سال ۸۴ به او اهدا کرده است، در اینستاگرام نوشت: «سال ٨٤ ما چند نفر بودیم. یک نفرمان پر از ایده بود، پر از طرح بود، پر از انرژی، میخواست به وقتش طرحهای سینماییاش را بنویسد و بسازد. مُرد.
تلف همین اعتلای سازمان و شبکه و راه انداختن سریالهای تمام و ناتمام و دویدن دنبال طلبهایش شد!
ما چند نفر بودیم. یکیمان سردسته اعتلادهندگان سازمان و شبکه بود، یهو زیر دلشان زد، گفتند کارت را که نمیخواهیم هیچ، تصویرت را که نمیخواهیم هیچ، اسمت هم هیچ جا از دهان هیچکس روی آنتن درنیاید. هیچ.
عاقبتبهخیر شد. طرحهایش را مینویسد و میسازد و حظش را سینما و نمایش خانگی و ما میبریم. ما چند نفر بودیم، به یکیمان گفتند یک برنامه بترکون راه بینداز، راه انداخت، گفتند فقط اسمت در تیتراژ نباشد، تا مشکلت حل شود. اسمش در تیتراژ نبود. گفتند توی فضای مجازی تصویری نگذار که کسی شک نکند این برنامه مال تو است، مشکلت حل شود.
تصویری نمیگذاشت. گفتند لوکیشن هم نیا، همان خانه بمان تا مشکلت حل شود. چند سال است مثل گونی سیبزمینی گوشه خانه افتاده. نه مشکلش حل شد، نه معلوم شد مشکلش چی بود، چی هست. ما چند نفر بودیم. یکیمان، من... یک بار یکی از مدیران سازمان گفت: بچه خوبی هستی، ولی ... کرم داری.»
به نظر میرسد او به جمع نویسندگان سریالهایی، چون «شبهای برره» اشاره داشته و از هنرمند فقید خشایار الوند، پیمان و مهراب قاسمخانی و ... یاد کرده است.
نکته جالب توجه کامنتی است که قاسم خانی زیر پست او گذاشته و نوشته است: «گرچه کیسه سیبزمینی فعالیتش از من بیشتره!»