پیش بینی مشارکت بالای 60% مردم

یادداشت دریافتی- مانی محرابی*؛ کلیت جامعه ایران و فضای حاکم بر مردم، شرایطی را رقم زده که در انتخابات مجلس شورای اسلامی جناح بندی‎های چپ و راست، تاثیری بر رای مردم نداشته و شاخصه‎های محلی تاثیر بیشتری بر انتخاب مردم دارند. شاخصه‎هایی چون حسن شهرت، قوم گرایی و در مواردی حتی منافع کاملا شخصی.

از این روی نه دعوت اصلاح طلبان تاثیر مثبت بر افزایش مشارکت مردم خواهد داشت و نه رد صلاحیت‎ها از سوی شورای نگهبان تاثیر منفی در این امر. این واقعیت جز در بعضی از کلان شهرها، در سایر حوزه‎های انتخاباتی صادق است. دو عاملی که افزایش مشارکت مردم را سبب خواهند شد عبارتند از اول، حضور کاندیدای مورد نظر با شاخصه‎های محلی که عرض شد و دوم، اعتماد به صندوق‎ها.

عامل اول در اکثر موارد وجود دارد و در صورت رد صلاحیت شدن یک نامزد خاص، حتی حمایت کلامی این شخص از نامزدی دیگر نیز این مسئله را مرتفع خواهد کرد. عامل دوم نیز بعد از انتخاب حسن روحانی به عنوان رئیس جمهور در سال 92، مرتفع شده، این رخداد اعتماد مردم به صندوق‎ها را بازگردانده و مردم را به تاثیرگذاری در انتخابات امیدوار کرده است.

در حال حاضر این دو عامل وجود دارند و به طور قطع مشارکت بالای 60% مردم در انتخابات را شاهد خواهیم بود و تحلیل‎هایی که رد صلاحیت‎ها و عدم حضور افراد قدرتمند اصلاح طلب یا عدم ارائه لیست قدرتمند از سوی اطلاح طلبان را عاملی بر اقبال کم مردم از انتخابات بیان می کنند، عملا در اکثر نقاط ایران مصداق پیدا نمی‎کنند.

از سوی دیگر بر خلاف آنچه اذعان می‎شود، حضور حداکثری مردم و نایل آمدن اصلاح طلبان به اهداف مد نظرشان در انتخاب پیرو منطق سببی نمی‎باشد و تحلیل‎هایی که مشارکت 50% رای دهندگان را به سود اصولگرایان دانسته و ادعا دارند آرای بالای 50% به سوی اصلاح طلبان چرخش خواهند داشت، شاید در انتخابات ریاست جمهوری مصداق داشته باشد ولی در انتخابات مجلس شورای اسلامی به هیچ وجه صادق نخواهد بود زیرا همانطور که پیش تر عرض شد، در انتخابات مجلس شورای اسلامی معیارها اصولا اجتماعی و شخصی ست و رای دهندگان دارای معیارهای سیاسی و علی الخصوص معیارهای مبتنی بر گرایشات جناحی نمی‎باشند.

نکته دیگر این است که در این دوره از انتخابات استراتژی‎های انتخاباتی جناح‎های سیاسی متضاد نیست تا پیروزی یک جناح بخواهد به مثابه شکست جناح دیگر تلقی شود.

در نگاهی واقع بینانه، اصلاح طلبان با توجه به تعداد نامزدهای تایید صلاحیت شده به دنبال کسب حداکثر چهل تا پنجاه کرسی هستند و اصولگرایان نیز به دنبال کسب کرسی‎های دیگر تا اصلاح طلبان را از لحاظ کمی در اقلیت قرار دهند. اصلاح طلبان هم به دنبال حضور اقلیتی از لحاظ کمی ولی قدرتمند از لحاظ کیفی هستند. پس شرایط حاکم بر انتخابات پیش رو فرصت پیروزی هر دو جناح به طور همزمان را پدید آورده است.

---

* پژوهشگر و تحلیلگر مسائل اجتماعی