فرارو- 16 اردیبهشت مصادف با درگذشت یکی از سه تصنیف ساز بزرگ موسیقی ایرانی است؛ امیر جاهد (۱۲۷۵ در تهران - ۱۳۵۶ تهران). تصانیف او را خوانندگان به نام دوران خوانده اند.
طرز تهیه ۵نوع غذای ساده و سریع با شیر + خواص شیر 
چگونه ماشین لباسشویی را جرم گیری کنیم؟ 
۱۰عادت والدینی که کودکانی با رفتار خوب تربیت میکنند 
۱۰ فیلم برتر اما استون / بهترین فیلمهای اما استون که باید ببینید 
میخواهید بدانید زنی حقیقتاً باوقار است یا نه؟ به این ۸خصلت او نگاه کنید 
چرا گوشتکوب برقی کار نمیکند؟ + راههای رفع آن 
هنرمندان ارزشمند و ورجاوند که همه عمرشان را برای فرهنگ و هنر ایرانی صرف کردند. شایسته است مسئولان فرهنگی کشور بدانند بر چه مسندی نشسته اند.
با سپاس از همه هنرمندان والامقام این مرز و بوم.
که ای خسته از رنج دی ببین جشن‌گلهای من
بکن دل ز نقدینه جان بنه درکف می فروش
نارگل و لاله دو جامی بزن
بنوش و چشم از مهر و مه بپوش
مکش منت آسمان به‌دوش
مده دست و با دست بی‌نمک
نمک جز لب با نمک
جزای‌کردار ستم‌پیشه‌گان دهد نفخه صور
دوای درد دل‌دلدادگان بود شور و نشور
بسوزد از شر بشر یکسر خشک
و تر نماند آخر زین حیوان اثر
نیرزد این جهان بدین که بهر دل ، دل شکنی
برون کنی پیراهنی از تنی
مکن این طنازی با ما عبث به خود می‌نازی جانا
از این بلند پروازی دانم کاخر شکار بازی جانم
همه شب سر بردن به یک دل دوجا
نگران‌کین دوران نماند به‌جا
ومشو مایه آوارگی دست من و دامان تو
بنما چاره بیچارگی ما و عهد و پیمان تو
ریشه گر حاصلش این با نیست
تو مده لاله دگر خار چیست
جاهد این میکده را آب گرفت
کس در این معرکه هشیار نیست
به عشق استاد این تمام این تصنیف رو هنگام زمرمه تایپ کردم