میترا حجار در روزنامه شرق نوشت: نوشته بودم مهم نیست که چه بر سر محیطزیست کشورمان آمده. مهم این است که آنچه پسازاین اتفاق میافتد به ما بستگی دارد. چون معتقدم بزرگترین چالش عصر ما چالش محیطزیست است. امروز ما متوجه شدهایم آسیبهایی به کره زمین زدهایم که اگر ادامه پیدا کنند، دیگر این کره در آیندهای که زیاد دور نیست، سکونتپذیر نخواهد بود.
امروز وضعیت محیطزیست در کل دنیا به مرحله بحران رسیده است و این یعنی ما داریم روی لبه تیغ حرکت میکنیم. از سوی دیگر میدانیم هنرمندان به خاطر شغلشان مورد توجه رسانهها هستند؛ وقتی این توجه به سمت ماست چرا از موضوع مهمی مثل محیطزیست حرف نزنیم؟ من به شخصه ترجیح میدهم اگر قرار است عکسی از من منتشر شود، در کنار یک فُک خزری باشد. راستی، چند نفر از ما ایرانیها میدانیم که دریای خزر ما فُک دارد؟ کمتر از یک ماه پیش هرکسی مرا میدید از من میپرسید: «مگر دریای خزر فُک دارد؟!» این فُکها و این حیاتوحش بخشی از سرمایههای ملی ماست.
ما بیش از ٢٠٠ گونه در حال انقراض داریم و بیاطلاعی مردم از این موضوع تأسفبرانگیز است. وقتی از حفاظت از محیطزیست حرف میزنیم، منظورمان حفاظت از تمام منابع طبیعیمان است. از آب که در شرایط بحرانی است و امروز یک میلیارد نفر در جهان از آب سالم محروم هستند، تا خاک ارزشمند کشورمان که خبرهای نگرانکنندهای درباره صادرات آن به گوش میرسد؛ اما اینها برای خیلی از ما مهم نیست. من در دو کشور دیگر دنیا زندگی کردهام و از نزدیک دیدهام مردم و هنرمندانشان چگونه حتی برای قطع یک درخت، حساس هستند و برای جلوگیری از این کار تلاش میکنند. آنها میدانند که درختان جزء منابع طبیعیشان هستند و چقدر طول میکشد تا یک درخت به ثمر برسد. برای سال جدید کمپینهایی تشکیل شد که من هم در یکی از آنها که «نه به خرید ماهی قرمز» و درصورت خرید رهانکردن آنها در دریاچهها و رودخانهها بود، پیوستم؛ چون معتقدم حتی همین یک قدم ما مهم است. اگر یک نفر با خواندن پست اینستاگرام من درباره روز طبیعت و نخریدن و رهانکردن ماهیهای قرمز، این کار را نکرده باشد، برای من کافی است و من مطمئنم که توانستهام با این پستها جان چندین و چند ماهی قرمز را نجات بدهم.