«کسب و کار بازیگران سیاست در ایام محرم تعطیل نبود. درست در لحظاتی که خیل ایرانیان سرگرم عزاداری برای امام شهیدشان بودند، جمعی دیگر پروژه استفاده سیاسی و تبلیغی از مجالس عزاداری را به صورت گام به گام پیش میبردند.»
روزنامه ایران با این مقدمه در بخش های دیگری از یادداشت خود آورده است: شواهد و برآوردها نشان از این دارد که برخی محافل سیاسی در این 10 روز بیشترین تبلیغات جناحی و جهتدار را علیه دولت انجام دادهاند. در کنار سخنرانیها و خطابههای جنجالی که مبلغان خاص در نفی سیاستهای دولت ایراد کردند، محرم امسال شاهد یک اتفاق کمسابقه بود. این اتفاق در قالب انتشار موج شایعه و پمپاژ خبرهای دروغ توسط برخی سایتها و ارگانهای خبری خاص نقش بست.
این موج تولید شایعه و جنجال از اولین روزهای محرم آغاز شد که در آن ارگان جناح تندروها اتهام تبانی دیپلماسی ایران با طرف آمریکایی را به صورت انبوه منتشر کرد و به تدریج که به روزهای پایانی سوگواری نزدیک شدیم، شایعات دیگری ساخته و پرداخته شد، از جمله این اتهام که مدیران ارشد وزارت ارشاد برای مذاکره راهی آمریکا شدهاند.
ماجرای سرایت نزاعهای سیاسی به مجالس مقدس دینی امری مسبوق به سابقه است اما آنچه تازگی دارد استفاده انبوه و سازمانیافته از شبکههای مجازی و سایتهای زنجیرهای مخالف دولت برای تأثیرگذاری و تخریب ذهن افراد دیندار نسبت به دولت است. آهنگ پروژه تبلیغاتی تندروها علیه دولت نشان از این دارد که گویی این گروه تنها امیدهای از دست رفته خود را در همین تحریک احساسات دینی مردم میجوید و به زعم آنها، مناسبتهای مذهبی تنها فرصت طلایی برای برانگیختن موج مخالفت علیه دولت است.
به مضمون و مفاد مطالبی که شبکهها و سایتهای خبری این 10 روز به صورت بولتن و بروشور و پوستر در میان مردم دیندار پخش کردهاند نگاه کنید؛ اکثریت این مطالب در تقابل با سه رشته از سیاستهای دولت قرار داشتند؛ مذاکرات هستهای، بهبود اقتصادی و سیاستهای فرهنگی.
همه تدارکهای تبلیغاتی این جریان حول این محور جریان داشته که دولت و تصمیمهای آن در داخل و خارج را مغایر با دین و ارزشهای دینی وانمود کنند. برای رسیدن به این مقصود از یک تاکتیک آشنایی بهره میجویند؛ تاکتیکی به نام «شبیهسازی حوادث صدر اسلام با وقایع امروز». طراحان این سناریو میکوشند برای همه شخصیتهای داخل و خارج معادلی در اردوی سپاه کفر پیدا کنند. این تاکتیک با اشتیاق زاید الوصفی از سوی پیروان یک گروه افراطی در محرم امسال دنبال شد، به گونهای که مدام در پی یافتن قرینهای برای شمر، یزید، معاویه یا اشعث یا عمر سعد بودند. به این گفتهها که هر کدام بر زبان برخی سخنرانان مخالف دولت جاری شده نگاه کنید که: سازش با یزید، اقتصاد را درست نمیکند! شمر زمانهات را بشناس، اشعثها دشمنی آمریکا را باور ندارند! عمر بن سعدها هنوز با محاسبه گندم ری سیاستورزی میکنند!
تصور کنید که این قیاسهای دلآزار به صورت پیامها و پیامکهای خبری توسط چند سایت زنجیرهای مخالف دولت هر روز در میان عزاداران پمپاژ میشد.
گمان میرفت که سنت خطرناک بهرهجویی حزبی سیاستپیشهگان از مجالس مذهبی با رفتن دولت پیشین رخت بربندد اما شواهد مختلف از بازتولید این رفتارها حکایت دارد. دستکم شاخه تندروهای مخالف دولت اکنون به صورت سازمانیافته برای بهرهجویی از مذهب و آیینهای مذهبی برای منویات گروهی خیز برداشته است. این گروه به صورت مشخص بر تحرک عدهای خاص تکیه میکند که به صورت بیپروا و بیمنطق زبان به تخطئه سیاستهای دولت از مذاکره هستهای تا تغییرات فرهنگی میپردازند.
چنین سطحی از دوگانگی در سلوک از سیاستپیشگان، امری خطرناک است. آنها از مقدسات و مسائل دینی برای مقابله با دولتی بهره میجویند که رئیس آن در منشور انتخابات ریاست جمهوریاش، یکی از اهدافش را احیای منزلت و مقام اهل بیت(ع) در جامعه قرار داده و به صراحت اعلام کرده که مأموریت دارد تا لطمههایی را که در هشت سال گذشته بر دین و باورهای مذهبی مردم وارد شد، جبران کند.