يك مامور پيشين سياي آمريكا اعلام كرد كه آژانسهاي اطلاعات جاسوسي آمريكا نتيجه گرفتهاند كه اسنادي كه روزنامهي تايمز مدعي شد نشان ميدهد ايران قصد آزمايش يك چاشني نوتروني را براي يك سلاح اتمي داشته است تقلبي بوده است.
فيليپ جيرالدي كه از سال 1976 تا 1992 يكي از مقامات مبارزه با تروريسم آژانس مركزي اطلاعات جاسوسي آمريكا (سيا) بود در گفتوگو با خبرگزاري اينترپرس سرويس، گفت كه منابع اطلاعات جاسوسي آمريكا گفتهاند كه واشنگتن هيچ ارتباطي با جعل اين سند نداشته و مظنون اصلي رژيم صهيونيستي است. با اين حال اين منابع احتمال دخالت انگليس را در جعل اين سند نامحتمل نميدانند.
به گزارش خبرگزاري اينترپرس سرويس، روزنامهي تايمز لندن در گزارشي كه در 14 دسامبر منتشر كرد، اشارهاي به منبع اين سند نكرد اما به نقل از "يك منبع اطلاعات جاسوسي آسيايي" (عبارتي كه برخي رسانهها براي مقامات اطلاعات جاسوسي رژيم صهيونيستي استفاده ميكنند) تاييد كرد كه ايران در سال 2007 مشغول كار بر يك چاشني نوتروني بوده است.
اين گزارش موج جديدي از ابراز حمايت آمريكا و كشورهاي اروپايي از تحريمهاي شديدتر عليه ايران و نيز تكرار موضع رژيم صهيونيستي براي حمله به ايران در صورت شكست ديپلماسي را موجب شد.
گزارشات رسانههاي خبري آمريكايي اين برداشت را ايجاد ميكند كه تحليلگران اطلاعات جاسوسي آمريكا هنوز دربارهي صحت اين سند تصميمي نگرفتهاند، اگرچه طبق گزارشات گسترده، آنها حدود يك سال براي ارزيابي اين مساله وقت داشتهاند.
منابع اطلاعات جاسوسي جيرالدي، دلايلي را كه موجب شد تحليلگران نتيجه بگيرند كه اين سند توسط يك آژانس اطلاعات جاسوسي خارجي جعل شده است، عنوان نكرد اما به گفتهي جيرالدي يكي از دلايل مظنون شدن آنها به جعلي بودن اين سند تا حدودي منبع اين اخبار بود.
جيرالدي گفت: در گذشته نيز از زنجيرهي روپرت مورداك به طور گستردهاي براي انتشار اطلاعات نادرست از طرف اسراييل و گاهي نيز از جانب دولت انگليس استفاده شده بود.
روزنامهي تايمز، بخشي از امپراطوري انتشاراتي مورداك است كه شامل روزنامهي سانديتايمز، شبكهي خبري فاكسنيوز و روزنامهي نيويورك پست ميباشد. همهي خبرهاي رسانههاي خبري وابسته به مورداك همواره موضعي تندرو و مايل به سمت اسراييل نسبت به ايران داشتهاند.
در ادامهي اين گزارش آمده است: خود اين سند نيز داراي چندين مورد است كه احتمال جعلي بودن آن را نشان ميدهد. موضوع اين سند دو صفحهاي كه تايمز آن را به زبان انگليسي منتشر كرد تحت نظام امنيتي هر كشوري بسيار محرمانه ميباشد. با اين حال هيچگونه علامت محرمانه بودني در اين سند ديده نميشود و اين را ميتوان در عكسي كه تايمز از مدل فارسي زبان آن منتشر كرد به خوبي مشاهده كرد.
فقدان يك علامت امنيتي در اين سند قبلا نيز توسط علياصغر سلطانيه نمايندهي ايران در آژانس بينالمللي انرژي اتمي به عنوان مدركي كه نشاندهندهي جعلي بودن اسناد مربوط به مطالعات ادعايي است ذكر شده بود.
اين سند علاوه بر آن هيچگونه اطلاعاتي كه نشاندهندهي دفتري كه آن را منتشر كرده است يا گيرندهي احتمالي آن باشد ندارد. اين سند به نحو مبهمي به "مركز"، "موسسه"، "كميته" و "گروه نوتروني" اشاره دارد.
ابهام بيش از حد اين سند دربارهي موسسات مربوطه هيچگونه همخواني با ملموس بودن طرحها و برنامهها كه خواستار استخدام هشت نفر براي وظايف مختلف و ساعتهاي مشخص در يك چارچوب زماني چهار ساعته است ندارد.
فقدان هرگونه دادهاي در سند علاوه بر آن با وضوح بخش اعظم اطلاعات آن در تضاد است. روزنامهي تايمز گزارش داد كه "آژانسهاي اطلاعات جاسوسي خارجي" نامشخص تاريخ آن را سال 2007 اعلام كردهاند، اما هيچگونه دليلي براي اين قضاوت ارايه نكرد.
يكي از انگيزههاي آشكار براي اشاره كردن به تاريخ سال 2007 اين است كه اين تاريخ برآورد اطلاعات جاسوسي ملي آمريكا به تاريخ نوامبر 2007 را كه مدعي شد ايران به فعاليتهاي هستهيي تسليحاتي اعلام نشدهي خود پيش از آن پايان داده است نقض ميكند.
در ادامهي اين گزارش ميخوانيم: از اعتبار انداختن اين برآورد در دو سال گذشته يكي از اهداف اصلي اسراييل بوده است و دولتهاي فرانسه و انگليس نيز از تلاشهاي اسراييل حمايت كردهاند.
اصليترين دليل براي جعلي دانستن اين سند، تلاش آشكار آن براي القاي اين است كه ايرانيها در گذشته آزمايشاتي در زمينهي يك چاشني نوتروني داشتهاند. اين سند به "مكانهايي كه آزمايشات در آن انجام ميگرفته است" اشاره دارد. چنين اشارهاي به اين احتمال گسترده مربوط است كه ايران در دههي 80 آزمايشاتي را با پلونيوم 210 انجام داده است كه اين نشاندهندهي علاقهي اين كشور به چاشنيهاي نوتروني است.
آژانس بينالمللي انرژي اتمي از سال 2004 تا 2007 در گزارشات خود به اين باور كه انجام آزمايش با پلونيوم 210 با يك چاشني نوتروني ارتباط داشته است اشاره كرده است. آژانس در 22 فوريه سال 2008 گزارش داد كه توضيحات ايران مبني بر اينكه تحقيقات دربارهي پلونيوم 210 پژوهشي بوده و هدف نهايي آن بهكارگيري احتمالي آن براي باتريهاي ايزوتوپي راديويي بوده است "با يافتههاي آژانس و ساير اطلاعات موجود همخواني دارد".
آژانس در گزارش خود اعلام كرد كه مسالهي پلونيوم 210 و در نتيجه احتمال علاقهي ايران به استفاده از آن به عنوان يك چاشني نوتروني براي يك سلاح هستهيي ديگر حل شده است.