آیا ترامپ بزرگترین اشتباهش را مرتکب شد؟

فرارو- مایک پنس به‌عنوان یک شخصیت بزرگ و مهره سیاسی هوشمند شناخته می‌شود. اما در ایندیانا، اشتباهات مکرر او تقریباً به بهای حرفه سیاسی‌اش تمام شد.

به گزارش فرارو به نقل از پولیتیکو، بهار گذشته فرماندار ایندیانا مایک پنس پشت تریبون ایستاده بود و ناپدید شدن رؤیاهای ریاست جمهوری‌اش را تماشا می‌کرد. چند روز قبل از آن پنس قانون استرداد آزادی مذهبی (RFRA) را امضا کرده بود؛ لایحه‌ای که بسیاری معتقدند به کسب‌وکارها اجازه می‌داد از مذهب به‌عنوان بهانه‌ای برای اعمال تبعیض میان مشتریان همجنسگرا استفاده کنند. اکنون بسیاری از خبرنگاران ملی به کتابخانه ایالتی ایندیانا رفته‌اند تا به گمانه‌زنی‌ها درباره انتصاب او پایان دهند.

تنها چند ماه قبل، پنس یک نامزد متحد حزب جمهوری‌خواه برای سال 2016 بود. یک محافظه‌کار مالی و اجتماعی که می‌توانست کخ و دابسون که نقطه مقابل همه در حزب هستند را به یکدیگر متصل کند. حتی برخی او را با رونالد ریگان مقایسه می‌کنند.

 پنس 57 ساله پسر یک ایرلندی کاتولیک است که پدرش مدیر یک پمپ‌بنزین بود و همانند چهلمین رئیس‌جمهور فردی مردمی، شوخ‌طبع و رسانه‌ای است.

در این روز ممکن بود پنس با مخاطبان خشن‌تر و تندروتری مواجه شود. مشاورینش انتظار داشتند همه‌چیز را به‌آسانی کنترل کند. مارک شورت رئیس سابق کارکنان کنگره درباره وی می‌گوید: "هرگز کسی را ندیدم که به این خوبی مصاحبه کند. قبل از مصاحبه در جریان مسائل قرار داده شود و سپس در مدت‌زمانی کوتاه اصول اولیه را هضم کند و به‌سرعت نکات کلیدی را از آن بیرون بکشد."

اما برای دومین بار در سه سال گذشته، استعداد پنس در برقراری ارتباط زمانی که به آن نیاز داشت به دردش نخورد. مشکل قبل از شروع سخنرانی آغاز شد؛ زمانی که میکروفن صدای نفس‌های عمیق مردی را پخش کرد که خود را برای یک تجربه دردناک آماده می‌کند. او در اظهارات خود گفت جنجال پیرامون این لایحه تنها مشکل "ادراک" است و " این قانون لکه‌دار شده است" و سپس تقریباً با همان لحن و نفس از قانون‌گذاران خواست که در این هفته قانون را اصلاح کنند. آیا او از لایحه دفاع کرد؟ کسی نمی‌داند. اگر همان‌طور که قبلاً گفت از امضای این قانون "مفتخر" است پس چرا به اصلاح نیاز داشت؟ تا ماه نوامبر، محبوبیت او از 62 درصد به 47 درصد سقوط کرد.

هم‌اکنون برای مایک پنس چنین لحظات پرفشاری (که حتی متحدانش نیز تائید کردند بدترین لحظه در زندگی حرفه‌ای‌اش بود) هر روز اتفاق می‌افتد. به‌عنوان معاون دونالد ترامپ، برای نامزدی تبلیغ خواهد کرد که بر سر مسائل متفاوت چندان با او هم‌عقیده نیست؛ از تجارت آزاد گرفته (پنس در سپتامبر 2014 در توییتر خود نوشت "تجارت یعنی ایجاد  اشتغال، اما به معنای امنیت نیز است") تا ممنوعیت ورود مسلمانان به آمریکا (پنس دسامبر گذشته در توییتر خود نوشت "ممنوعیت ورود مسلمانان به آمریکا توهین‌آمیز و خلاف قانون اساسی است") و حمله آمریکا به عراق (پنس در سال 2002 به حمله نظامی به عراق رأی داد). این‌ها تنها چند نمونه انگشت‌شمار از اختلافات و تنش‌هایی است که ترامپ ایجاد خواهد کرد و معاونش وظیفه هموار کردن آن‌ها را بر عهده خواهد داشت.

انتظار می‌رود مایک پنس در این چیزها حرفه‌ای باشد. ترامپ گفته "یک مبارز ماهر" را به‌عنوان معاونش می‌خواهد. همچنین ترامپ به کسی نیاز دارد که بتواند رأی جمع کرده و با سران ایالت‌ها نشست‌وبرخاست کند و جهان سیاسی‌ای که ترامپ با آن برخورد کمی داشته را هدایت کند. ترامپ تصور کرده که پنس آن فرد موردنظر است: یک فرماندار با دوازده سال سابقه حضور در کنگره و یک قانون‌گذار باتجربه که بازی با کلمات را نیز خوب بلد است. روز جمعه رهبران کنگره از جف فلیک گرفته تا کوین مک کارتی و پل رایان، پنس را به‌عنوان یک محافظه‌کار سرسخت با مهارت‌های ارتباطی قوی موردستایش قراردادند. مک کارتی گفت:" او توانایی ویژه‌ای در برقراری ارتباط دارد."

اما تجربه او در ایندیانا تصویر متفاوتی از فرماندار را نشان می‌دهد. کسانی که سال‌ها زندگی حرفه‌ای او را از نزدیک دنبال کرده‌اند مردی را می‌بینند که بارها و بارها خرابکاری کرده است- نه‌تنها به دلیل پاسخ درهم‌برهمش به RFRA، بلکه در معرفی برنامه عجیبی برای مالیات‌های یک سرویس خبری دولتی. این داستان آن‌قدر در رسانه‌های محلی، ایالتی و ملی مطرح شد که پنس درنهایت شکست این طرح را پذیرفت. مردم یک سیاستمدار زخمی را می‌بینند که در جشن‌های ملی، پرتاب اولین توپ در مسابقه‌های بیس‌بال و حتی زمانی که روز سه‌شنبه در کلوپ تونی (یکی از مکان‌های اصلی جمع‌آوری کمک‌هزینه مالی برای ستاد ترامپ) دیده شد، جمعیت حاضر او را هو کردند.

سوابق فرمانداری و کنگره‌ای پنس بسیار کمتر ازآنچه باید باشد، ست. در مکالمات خصوصی، مشاوران سابق میچ دنیلز به شوخی او را "فرماندار آزادی مطبوعات" لقب داده‌اند. در میان محافظه‌کاران اجتماعی، او از بهار گذشته در حال سقوط است و می‌گویند او پس از RFRA "در گرما پژمرده شد". او در سه سال و نیم گذشته‌ی فعالیتش به‌عنوان فرماندار ثابت کرده در ایجاد هرج مرج نسبت به برطرف کردن آن استعداد بیشتری دارد. او برای اینکه معاونِ شخصی مانند ترامپ باشد نیاز دارد در این زمینه بسیار دقیق و بی‌خطا عمل کند.

اگر هر اقدام ترامپ یک معامله باشد، بسیار روشن است که پنس از این معامله سود خواهد برد: سمت معاونت به او امکان خروج محترمانه از انتخاباتی را می‌دهد که ممکن بود در آن شکست بخورد و او را در موقعیت و شغلی قرار می‌دهد که تمام عمر به دنبالش بود. روز جمعه حدود ساعت یازده صبح نام پنس از انتخابات ماه نوامبر بیرون کشیده شد. البته هنوز معلوم نیست که در این معامله کفه سنگین ترازو به سمت ترامپ باشد.

هفت هفته پیش، ناظر انتخابات و مشاور ارشد پنس "کلیان کانوی" در برج ترامپ به دیدن دونالد ترامپ رفته بود و ترامپ از او نظرش را درباره سمت معاونت پرسید.

کانوی نیز پنس را پیشنهاد کرد که از سال 2010 دوست و مشتری‌اش بوده. او تجربه با ارزش و رابطه خوبی با چهره‌های سنتی حزب مانند برادران کخ دارد که از فرمانداری پنس حمایت کرده بودند. ( یکی از نزدیکان پنس گفت: " درباره روابط برادران کخ و پنس تا حد زیادی مبالغه شده است. ملحق شدن پنس به ترامپ هرگز تغییری در دیدگاه برادران کخ نسبت به نامزد جمهوری‌خواه ایجاد نخواهد کرد.)

ترامپ شک داشت که پنس به‌اندازه کافی برای این سمت جذاب و هیجان‌انگیز باشد. کانوی به ترامپ گفت: "تو به‌اندازه کافی شور و هیجان داری. دیگر نیازی به هیجان اضافه نیست."

کانوی نظر ترامپ را به توانایی پنس در ارائه سخنرانی‌های بی‌نظیر و بی‌نقص جلب کرد. کانوی به یکی از سخنرانی‌های او بعد از حمله ترامپ به گونزالو کوریل (قاضی فدرال جنوب کالیفرنیا که متولد ایالت ایندیانا است) اشاره کرد. زمانی که خبرنگاران نظر پنس را درباره اظهارات ترامپ درباره قاضی پرونده‌اش جویا شدند وی پاسخ داد: " هر آمریکایی حقِ یک محاکمه عادلانه و داشتن قاضی بی‌طرف را دارد؛ البته قبول دارم که آن اظهارات نامناسب بودند. فکر نمی‌کنم زیر سؤال بردن جانب‌داری قاضی تنها به دلیل نژادش کار درستی باشد."

کانوی بر بخش اول جمله پنس تأکید کرد: "هر آمریکایی حقِ یک محاکمه عادلانه و داشتن قاضی بی‌طرف را دارد". پنس به‌صورت ماهرانه‌ای با ادعاها ترامپ موافقت کرد که ممکن است قاضی پرونده‌اش بی‌طرف نباشد. ترامپ به نظر علاقه‌مند شده بود. کانوی پنس را به  داماد ترامپ و مشاورینش جارد کوشر و پل مانافورت معرفی کرد. مانافورت نیز طرفدار پنس شد و بعد از کانوی بیشترین تأثیر را در انتخاب او به‌عنوان معاون ترامپ داشت.

ناگهان پنس فردی همه‌چیز تمام برای این سمت به نظر آمد. او فرماندار ایالتی بود که ترامپ زمانی آن را "شهر مهم" خوانده بود؛ او تجربه اجرایی داشت و در احیای اقتصادی این ایالت نقش بسزایی داشت. بعلاوه او تجربه حضور در کنگره را نیز داشت که برای ترامپ بسیار ایدئال است.

اما از جنبه‌های زیادی پنس در ایندیانا به شیر پاکتی معروف است. جمهوری‌خواهان ایندیانا سوابق فرمانداری و کنگره‌ای او را کم و ناکافی دانستند. آن‌ها او را فردی خوش‌برخورد می‌بینند اما روزهای فرمانداری میچ دنیلز را ترجیح می‌دهند. آن‌ها معتقدند از بسیاری جهات، پنس به‌عنوان فرماندار، اصلاحات طرح زیری شده توسط فرماندار سابق را  دنبال کرده است. زمانی که خبر رسید پنس در فهرست نهایی ترامپ قرار دارد، بسیاری از جمهوری‌خواهان به‌صورت خصوصی یا علنی از دنیلز خواستند به خانه ایالت ایندیانا بازگردد. وب‌سایتی برای جمع‌آوری امضا برای بازگشت دنیلز ایجاد شد. (صبح روز پنجشنبه دنیلز از این امر امتناع کرد و نام خود را از لیست کاندیدهای فرمانداری خارج کرد.)

پنس که به دلیل عقاید مسیحی انجیلی‌اش در شرایط سخت به همراه کارکنان دعا می‌کند، برای بسیاری از خبرنگاران ایالتی و سیاستمداران فردی است که عجله دارد به‌جایی برسد. یک جمهوری‌خواه سطح بالای ایالت می‌گویند: "او از هجده‌سالگی آرزو داشته رئیس‌جمهور شود."

طرفداران فرماندار سابق میچ دنلیز می‌گویند پنس چشم‌انداز و قدرت رهبریِ رئیس سابقشان را ندارد و مدت‌هاست برای فرمانداری این ایالت تلاش کرده است؛ البته نه به خاطر علاقه‌اش به ایندیانا بلکه این کار را سریع‌ترین مسیر برای رسیدن به کاخ سفید می‌دانسته. به گفته برخی منابع در هر جلسه قانون‌گذاری ایالتی پنس منتظر می‌ماند تا دیگران برنامه‌های خود را اعلام کنند و سپس برنامه خود را مطرح می‌کند. رایان استریتر معاون رئیس سابق کارکنان پنس می‌گوید: " او اهل مشارکت است؛ ولی به این معنا نیست که خودش ایده‌ای ندارد یا مردد است."

پنس شباهتی با سارا پیلین ندارد. نسخه محافظه‌کاری تجاری او در مطالعات راسل کرک ریشه  دارد؛ نویسنده‌ای که "ذهن محافظه‌کار" را در سال 1953 نوشت. مخالفان پنس عقیده دارند او با ترامپ همراه شده زیرا بهترین فرصت برای کاندیدا شدن در سال 2020 یا 2024 است. البته روی دیگر سکه این است: اعضای حلقه درونی پنس نگران‌اند اتحادش با ترامپ به نامش لطمه‌ای دائمی وارد کند.

ترامپ یک نگرانی دیگر نیز دارد: پنس یک مبارز بالفطره نیست. در واقع او مبارزات منفی را انکار می‌کند و با آن موافق نیست. پس از شکست در انتخابات کنگره برای دو کرسی در سال‌های 1988 و 1990، پنس کاملاً تغییر موضع داد. در نسخه اکتبر 1991 از نقد و بررسی سیاست‌های ایندیانا، پنس بیانه‌ای با عنوان "اعترافات یک مبارز منفی" منتشر کرد. او نوشت "مبارزه منفی اشتباه است." کانوی به‌نوبه خود می‌گوید نیازی نیست پنس نقش سگ شکاری را بازی کند. به نظر می‌رسد این جمله‌ای است که ترامپ را ترغیب کرد."

موضوع دیگر نقش پنس به‌عنوان سفیرِ محافظه‌کاران اجتماعی است. باب واندر پلتز مدیر موسسه "فمیلی لیدر" (Family Leader) می‌گوید حضور پنس باعث می‌شود نسبت به ترامپ دلگرم‌تر باشد. اما درعین‌حال که از دوستی نزدیکش با پنس می‌گفت و او را تحسین می‌کرد، تائید کرد می‌ترسد زمانی که در انتخابات نهایی مسائل اجتماعی مانند آزادی مذهبی مطرح شوند، پنس فرد مناسبی نخواهد بود و قبول کرد که با درخواست از قانون‌گذاران برای اصلاح لایحه‌ی RFRA به اعتبارش صدمه زد.

واندر پلتس گفت: "به خاطر همان یک اشتباه فکر می‌کنم که دیگر در شرایط و موقعیت پیروزی قرار ندارد." پلتس گفت که به خاطر دارد دو فرزندش را به مراسم NCAA Final Four برد؛ مراسمی که برخی عقیده داشتند به دلیل اعتراض به قانون آزادی مذهبی کنسل خواهد شد. پلتس از احساسات مردم و رویدادهای رسانه‌ای فهمید که فعالیت سیاسی پنس به اوج خود رسیده است. وی گفت: "بهترین‌ها را برای فرماندار پنس آرزو می‌کنم."

پنس در مارس 2015 به عده زیادی از خبرنگاران در کتابخانه ایالتی ایندیانا با لحنی آرام گفت: "هفته سختی را در این ایالت سپری کردیم اما این دوران سخت را پشت سر خواهیم گذاشت."

اما تحت‌فشار قابل‌توجه سیاسی، دیگر هیچ نشانی از این خونسردی نبود. پنس گفت: "به‌وضوح در درک این قانون سوءتفاهم و سردرگمی ایجادشده است." در مصاحبه‌ای با جورج استفانلوپس در برنامه " این هفته" شبکه ABC اعلام کرد که خودش نیز تا حدی مقصر است. او در آن برنامه در طول 11 دقیقه و 36 ثانیه، شش بار از پاسخ دادن به این سؤال طفره رفت: آیا گل‌فروش مسیحی اجازه دارد به یک زوج همجنسگرا برای مراسم عروسی‌شان گل نفروشد؟ آیا این عمل باید قانونی باشد؟

جورج: "جواب این سؤال بله یا خیر است."

پنس: " بی‌خیال جورج... اهالی ایندیانا تبعیض را قبول ندارد"

جورج: " اره یا نه؟ تبعیض علیه همجنس گرایان باید قانونی باشد یا نه؟"

پنس لب‌هایش را به هم فشار داد...

جورج: " سؤال آخر فرماندار: آیا عقیده دارید تبعیض علیه هم‌جنس‌گرایان در ایالت ایندیانا باید قانونی باشد؟"

پنس آهی کشید. او به سمت دیگری نگاه کرد تا نکته دیگری را مطرح کند که نتوانست.

قانون‌گذاران ایالتی تلاش کردند زبان RFRA را اصلاح کنند به‌عنوان ابزاری برای اعمال تبعیض در نظر گرفته نشود. اکنون بعد از گذشت پانزده ماه از آن حادثه، مشخص نیست که پنس از تجربیاتش چیزی آموخته باشد. به روش رئیس جدیدش، می‌تواند دیگران را مقصر اعلام کند: رسانه‌ها، کارکنان. یکی از مشاوران رسمی پنس می‌گوید: " او در پوشش خبری کاملاً غافلگیر شد. او همیشه بهترین سخنگو بوده است و همیشه او را برای جمع کردن خرابکاری‌ها به جلو می‌فرستند. گمان نمی‌کنم پنس را برای این کار آماده کرده باشند. مشخص شد که کارکنانش او را در جریان برخی مجادلات به وجود آمده د ر رسانه‌ها قرار نداده بودند."

چند هفته پس از کنفرانس مطبوعاتی در کتابخانه ایالتی ایندیانا، پنس متیو لوید را استخدام کرد؛ دستیار سابقش در کنگره و مدیر ارتباطات صنایع کخ. لوید به ایندیانا آمد تا به پنس در رویارویی با عواقب RFRA کمک کند. از آن زمان او به نزدیک‌ترین کارمند پنس تبدیل شد. لوید دستیاری است که پنس با خود به برج ترامپ خواهد برد.

دستیار دیگر شورت خواهد بود؛ کارمند سابق در شرکت کخ و مشاور آزاد. خبرنگاران روز جمعه شورت را با پنس در هتل بارکلی دیدند. صبح روز پنجشنبه، شورت گفت آخرین بار دو روز پیش با پنس صحبت کرده بود. او از پاسخ به اینکه در ستاد ترامپ به پنس ملحق خواهد شد یا نه امتناع کرد.

تمام این مسائل یک سؤال ایجاد می‌کند: اگر پنس نتوانست در برابر حملات RFRA ایستادگی کند، چگونه می‌خواهد از پس زندگی در داخل گرداب ترامپ برآید؟ از شورت دراین‌باره سؤال شد. او به سال 2006 اشاره کرد که پنس بونر را به‌عنوان رهبر مجلس جمهوری‌خواهان به چالش کشید و 27-268 باخت؛ اما بعداً پنس با او برخورد خوبی داشت و بونر از پنس خواست برای رهبری کاندیدا شود. شورت گفت: "مایک یک مبارز خوشحال است."

البته فعلاً.