میثم قهوهچیان*؛ دو متن منتشره در نشریه «فرهنگ امروز» با عنوانهای «رزومههای خیالی» و «بانی دورهمیهای آکادمیک!» نهایت بیفرهنگی و بیادبی است. نگارنده مدعیات خود را در قالب «فحش» نثار یکی از اعضاء هیئت علمی پژوهشگاه علوم انسانی و مطالعات فرهنگی کرده است؛ مدعیان فرهنگ امروز مروج بیفرهنگی شدهاند.
عارف ششگلانی**، نگارنده «رزومههای خیالی» در همان سرآغاز شروع به هتاکی میکند، متن سرشار از کینه است و هر خطی مملو از واژههایی با بار عصبی و عاطفی؛ چنانچه به نظر میرسد صدمهای غیرقابل جبران از سیدجوادمیری، عضو هیئت علمی پژوهشگاه علوم انسانی و مطالعات فرهنگی به نویسنده وارد شده است.
اگر سرآغاز متن اول را فشرده کنیم، چنین خواهیم خواند: «دو پیام به غایت سخیف یکی حاوی لنترانی سخت بینمک از جنس لودگیهای هواداران تیمهای فوتبال که چندیست مرزهای اشمئزاز را درنوردیدهاند، دیگری لاطائلات ذهنی معیوب» مرا به کانال سید جواد میری راهنمایی کرد.
ششگلانی در ادامه اولین مطلب رسانهایاش در فضای وب و در آنچه سعی کرده است نقد سیدجواد میری باشد، نقد یادداشت تاییدآمیز نقیبزاده عضو هیئت علمی دانشگاه تهران در تحسین رفراندوم کردستان را، نشانهای برای ترکیهپرستی دانسته است.
باری نگارنده در ادامه فحاشیهای خود بر آن شده است تا از کیستی سیدجواد میری آگاه شود که آن را «استاد خودخوانده و از کجا آمده!» خوانده است. این در حالی است که کیستی ششگلانی برای کسی جز «فرهنگ امروز» معلوم نیست.
جالب است به اصطلاح منتقد چنان بر اعتقادات خود جازم است که به جای نقد اظهارات میری، در پی دانستن جایی است که او آمده است. این منتقد به جای نقد آنچه میری معتقد است، خود او را نقد میکند تا از این طریق اظهارات میری را فاقد اعتبار سازد.
نگاهی به ادامه میانتیترهای این بیفرهنگیِ «فرهنگ امروز»، پردههای دیگر این متن را نشان میدهد: «کیست این استادی که از آستین عدم پدیدار شده است؟»، «فیلسوف خودخوانده» و «کاهدان علم فیلسوف؛ انبوه مقالات خیالی رزومه میری»، متولد خانواده ای غیر ایرانی Turkish-Russian ؟»، «چاپ رساله شما، بدون نیاز به ناشر، با بهترین کیفیت و کمترین هزینه!» و «بر کرسی استادی پژوهشگاه، با امتیازات فوقالعاده».
نشریه «فرهنگ امروز» در متنش میری را ملقب به القاب رفیق قفقازی،علامه قفقازی و قومگرا کرده است. ادبیات این متن نشریه به اصطلاح اصلاحطلب، اوج بیفرهنگی است. نویسنده مجهول الهویه این نشریه، در جای جای متنش از کلمات باردار استفاده میکند و به جای نقد اندیشه به پروندهسازی، بیادبی و فحاشی پرداخته و در هیچجا از اهانت فروگذار نبوده است.
جالب است که نگارنده، جز این متن شاهکار، اثر دیگری ندارد و این دو نکته میتواند داشته باشد، یا عارف ششگلانی چناچه گفته است خود به یک باره از عدم بیرون جهیده و یا با علم به ضداخلاقی بودن اثرش، خود را پشت نام مستعار پنهان کرده است.
نویسنده فرهنگ امروز مدرک کارشناسی میری یعنی «ادبیات عرب و تاریخ اندیشههای علمی» را «از شقایق تا گوزن» خوانده است. مولف چندان هول است که بیش از 20 مورد تدریس در مراکز علمی میری را چنین خلاصه میکند: از فلسفه و دین و جامعهشناسی و مطالعات استراتژیک و روابط بینالملل و محیط زیست و تاریخ علوم و ژئوپولتیک و روانکاوی گرفته تا مدیریت جهانی.
نویسنده با اشاره به آنکه میری خود را فیلسوف خوانده است(بدون درج منبع) و برای آنکه فحاشی خود را تکمیل کند، از زبان میرزا حسنخان اعتمادالسلطنه چنین ادامه میدهد: فیلسوفی او هم حکایت میرزا کاظم رشتی ملقب به «فیلسوف رشتی» است که ــبهگفته میرزا حسن خان اعتمادالسلطنه ــمردی بود بهغایت سفیه و بوالفضول که از ناصرالدینشاه استدعا کرده بود وی را به لقب فیلسوف زمان مفتخر کند. شاه هم «که غالباً اشخاص سفیه و بیعلم را محض مزاح و خنده پرورش داده جسور مینماید»، میرزا کاظم را ملقب «فیلسوفالدوله» میکند؛ این الگوی خوبی که فرهنگ امروز برای ارائه فحاشی در قالب انتقاد به دست میدهد.
نگارنده مجعول الهویه فرهنگ امروز در جای دیگر نقل قولی از میری آورده و نتیجه گرفته که به نظر او، عنوان رسمی رشته تحصیلی «پشم» است.
به نظر میرسد فرهنگ امروز با پنهان کردن نام نویسنده و در واقع انتساب آن به عارف ششگلانی روندی جدید در دل یک نشریه مدعی فرهنگ را نشان میدهد که پیشتر خود قربانی آن بوده است، یعنی پروندهسازی، توهین و حذف. این روند شاید امروز دامن سیدجواد میری، محمدعلی مرادی و ... را بگیرد، اما در ادامه میتواند متوجه هر کسی بشود که حرفش باب این مدعیان اندیشه نیست. امید است این فرهنگِ «فرهنگ امروز»، فرهنگِ فردای ما نشود.
*روزنامهنگار
**از عارف ششگلانی پیشتر مطلبی در وب منتشر نشده است. ششگلان از محلههای تاریخی تبریز است، ششگلانیها در نهضت مشروطه سلطنتطلب بودهاند. به نظر میرسد نویسنده از نام مستعار استفاده کرده باشد.