چگونه عاشورا به کارائیب رسید؟

 

تعداد زیادی از مردم «ترینیداد»، جزیره‌ای در شمال ونزوئلا در دریای کارائیب، در خیابان‌ها جمع شده‌اند تا شناور‌های زیبایی را که ساخته‌اند، به دریا بیاندازند. این بخشی از مراسم «حوسای» است؛ مراسمی مذهبی که توسط مسلمانان ترینیداد برگزار می‌شود. چیزی که، اما جالب توجه است، این است که چگونه این مراسم از هند به کارائیب رسیده است.

 

به گزارش شفقنا به نقل  از theconversation، در طی ۱۰ روز ماه محرم، شیعیان در سراسر جهان مراسمی را برای یادآوری شهادت امام حسین، نوه پیامبر اسلام که در کربلا، حدود ۱۳۳۸ سال پیش به شهادت رسید را گرامی بدارند. برای شیعیان، امام حسین، جانشین برحق پیامبر است.

عاشورا، روز دهم ماه محرم است که در آن روز مردم به عزاداری برای یادآوری این تراژدی می‌پردازند. مسلمانان شیعه، در عراق، خود را با شمشیر، زخمی می‌کنند؛ در هند، عزاداران با تیغ‌های تیزی، به خود شلاق می‌زنند و برخی دیگر از شیعیان به مقبره امام حسین در عراق می‌روند. این مراسم، همچنین سمبلی از مقاومت و مبارزه شیعیان برای عدالت، به عنوان اقلیت جامعه مسلمانان است.

در ترینیداد، حدود ۱۰۰هزار مسلمان هستند که ۵ درصد جمعیت این جزیره را تشکیل می‌دهند. آن‌ها مراسمی را در روز عاشورا برگزار می‌کنند. نام این مراسم «حوسای» است که برگرفته از نام «حسین» است. اولین مراسم حوسای، در سال ۱۸۵۴، تقریبا یک دهه بعد از اینکه اولین مسلمانان هندی برای کار به این جزیره آمدند، برگزار شد.

اما جزیره ترینیدال در آن زمان تحت استعمار انگلیس بود و تجمع بیش از اندازه، مجاز نبود. در سال ۱۸۸۴، مقامات بریتانیا ممنوعیتی را برای مراسم حوسای قرار دادند. حدود ۳۰هزار نفر، اما به خیابان‌ها آمدند تا به این حکم، اعتراض کنند. نیرو‌های نظامی با شلیک گلوله به جمعیت، ۲۲ نفر را کشته و بیش از ۱۰۰ نفر را زخمی کردند. این حکم، بعد‌ها لغو شد. حالا، اما سالگرد مراسم «قتل‌عام حوسای» یا «قتل‌عام محرم» در ذهن مردم اینجا باقی مانده است.

 

این روزها، مراسم حوسای در این جزیره، نه تنها یادآور حادثه کربلا است، بلکه یادآور افرادی است که در شورش ۱۸۸۴ کشته شدند. مسلمانان تیرینیداد، اما مانند سایر شیعیان جهان نیستند و مراسمشان کمی با آن‌ها متفاوت است. مردم ترینیداد، شناور‌هایی را به شکل مقبره‌های هندی می‌سازند و آن‌ها را با رنگ‌های مختلف، تزئین می‌کنند و به دریای کارائیب می‌اندازند. مردم این جزیره به این شناور‌ها «تادجا» می‌گویند.

هر تادجا از چوب، کاغذ و بامبو ساخته می‌شود. ارتفاع آن‌ها از ۱۰ تا ۳۰ فوت، (۳ متر تا ۹ متر) متغیر است. شناور‌ها توسط مردمی که طبل می‌زنند، تا ساحل دریا همراهی می‌شوند. دقیقا شبیه مراسمی که در «لوکنو»، یکی از شهر‌های شمالی هند برگزار می‌شود. تادجا‌ها که شبیه مقبره‌های هندی هستند، برای مسلمانان نمادی از مقبره شهدا هستند.

در جلوی تادجا، دو مرد قدم می‌زنند که شکل‌هایی شبیه هلال ماه در دست دارند. یکی قرمز و دیگری سبز. قرمز نماد خون امام حسین است و سبز، نماد مسمومیت امام حسن، برادر امام حسین است.