انبارلویی: اصولگرایان از یک سوراخ دو بار گزیده نمی‌شوند

«محمد کاظم انبارلویی» سردبیر روزنامه «رسالت» در گفت وگو با ایرنا تصریح کرد اصولگرایان از افتراق و سپس ناکامی در انتخابات ریاست جمهوری تجربه هایی را کسب کرده اند که در انتخابات پیش رو به کار خواهند بست. از این رو از یک سوراخ 2 بار گزیده نمی شوند.

در فرصت کمی که تا انتخابات هفتم اسفندماه باقی مانده است، رقابت میان جریان های سیاسی روز به روز داغتر می شود. با نهایی شدن فهرست های انتخاباتیِ جریان های سیاسی باید منتظر بالا رفتن حرارات تنور انتخابات بود.

در این میان، جریان اصولگرا چندی پیش فهرست 30 نفره خود در تهران را ارایه داد و در بسیاری از شهرهای نیز پس از کش و قوس هایی نام یا فهرست نامزدهای اصلی اصولگرایان مطرح شد.

«معیشت، امنیت و پیشرفت» نیز به عنوان شعار انتخاباتی اصولگرایان انتخاب شد.

برای بررسی وضعیت کنونی اصولگرایان در آستانه انتخابات هفتم اسفندماه، گروه پژوهش و تحلیل خبری ایرنا با انبارلویی سردبیر روزنامه رسالت و یکی از صاحبنظران سیاسی نزدیک به جریان اصولگرایی به گفت وگو پرداخت.

در ادامه، متن کامل گفت وگوی ایرنا با انبارلویی آمده است:
شرایط عمومی و انتخاباتی اصولگرایان در رقابت های پیش رو و نسبت آن با وضعیت اصلاح طلبان و اعتدالگرایان را چگونه ارزیابی می کنید؟
اصولگرایان گفت وگوهای بسیاری را برای رسیدن به یک فهرست واحد انجام دادند. آن ها راهبرد یکصدا، یک فهرست را به عنوان راهبرد خود مطرح کردند و بر این اساس توانستند هفته گذشته به یک توافق کامل برسند. بر همین اساس اصولگرایان در تهران و بیش از 25 استان توانستند به فهرستی مشترک با عنوان ائتلاف بزرگ اصولگرایان دست یابند و این روند ادامه دارد و نتایج خودش را تا چند روز آینده نشان خواهد داد.

ما یک انتخابات رقابتی در پیش داریم. جریان اصلاحات و اعتدال به عنوان رقیبان اصلی اصولگرایان مطرح هستند و احتمال دارد آن ها مانند انتخابات سال 1392 گردهم بیایند.

برخلاف تاکید اصولگرایان بر ائتلاف حداکثری و حفظ وحدت و انسجام در انتخابات، در چند روزگذشته شاهد بودیم که بسیاری از تشکل های اصولگرا در تهران و شهرستان ها، فهرست های جداگانه ای ارایه دادند یا از ائتلاف بزرگ اصولگرایان کنار گذاشته شدند. برای نمونه برخی نمایندگان اصولگرای مجلس، چهره های همسو با شهردار تهران یا «جبهه ایستادگی» نزدیک به «محسن رضایی» در فهرست اصولگرایانِ تهران جایی ندارند و سهم کل اصولگرایان سنتی نیز در این فهرست برابر با اعضا یا چهره های همسو با «جبهه پایداری» در نظر گرفته شده است. در قم نیز شاهد بودیم که اصولگرایان این شهر با وجود توافق پیشین و درونی «جامعتین»، نام «علی لاریجانی» رییس مجلس نهم را از فهرست خود خارج کردند. آیا می توان از این تحولات به عنوان دوپاره شدن جریان اصولگرایی به جریان های میانه و تندرو یاد کرد؟
همگرایی اصولگرایان در رسیدن به فهرستی مشترک، فرایندی معقول و منطقی بوده و بیش از 180 شخصیت و چندین گروه سیاسی در دستکم 6 ماه گذشته در گفت و گوهای فشرده ای که داشتند به آن رسیدند. گروه های جریان اصولگرا پذیرفتند که سهم خواهی و سهم دهی در ترکیب فهرست های تهران و مراکز استان ها امکان پذیر نیست زیرا تعدد ضلع های اصولگرایی این امکان را بوجود نمی آورد که فهرستی با همه ضلع های اصولگرایی و بر اساس سهمیه تهیه شود.

بنابر این نخستین بحث در نشست های همگرایی اصولگرایان این بود که سهمیه ای در کار نیست و انتخاب نامزدها بر اساس ویژگی ها و کارآمدی ها خواهد بود. لیست نامزدهای تهران در گفت وگوهای مختلف در نهایت به 30 نفر رسید که همه اصولگرایان نیز آن را پذیرفتند پس انشقاق و افتراقی وجود ندارد. امروز می بینید که در جناح اصولگرا شمار زیادی انصراف می دهند و خودشان را موظف می دانند که فهرست واحد را تبلیغ کنند. افرادی که نام بردید هم تا به امروز ادعایی در این زمینه نداشتند و نمایندگان آنان نیز در تصمیم گیری ها حضور داشتند و به فهرست نهایی رضایت دادند چراکه در میان اصولگرایان از ابتدا قرار بر حمایت از فهرست نهایی مشترک بود. قرار بر این بود که کسانی که جایی در فهرست ندارند نه تنها انصراف دهند بلکه برای تبلیغ فهرست نیز فعالیت کنند.

در مورد آقای لاریجانی اما با اشاره به گفته های ایشان در قم مبنی بر مستقل بودنشان در انتخابات، باید یادآورشد که آقای لاریجانی از ابتدا گفته بودند که به عنوان چهره ای مستقل در انتخابات شرکت می کنند. در تهران و بیشتر استان هایی که به توافق رسیدیم، فرد یا جریانی وجود ندارد که بگوید این روند را قبول نداشتم و فهرست جداگانه ای بدهد.

اصولگرایان در انتخابات ریاست جمهوری 1392 به دلیل نداشتن وحدت رویه و برنامه نتوانستند به پیروزی برسند. با وجود گفته های شما در خصوص وحدت اصولگرایان، برخی بر این باورند که این جریان سیاسی به فکر استفاده بهینه از تجربه این رخداد انتخاباتی نبوده است.
اصولگرایان از یک سوراخ دو بار گزیده نمی شوند. در سال 1392 زیادی و تکثر نامزدهای انتخاباتی اصولگرایان باعث شد که پیروزی به نفع جریان های دیگر رقم بخورد. به باور من، این اشتباه از این پس نزد اصولگرایان در هیچ انتخاباتی تکرار نخواهد شد. این جناح سیاسی با بهره گیری از تجربه های گذشته فهرست خود برای انتخابات آتی را ارایه داده است. این فهرست محصول تجربه ای است که اصولگرایان از انتخابات 1392 دارند. فکر می کنم که این انتخابات برای اصولگرایان پایه ای برای انتخابات بعدی باشد.

بسیاری از چهره های اصولگرا در دوره پیشین مجلس با نمایندگان جبهه موسوم به پایداری دارای تفاوت نظر و عقیده بودند و انتظار می رفت اصولگرایان به سمت پالایش تندروی ها حرکت کنند. به چه دلیل این رخداد به وقوع نپیوست؟
تا جایی که من در جریان گفت وگوهای تازه اصولگرایان بودم، اکنون فضایی حاکم است که برای نمونه حزب «موتلفه اسلامی» و جبهه پایداری شباهت های زیادی را نسبت به یکدیگر احساس می کنند. به عبارت دیگر گفت وگوها از ابتدا در یک بستر صمیمی و با هدایت دبیران کل این تشکل ها شکل گرفت. در حال حاضر بر سر این موضوع که چند نفر از چه جریانی در فهرست وجود دارند یا ندارند، بحثی میان اصولگرایان وجود ندارد. برای نمونه آقای حدادعادل به عنوان کسی که در برخی نظرسنجی ها نفر اول در تهران است تنها متعلق به جریان ایثارگران نیست بلکه ایشان در هر تشکل اصولگرایی که باشد برجسته و مورد قبول است.

ما اصولگرایان معتقد به انقلاب، نظام، قانون اساسی و ولایت فقیه هستیم و شرط عضویت ما در حزب ها وجود این شرایط است. بنابر این هیچ دلیلی وجود ندارد که اختلاف داشته باشیم. برخی اختلاف های گاه و بیگاه در میان اصولگرایان را هم اگر به طور دقیق ریشه یابی کنیم، به رد پای مخالفان از بیرون و نفوذی ها از درون می رسیم. بنابر این اصولگرایان اختلافی با هم ندارند. در طول مذاکرات همگرایی هم هیچ کسی بحثی از سهم خواهی مطرح نکرد.

شعار اصولگرایان در رقابت های پیش رو «معیشت، امنیت و پیشرفت» است. نظر شما درباره علل گزینش این شعار و میزان همخوانی آن با معیارها و رویکردهای اصولگرایانه چیست؟
بر اساس تازه ترین نظرسنجی ها که نهادهای مختلف انجام داده اند، مهم ترین خواست های مردم از نمایندگانشان خواست های اقتصادی و معیشتی به ویژه توجه به مساله رکود، بیکاری و مشکل های اقتصادی جوانان است. بر اساس این خواسته ها ما در فهرستی که انتخاب کردیم، 12 نفر متخصص اقتصاد هستند چرا که برای پاسخگویی به این خواسته ها ترجیح دادیم وزن متخصصان اقتصادی در فهرستمان لحاظ شود. از اینرو سهمیه خواهی نه از بابت توجه به گروه ها بلکه توجه به نیازهای مردم است.

مساله امنیت برای مردم بسیار مهم است. امنیت و اقتدار ملی در فتنه سال 1388 آسیب دید. همانگونه که امروزه مشاهده می کنیم کشورهای اطراف ایران در منطقه خاورمیانه دچار پدیده تروریسم شده اند و ما هر روز شاهد ویران شدن شهرها و آواره شدن مردم از خانه ها، سر بریدن ها و زنده سوزی ها هستیم. پس توجه به امنیت امری بایسته است.

موضوع پیشرفت به عنوان سومین کلید واژه شعار اصولگرایان، فوق العاده مهم است. ما در بسیاری از علوم و دستاوردهای اقتصادی جزو 10 کشور اول جهان هستیم و پیشرفت های زیادی که در دولت های گذشته پایه ریزی شد، در دولت کنونی نیز ادامه پیدا کرده است. در واقع مردم خواهان این پیشرفت ها هستند. از همین رو، این شعار بر اساس فهم مردم از نیازهای کنونی کشور انتخاب شد و من فکر می کنم که شعاری هوشمندانه است.

به طور کلی چه چشم اندازی از نتیجه این انتخابات برای اصولگرایان پیش بینی می کنید؟
انتخابات یک روش معین برای رسیدن به نتایج نامعین است که من نمی توانم آن را پیش بینی کنم. بر اساس قواعد، قوانین و مقررات انتخابات، عده ای نامزد شده اند و اصولگرایان هم به سهم خود برای مشارکت در انتخابات، فهرستی را معرفی کرده اند. هر کسی که نام او از صندوق انتخابات بیرون بیاید، حتی اگر ما به او رای نداده باشیم به عنوان نماینده ملت باید پذیرفته و محترم شمرده شود. برهمین اساس نباید پیرامون موضوع انتخابات در کشور گفتمان های غلطی مانند ادبیات جریان فتنه در سال 1388 شکل بگیرد و افرادی پیش از شمارش آرا خود را برنده بنامند.

آینده جریان اصولگرایی را چگونه می بینید؟
من آینده جریان اصولگرایی را با توجه به گفت وگوهایی که در فرآیند رسیدن به همگرایی صورت گرفت و راهبرد یکصدا و یک فهرستی که از دل آن بیرون آمد، خیلی روشن می بینم و این راهبرد را پایه حرکت های خوب سیاسی در کشور می دانم. بنابر این بی شک این ظرفیت عظیم می تواند در خدمت انقلاب، نظام و رهبری برای رسیدن به قله های افتخار قرار گیرد.