صعود نساجی به لیگ برتر پس از ۲۴ سال

رقابت‌های لیگ دسته اول در اوج هیجان امروز به پایان رسید.

به گزارش خبرآنلاین؛ اوج حساسیت در لیگ دسته اول، البته بماند که نفس بازیکنان و هواداران دو تیم شمالی در سینه حبس شده بود. یک سال دربدترین شرایط جنگیدند و پا به پای هم پیش آمدند، اما تقدیر چنین بود که نساجی قائمشهر راهی لیگ برتر شود.

از صبح هواداران نساجی ورزشگاه تختی را قرق کرده بودند. یکدست قرمز و همه با انگیزه.۲۴ سال بود که رنگ لیگ برتر را ندیده بودند و این شاید آخرین شانس برای تیمی بود که در شهر خسته زندگی می‌کند! در شهر خسته تمرین می‌کند و در شهر خسته بازی می‌کند؛ در قائمشهر. شهری که قهرمانان و پهلوانان زیادی را تحویل ورزش این مملکت داده است. مثل بهداد سلیمی، مثل علی علیپور و مثل خیلی‌های دیگر که شاید نشود نام همه آن‌ها را اینجا نوشت. هر چه بود در شرایطی که شاید دیگر صدای سوت کارخانه نساجی شنیده نشود این صدای بوق و شیپور فوتبالی هاست که زندگی را دراین شهر کوچک شمالی هیجانی کرده است.

اما خونه به خونه. تیمی که تا نیمه‌های راه با جواد نکونام پیش آمده بود، اما اختلاف باعث شد تا کاپیتان اسبق تیم ملی راهی تیم رقیب شود. تیمی که حالا لقب لیگ برتری بودن را با خودش یدک می‌کشد. سرنوشت برای خونه به خونه دست خودش بود. آن‌ها اگر برق جدید شیراز را در خانه خودشان با نتیجه پر گل می‌بردند دیگر نیازی به این نبود که یک گوش شان در تهران و به بازی با نساجی باشد. اما حرف‌هایی که اسکوچیچ قبل از این بازی زده و گفته بود که: «اگر نساجی به راه آهن ۷ گل بزند ما ۱۴ گل می‌زنیم.» برقی‌ها را جریه کرد! برقی‌هایی که خودشان شانسی برای صعود نداشتند، اما یک فوتبال پاک و غیرتی را به نمایش گذاشتند تا بخشی از پازل صعود نساجی به لیگ برتر را تکمیل کنند. آن‌ها باختند و کم گل خوردند تا با ۶ گلی که نساجی‌ها به راه آهن زدند این تیم راهی لیگ برتر شود.

اما ضلع دیگر صعود نفت مسجد سلیمان بود. آن‌ها که بخت اول نخست صعود بودند بدون اینکه با، اما و اگری روبرو شوند بازی خودشان مقابل مس را با تساوی پشت سر گذاشتند تا یک بار دیگر بازی در لیگ برتر را تجربه کنند.