تابهحال یکی از مهمترین راهکارهای مقابله با پیری و ضعف و حافظه و تواناییهای ذهنی، تمرین و فعالیت بیشتر فکری معرفی میشد؛ اما یک مطالعه جدید، میگوید افرادی که ساعات کار آنها در هفته بیشتر باشد، بیش از دیگران در معرض افت تواناییهای ذهنی هستند.
این مطالعه که در انستیتو سلامت شغلی هلسینکی سوئد انجام شده، نشان میدهد که کار زیاد، یعنی بیش از 40 ساعت در هفته، میتواند روی تواناییهای فکری، اثر قابلتوجهی داشته باشد و این اثر با کار 55 ساعت در هفته و بیشتر، جدیتر میشود.
در این مطالعه، 2 هزار و 200 کارمند انگلیسی، پرسشنامههایی را پر کردند که بر اساس آنها میشود تواناییها و مهارتهای فکری آنها را، در حل مساله، مهارتهای کلامی و مانند آن، محاسبه کرد. همچنین وضعیت کاری آنها هم ثبت شد. بعد از 5 سال پیگیری، مشخص شد آنهایی که ساعات کارشان بیشتر بود، احتمال افت تواناییهای ذهنی و سرعت عمل فکریشان بیشتر بود.
هنوز این محققان، که گزارش مطالعهشان را در نشریه اپیدمیولوژی آمریکا چاپ کردهاند، توجیهی در مورد علت این ارتباط ندارند. آنها احتمال میدهند افرادی که بیش از حد کار میکنند، کمتر به کنترل جنبههای مختلف سلامت خود توجه میکنند و همین باعث میشود زمینه افت سلامت آنها، مثلا ابتلای آنها به فشارخون، دیابت و مانند آن، فراهم شود. اینها بیماریهایی است که میتواند به صورت پنهان، کارآیی سیستم شناختی را کاهش دهد.
متاسفانه نبود فرهنگ مناسب کار و تفریح، هر دو، به سلامت مردم ما صدمه میزند. اغلب ما نمیدانیم چگونه میشود زیاد کار کرد، و از کار برای تامین و ارتقای سلامت بهره برد، یا چگونه میشود تفریح کرد و سالم ماند و سالمتر شد. به همین علت، کار زیاد، باعث بیتوجهی و افت سلامت ما میشود و تفریحات ما هم، از آنجا که بیشتر از جنس خوردن و یک جا نشستن است، باعث چاقی و افزایش احتمال بیماریهای قلبی و عروقی میشود.
موضوع کار زیاد و تاثیر نامطلوب آن بر سلامت، وقتی جدیتر میشود که به عوامل نامطلوب و زیانآور در محیط کار هم بیتوجه باشیم. مواد شیمیایی، عوامل زیانآور فیزیکی مانند ارگونومی نامناسب و کمتحرکی (برای کارمندان پشت میزنشین)، حتی استرسهای روانی که به طور مزمن در محیط کار به کارمندان وارد میشود، همه و همه میتواند به صورت درازمدت و گاه بسیار خطرناکی، سلامت ما را تحت تاثیر منفی قرار دهد.