مردم هند به زودی هفتادمین سالگرد استقلال کشورشان از استعمار انگلیس را جشن می گیرند.
به گزارش فرادید، جنبش استقلالطلبي در شبه قاره هند در سالهاي دهه 1930 میلادی اوج گرفت و طي سالهاي جنگ دوم جهاني قدرت بيشتري يافت. اين امر انگليسيها را وادار كرد كه بلافاصله بعد از پايان جنگ، آمادگي خود را براي اعطاي استقلال به اين كشور اعلام نمايند.
ولي آنان در عين حال با ايجاد اختلاف بين رهبران هندو و مسلمان از تحقق يافتن اين امر جلوگيري ميكردند. اين اختلافات سرانجام با توافق درباره تقسيم هندوستان به دو كشور هند و پاكستان حل شد و قانون استقلال هند كه منجر به تشكيل دو حكومت جداگانه در هندوستان شد، روز هجدهم ژوئيه 1947 از تصويب پارلمان انگليس گذشت. به موجب اين قانون، دو حكومت جديد در عين خودمختاري همچنان تحت سرپرستي انگلستان باقي ميماندند و كميسر عالي انگليس به نمايندگي پادشاه انگلستان بر امور اين كشورها نظارت ميكرد.
با نزديك شدن خاتمه نفوذ و استعمار چند صد ساله انگلستان در هند و به دنبال آن، طرح تأسيس يك حكومت مستقل اسلامي در ناحيه مسلماننشين اين شبه قاره، كشور پاكستان متشكل از دو ناحيه شرقي (بنگلادش) و غربي (پاكستان) در اوضاعي آشفته تشكيل شد. در همين زمان آخرين نايبالسلطنه هند، در پانزدهم آگوست 1947 استقلال هند و پاكستان پس از 200 سال استعمار را اعلام كرد و گاندي رهبري هند و محمدعلي جناح مسئوليت اداره پاكستان را به عهده گرفتند.
در آستانه هفتادمین سالگرد استقلال هند "گتی ایمیج" شماری از عکس های قدیمی مربوط به پیش از استقلال این کشور و اوضاع نابسامان زندگی در آن زمان را در معرض بازدید قرار داده است. این عگس ها که به تازگی از چهار آلبوم اهدائی به ملکه "ویکتوریا" بازسازی و آماده نمایش شده بناها، اعیان و اشراف و زندگی روزمره مردم را به روایت عکاسانی که در اوخر قرن نوزدهم و پیش از اسقلال این کشور به آنجا سفر کرده اند نشان می دهد.