واقعا منفجر شدن کشتی‌های نفتی در فجیره خوشحالی دارد؟

مسیح مهاجری در سرمقاله روزنامه جمهوری اسلامی نوشت: بسیار دیده‌ام که افرادی از اینکه کشتی‌های نفتی بندر فجیره منفجر می‌شوند یا فرودگاه بخران را پهپادهای یمنی به آتش می‌کشند و یا نیروهای انصارالله یمن عده‌ای از نظامیان سعودی را به قتل می‌رسانند،‌ خوشحال می‌شوند و احساس خوبی پیدا می‌کنند. ولی من هرگز از شنیدن چنین خبرهائی خوشحال نمی‌شوم.

نه وقتی می‌شنوم انصارالله یمن دست بالا در جنگ دارد و نه وقتی خبر می‌رسد که هواپیماهای عربستان سعودی صنعا را بمباران کرده و عده‌ای از مردم یمن را به خاک و خون کشیده‌اند، اینها هردو موجب اندوه و غصه‌ام می‌شوند.

شاید چنین روحیه‌ای برای عده‌ای بسیار عجیب و غیرقابل‌قبول باشد ولی اعتقاد راسخ دارم که ما مسلمانان باید همگی همین روحیه را فرهنگ عمومی خود قرار دهیم تا به امت اسلامی موردنظر قرآن تبدیل شویم.

وقتی خانه‌ای در یمن با بمباران عربستان ویران می‌شود یا افرادی در انفجار یک مسجد در افغانستان کشته می‌شوند و یا منابع نفتی عربستان و کشتی‌های نفتی در بندر فجیره منفجر می‌شوند، در تمام این موارد، مسلمانان ضربه و خسارت می‌بینند و جان و مال امت اسلامی است که به تاراج می‌رود. این، یکسره خسران است و هیچ جای خوشحالی ندارد. ما مسلمان‌ها فقط زمانی می‌توانیم خوشحال باشیم که خبر از برقراری صلح میان دو کشور یا دو گروه از مسلمانان به گوشمان برسد.

وقتی از انفجارها و کشته شدن‌هایی که در کشورهایی که ما با آنها همفکر نیستیم رخ می‌دهد خوشحال می‌شویم، معنای این خوشحالی اینست که از وارد شدن خسارات جانی و مالی به عده‌ای از مسلمانان خوشحال می‌شویم. به این معناست که از فروش سلاح دشمنان مسلمانان و پر شدن جیب‌های آنان از اموال مسلمین آنهم به قیمت ویران شدن خانه‌ها و مساجد و مدارس و بیمارستان‌ها و پالایشگاه‌های یک ملت مسلمان و به قیمت به خاک و خون کشیده شدن خود مسلمانان، خوشحال می‌شویم. این خوشحالی با هیچ معیاری منطبق نیست.

این درست است که در برابر تهاجم دشمن باید ایستاد و از خود دفاع کرد. درست است که اگر حتی گروهی از مسلمانان مرتکب تجاوز به گروهی دیگر شود و به نصیحت و وساطت سایر مسلمین تن درندهد و به تجاوز خاتمه ندهد، باید با او جنگید، اما در همان حال که به تجاوز او پاسخ داده می‌شود این واقعیت تلخ را هم باید در نظر داشت که آنچه در این تبادل آتش رخ می‌دهد، یکسره به ضرر مسلمانان است.

امروز کشته شدن مسلمانان در یمن، عربستان، سوریه، عراق، بحرین، فلسطین، افغانستان و هر نقطه دیگر از سرزمین‌های اسلامی و انفجارها و بمباران‌ها همگی ضربه‌های مهلکی هستند که به امت اسلامی و به خود اسلام وارد می‌شوند. این، یک نگاه فردی و محدود است که پیروزی یک طرف را پیروزی و شکست طرف دیگر را شکست تلقی می‌کند. در نگاه جمعی و نامحدود که مصالح امت اسلامی را در نظر می‌گیرد، هیچیک از اینها پیروزی نیستند بلکه شکست محض هستند. پیروزی فقط زمانی است که مسلمان‌ها در صلح و صفا زندگی کنند و دست در دست همدیگر صف واحدی تشکیل بدهند و قدرت بزرگی در برابر دشمنان باشند.

امروز آمریکا فقط دشمن ایران نیست، دشمن تمام مسلمانان و حتی دشمن سایر ملت‌ها هم هست. ما مسلمانان باید بیش از هر زمان دیگری صف‌هایمان را فشرده‌تر کنیم و با وحدت و انسجام هرچه بیشتر در مقابل مطامع دشمنان مشترک که در راس آنها آمریکای ترامپ قرار دارد بایستیم. روشن است که بعضی از سران کشورهای اسلامی، همدستان آمریکا هستند ولی ما باید تلاش کنیم آنها را به اردوگاه مسلمین برگردانیم و تفرقه را از امت اسلامی بزدائیم.

درحالی که اکنون به روز جهانی قدس نزدیک می‌شویم، آمریکای ترامپ نیز در تدارک اعلام جزئیات طرح شیطانی «معامله قرن» است. این طرح، توطئه‌ای علیه تمام مسلمین است و برای خنثی کردن آن، همه باید بپاخیزیم. این واقعیت را بپذیریم که ما برای یکپارچه کردن امت اسلامی و زدودن تفرقه از جهان اسلام، کار زیادی نکرده‌ایم. تلاش برای ایجاد فرهنگ «امت واحده» اولین قدمی است که مسلمانان باید بردارند و تا رسیدن به این هدف والا نباید از پا ایستاد.