مطلب کوتاهی زیر را یکی از مخاطبان به سایت فرارو ارسال کرده است
با سلام و عرض ادب
احتراماً، اگر فرض شود که همه اعضاء محترم هیت علمی به سبب لیاقت و توانمندی فردی در جایگاه مذکور قرار گرفتهاند، در طول تاریخ حتی فرزندان بزرگترین دانشمندان هم همانند والدین خود نشدهاند.
فرزندان این افراد نسبت به یک گارگر و آموزگار... از زندگی و رفاه اجتماعی بالاتری برخوردار هستند و سهم خود را از جایگاه والدین در جامعه دریافت کرده و میکنند، یک عضو هیئت علمی نیز از بامداد تا شامگاه از ارایه هزار خدمات بهرهمند میشود که دیگر افراد جامعه ارایه میدهند.
و یک جامعه به همه اقشار خود وابسته و نیازمند است و رضایتمندی همه آنها در پناه قانون باید انجام گیرد. مگر فرزند یک عضو هیئت علمی بدون گذراندن مراحل آموزشی در آموزش و پرورش وارد دانشگاه میشود؟
با این وجود آموزگار و کارگری که یک دهم افراد مذکور حقوق و مزایا دریافت میکند باید برای فرزند خود که وارد دانشگاه میشود، هزینه خوابگاه و... متحمل شود؟
جدای از بیعدالتی در پذیرش، که بچه کارگر با چه رتبهای به دانشگاه وارد میشود و او به واسته والدین در همان جایگاه قرار میگیرد.
فرزندان این افراد حتی دامپزشکی قبول میشوند و بلافاصله در رشته پزشکی شروع به تحصیل میکنند.
هیچ با خود اندیشیدهاید که با این قانون چه بر سر یک بچه آموزگار و کارگر و... که در شروع ورود به جامعه هستند، میآید؟
او با چه انگیزهای باید ادامه دهد؟ چه بسا دانشمندان آینده این کشور از همین بچهها باشند. خواهشمند است در اصلاح قانون فوقالذکر اقدام عاجل به عمل آورید.
با احترام
یک هموطن