"تفاوت سیاست‌های ترامپ با گذشته به نفع ایران است"

خبرگزاری بین‌المللی قرآن (ایکنا) نوشت:

عضو هیئت‌علمی دانشگاه علامه طباطبایی با بیان اینکه انتخاب بین ترامپ و کلینتون، انتخاب بین «بدتر شماره ۱» و «بدتر شماره ۲» بود، گفت: سیاست‌های ترامپ نسبت به گذشته تفاوت‌های اندکی خواهد داشت که این تفاوت‌ها به نفع اهداف ایران در منطقه خواهد بود.

ابراهیم برزگر، تحلیلگر مسائل سیاسی در گفت‌وگو با خبرگزاری بین‌المللی قرآن(ایکنا)، با اشاره به انتخابات اخیر ریاست جمهوری در آمریکا و پیروزی غافلگیرکننده نامزد جمهوری‌خواه گفت: انتخاب ترامپ برای برخی آمریکایی‌ها، برای ساختار قدرتی که در آمریکا شکل گرفته و هم برای متحدان منطقه‌ای و اروپایی ایالات متحده و به نوعی برای کل دنیا یک وجه غافلگیر‌کننده‌ای داشت چرا که بر اساس آخرین نظرسنجی‌ها و برآوردها که مرتباً انجام می‌شد، احتمال پیروزی کلینتون بیشتر بود، هرچند از نظر ما در این دوره، انتخاب گزینه بین «بدتر شماره ۱» و «بدتر شماره ۲» بود.

وی با بیان اینکه انتخابات این دوره در تاریخ آمریکا بی‌سابقه بود، اظهار کرد: این دوره از انتخابات در آمریکا در سطح بسیار نازل و مبتذلی برگزار شد و برای ایالات متحده به نوعی آبروریزی بود؛ مطالبی که در مناظره‌ها و یا در تبلیغات انتخاباتی مطرح می‌شد ضمن اینکه مخاطب داخلی را هدف می‌گرفت اما در دنیای دیجیتال و جهانی شده خود به خود مخاطبان بین‌المللی و بیرونی نیز پیدا می‌کرد؛ لذا رقابت‌های انتخاباتی این دوره به شدت بر پرستیژ و حیثیت بین‌المللی امریکا ضربه وارد کرد.

عضو هیئت‌علمی دانشگاه علامه طباطبایی ادامه داد: هر نکته‌ای که در سیاست داخلی گفته می‌شود یک چهره بین‌المللی هم دارد که به آن «چهره خارجی سیاست داخلی» گفته می‌شود لذا هر چند موضوعات مطرح شده وجهه داخلی داشت اما در چهره بین‌المللی آمریکا تأثیرگذار خواهد بود.

برزگر در مورد تأثیر انتخاب دونالد ترامپ بر سیاست خارجی آمریکا به ویژه در خاورمیانه و آینده داعش گفت: باید در نظر داشت که بسیاری از مباحثی که در کارزار انتخاباتی مطرح شد مصرف انتخاباتی داشت بنابراین نباید انتظار داشت که ترامپ طبق وعده‌ای که داده برجام را پاره کند.

وی ادامه داد: قدرت تا حدود زیادی در بخش‌ها و سازمان‌های مختلف آمریکا جاسازی و نهادینه شده بنابراین وقتی رئیس‌جمهور بخواهد تصمیمی بگیرد اینگونه نیست که کاملاً دستش باز باشد.

این کارشناس مسائل سیاسی با اشاره به تئوری نقش‌ها گفت: بر اساس تئوری نقش‌ها هر فردی بر اساس نقشی که می‌پذیرد رفتار می‌کند؛ بنابراین یک فرد زمانی که کاندیدای ریاست جمهوری است نقشی را بر عهده دارد اما زمانی که به عنوان رئیس‌جمهور انتخاب شد، نقش متفاوتی می‌گیرد و این نقش‌ها هستند که پیوسته رفتارها، تصمیمات و موضع‌گیری سیاسی افراد را تحت تأثیر قرار می‌دهند.

برزگر خاطرنشان کرد: «میتران» رئیس‌جمهور اسبق فرانسه که رئیس حزب سوسیالیست این کشور بود، در رقابت‌های انتخاباتی خود شعار ملی کردن کارخانه‌ها و عدالت اجتماعی را مطرح می‌کرد؛ زمانی که رئیس‌جمهور فرانسه شد و از وی در مورد وعده‌هایی که داده بود پرسیدند، جواب داد «از امروز من رئیس‌جمهور کل فرانسه هستم نه رئیس حزب سوسیالیست»؛ بنابراین نقش‌ها هستند که در تعیین سیاست‌ها تأثیرگذار می‌شوند.

عضو هیئت‌علمی دانشگاه علامه طباطبایی تصریح کرد: باید این نکته را در نظر گرفت که بسیاری از مواضع دونالد ترامپ مصرف داخلی داشت و برای رأی آوردن مطرح می‌شد و حال که به عنوان رئیس‌جمهور انتخاب شده، با ساختار نهادینه شده قدرت در آمریکا مواجه می‌شود و تحت تأثیر نقش جدیدی که به دست آورده، قرار می‌گیرد.

برزگر با اشاره به سیاست‌های ثابت آمریکا مبتنی بر منافع ملی این کشور گفت: منافع آمریکا به نحوی تعریف شده که تغییر و جابجایی رؤسای جمهور می‌تواند تنها بخشی از آنها را تغییر دهد اما نمی‌توان انتظار داشت با تغییر یک دولت، ساختار قدرت ۱۸۰ درجه تغییر کند.

این استاد دانشگاه افزود: تعهد استراتژیک و حمایت آمریکا از اسرائیل یکی از مباحث تغییرناپذیر ایالات متحده است و این حزب و آن حزب ندارد؛ در مورد سیاست آمریکا نسبت به داعش نیز چنین رویکردی را باید مورد توجه قرار داد.

وی اظهار کرد: اگر منافع آمریکا اقتضا کند که درگیری‌ها در منطقه فرسایشی شود و اقدامات داعش ادامه داشته باشد، به این سمت خواهد رفت؛ باید به این نکته نیز توجه داشت که مواضع اسرائیل نسبت به منطقه اینگونه است که جریان داعش استمرار داشته باشد تا از هر دو طرف کشته شوند و رقابت تسلیحاتی بین طرفین صورت گیرد؛ در چنین شرایطی گروه‌های مختلف منطقه به خودشان مشغول خواهند شد و اسرائیل فرصتی تاریخی برای دست‌یافتن به اهداف خود پیدا خواهد کرد.

برزگر ادامه داد: تصور می‌کنم اگر هیلاری کلینتون برگزیده شده بود حمایت‌های آمریکا از داعش بیشتر می‌شد و این جریان روند طولاتی‌تری داشت؛ این برداشت را می‌توان از سوابق کلینتون و عملکرد حامیان منطقه‌ای وی مانند عربستان و قطر دریافت کرد.

این کارشناس مسائل سیاسی شرایط منطقه در «دوران ترامپ» را بهتر از «دوران کلینتون» ارزیابی کرد و گفت: هرچند بر این باور هستم که انتخاب بین ترامپ و کلینتون، انتخاب بین «بدتر شماره ۱» و «بدتر شماره ۲» است اما به نظر می‌رسد که می‌توان گفت انتخاب ترامپ کفه سیاست‌های ما را در منطقه سنگین‌تر خواهد کرد چرا که کلینتون ادامه اوباما و سیاست‌های دوران وزارت خارجه‌ای او بود اما سیاست‌های ترامپ علی‌القاعده تفاوت‌هایی با گذشته خواهد داشت که این تفاوت به نفع ما پیش خواهد رفت.