تا همین چند هفته پیش، در بین تمام برنامههای صداوسیما، برندهباش یک برنده تمام معنا بود. برنامهای با جوایز میلیونی و با یک مجری سوپراستار که بیتردید توانسته بود دور را از دیگر برنامهها گرفته و بر تخت صدارت تلویزیون تکیه بزند. اما ورق خیلی زود برگشت و برندهباش در یک چشم بههمزدن تبدیل شد به مثال مجسم شکست. اتفاقی که شاید بتوان گفت که خود برنامه و سازندگانش در آن چندان دخالتی نداشتند.
همه علیه گلزار
به گزارش شهروند، وقتی غوغای تقلب در رأیگیری جامجم هیاهو بهپا کرد؛ محمدرضا گلزار و برنامهاش بدل شدند به سیبل تمام آنهایی که عادل را در موضع مظلوم نشانده و حمایت از او را بهانهای کرده بودند برای حمله به صداوسیما که در این سالها البته جایی برای دفاع باقی نگذاشته. همان زمان نوشتم که «باید مواظب باشیم آدرس را اشتباه نرویم و بهجای صداوسیما، گلزار و برندهباش را زیر سوال نبریم. چون اگر قرار بر انحصار و رشد در شرایط گلخانهای و بیرقیب باشد، برندهباش و نود هر دو از انحصار حاکم بر تلویزیون سود بردهاند و بهقول قدیمیترها هر دو سر و ته یک کرباسند». اما حالا بهنظر میرسد این اتفاق نیفتاده و همه افتادهاند به جان گلزار بیچاره. حتی رسانهای چون فارس هم که تا دیروز مدافع مدیر شبکه سه و دشمن عادل فردوسیپور بود، حالا علم مخالفت با برندهباش را بلند کرده.
برنده نباش!
دیروز درحالیکه رسانهها همچنان داشتند ماجرای تقلب در رأیگیری جامجم را دنبال میکردند، فارس در پی انتشار ویدیویی بود که میتوانست در فضای مجازی غوغا بهپا کند. همزمان با پیگیری خبر شکایت تلویزیون از پلیس فتا توسط رسانهها در پی اعلام وزیر ارتباطات مبنی بر اینکه خبری از هک شدن سرورها نیست و معرفی شرکتی به نام آیکان که اپلیکیشن چلچله را دارد بهعنوان مقصر اصلی این تقلب، فارس داشت از زیر زبان چند نفر از شرکتکنندگان برنامه حرف میکشید تا برندهباش را رسوا کند. همزمان با تلاش برندهباشیها برای تبرئه خودشان با اعلام اینکه «این وصلهها به ما نمیچسبد» و «اتفاقا در این پروسه ما بیشترین آسیب را دیدیم» فارس داشت گزارشی تنظیم میکرد درباره «فروش سؤالات مسابقه و درآمد کلان از این راه».
همزمان با کشف این واقعیت عجیب که «شرکت مقصر یعنی آیکان همان شرکتی است که با سامانه هواداری ۳۰۹۰ و ۹۰۹۰ در فوتبال و تلویزیون شناختهشده است»، فارس داشت از «تعهد گرفتن از شرکتکنندگان برندهباش برای رسانهای نکردن اتفاقات درون برنامه» مینوشت. ... و بالاخره تیر آخر بهسوی برنده باش شلیک شد.
تیر آخر
دیروز ۴ نفر از دانشجویان دانشگاه صنعتی شریف پای میکروفن خبرگزاری فارس نشستند و از اشتباههای سوالات برنامه برندهباش، تفاوت گزینههای مسابقه هنگام ضبط و روی آنتن، فروش سؤالات مسابقه و تعهد گرفتن از شرکتکنندگان برای رسانهای نکردن اتفاقات درون برنامه گفتند. یکی از این چهار دانشجو البته موضوع جالبتری گفت.
بهگفته این دانشجو در مسابقه پرسشی مبنی بر اینکه «دروازهبان چند ثانیه میتواند توپ را نگه دارد» مطرح شد که جوابش ۶ ثانیه است، اما در چهار پاسخی که به نمایش درآمد، گزینه ۶ ثانیه وجود نداشت: «ما متوجه موضوع شدیم اما سکوت کردیم. شرکتکننده عدد ۵ را با فرض اینکه نزدیکترین عدد به گزینه ۶ است، انتخاب کرد، اما چون اشتباه بود، از دور مسابقات حذف شد. پس از پایان ضبط، اعتراض خود را اعلام کردیم. اما گفتند همان موقع باید اعلام میکردید.»
ادامه ماجرا جالبتر است: «روزی که مسابقه پخش شد، پاسخ صحیح ادیت و تصحیح شد و همان گزینه ۶ ثانیه را مخاطبان دیدند. آن چیزی که روی آنتن رفت، دوباره تدوین شده بود. این یک سوءاستفاده مبتدیانه بود و از طریق صحنه آهسته کاملا میتوان متوجه شد که یک برچسب روی ۴ ثانیه میزنند و آن را تبدیل میکنند به ۶ ثانیه.» این دانشجوها البته انتقادات دیگری هم دارند. ازجمله اینکه «اپلیکیشن برنامه پر است از سوالاتی چون فلان سلبریتی چه رنگی را دوست ندارد» و البته اینکه «درآمد عجیبوغریبی از این مسابقه دارند و ما برای حضور در تلویزیون حدود ۳میلیون تومان برای خرید سوال هزینه کردیم» و نیز اینکه «اگر بلافاصله موضوع را رسانهای نکردیم، دلیلش این بود که ما را از تعهدی که قبل از برنامه داده بودیم، میترساندند».
پاسخ برندهباش
اینها اتهامات سنگینی است که به برندهباش وارد آمده، بهخصوص ادعای تغییر پاسخها در پخش تلویزیونی که باعث میشود اعتماد مخاطب به مسابقه از بین برود.
در شرایطیکه محمدرضا گلزار، تهیهکننده یا حتی روابطعمومی برندهباش پاسخگوی خبرنگار «شهروند» نبودند، امیر ابیلی مسئول سوالات مسابقه برندهباش تنها کسی بود که تلاش کرد تا حدی شفافسازی کند. او نهتنها با این ادعاها که «رضایت شرکتکننده متضرر جلب شده بود. حالا اینکه چرا انتریک شدن و اینکه چرا رفقا با ذوق و شوق ازشون کلیپ پلیسی میسازن، بماند» توپ را در زمین حریف انداخت و سعی کرد پاسخی مستدل هم در آستین داشته باشد: «در ٥٠ قسمت پخششده تاکنون بیشتر از ١٥٠٠ سوال خوانده شده. حالا با وجود این حجم از سوال وجود یک یا دو غلط یعنی نزدیک به صفردرصد (٠,٢درصد خطا) و ایندرصد خطا از کنکور یا کتابهای کنکوری کمتر است.»
و جمله آخر: «گزارشنویسان واقعا معتقدند که عوامل برنامه بعد از متوجه شدن از اشتباه در سوال باید میگذاشتند سوال با پاسخ اشتباه بره رو آنتن تا متهم به دستکاری نشن؟»
همه جاامکان اشتباه هست .فکرمیکنم اگر شرکت کنندل برندهومیشد شاید هیچوقت این مسئله راعلنی نمیکرد.بهانه ای شده برای کساتیکه از ابتدا با این مسابقه مشکل داشتند.راحتترین راه این بود که شرکت مجدد درمسابقه برای شرکت کننده فراهم میشد