نقاشی‌های کودکان سندروم‌داون بر دیوارهای شهر

آزاده عباس‌زاده پزشکی است که قصد دارد با همکاری شهرداری رضوانشهر از شهرهای شمالی ایران، یک دیوار 20 متری در خیابان های اصلی این شهر را به نقاشی های بچه های مبتلا به سندروم داون اختصاص دهد تا برای همیشه نقاشی های آنها روی دیوار این شهر به یادگار باقی بماند.

آزاده عباس‌زاده در گفتگو با مهر، درباره هدف از اجرای این پروژه نقاشی توضیح داد: بچه های مبتلا به سندروم داون معمولاً عمر کوتاهی دارند و پیش از رسیدن به 40 سالگی از دنیا می روند. من با توجه به این که حدود 6 سال با چنین بچه هایی در ارتباط بودم، همیشه برایم جای سوال بود که چرا هیچ کس به فکر افزایش طول عمر آنها نیست. چرا برای هر نوع بیماری مثل ام. اس، سرطان، دیابت، آلزایمر و... یک انجمن تخصصی وجود دارد ولی این بچه ها از حمایت کافی برخوردار نیستند.

وی با اشاره به تبلیغات کالاهای مصرفی در سطح شهر که گاهی برای سلامتی انسان نیز زیان آور است، ادامه داد: بیشتر دیوارهای شهر ما را تبلیغات کالاهای مصرفی از قبیل چیپس و پفک پوشانده است. چرا یک دیوار به این افراد کم توان ذهنی و دارای سندروم داون اختصاص نیافته است که درباره آنها به مردم توضیح دهد وسطح آگاهی آنها را درباره این افراد افزایش دهد.

این پزشک عمومی با بیان این که بسیاری از بچه های مبتلا به این بیماری به انزوای اجباری کشانده می شوند، یادآور شد: این انزوای اجباری منجر به افسردگی شدید در این بچه ها می شود ولی با برقراری ارتباط با آنها و حضورشان در چنین برنامه هایی می توان مانع بروز افسردگی در آنها شد.

او با تقدیر از همکاری شهردار رضوانشهر تصریح کرد: در شرایطی که بسیاری از شهرداران شهرهای دیگر این حرکت ما را به سخره گرفتند و مرگ و میر این بچه ها را در قیاس با دیگر افراد اتفاقی سهل و ساده انگاشتند، اما شهردار رضوانشهر به سرعت با پیشنهاد ما موافقت کرد و همه همکاری های لازم را در این زمینه انجام داد.

این پزشک با اشاره به نقاشی های متفکرانه بچه های مبتلا به سندروم داون بیان کرد: یکی از این بچه ها علیرضاست که وقتی از او خواستم نقاشی کند، یک دایره کشیده بود که در محیط آن خطوط زیگزاگ بسیاری وجود داشت و در توضیح نقاشی اش گفت که این دایره خداست و این خطوط چشم های خداست چون خدا همه جا هست و می توان شاهد همه چیز باشد، این نشان می دهد که او کاملاً به کاری که انجام می دهد فکر می کند.

آزاده عباس زاده در بخش دیگری از سخنانش اظهار کرد: من فقط واسطه ای هستم که این بچه ها افکار و ذهنیات خود را از محیط پیرامون روی دیوار این شهر منتقل کنند، شاید این تلنگری باشد به مردمی که نسبت به این بچه ها بی توجهند.

او با بیان این که حدود 18 نفر از بچه هایی که قرار است نقاشی کنند، ساکن رضوانشهر هستند توضیح داد: انتخاب این شهر به دلیل حضور این 18 نفر در این شهر بود که خوشبختانه با استقبال هم مواجه شد.

این پزشک از نقاشی شدن دیوارهای دیگری در شهرهای دیگر نیز خبر داد و گفت: به زودی در رشت نیز یکی از دیوارهای شهر را این بچه ها نقاشی خواهند کرد.

عباس زاده با بیان این که نام این دیوار در رضوانشهر «دیوار 47» نامگذاری خواهد شد در این باره گفت: این بچه ها دارای 47 کروموزوم هستند که همین یک کروموزوم اضافی منجر به بروز این مشکلات برای آنها شده است به همین دلیل نام این دیوار را هم 47 انتخاب کرده ایم.

وی در بخش دیگری از سخنانش با اشاره به این که معادلات پزشکی مثل دنیای ریاضی نمی تواند صد در صد باشد یادآور شد: در دنیای پزشکی علیرغم مراقبت های بسیاری که صورت می گیرد تا از تولد چنین بچه هایی جلوگیری شود ولی گاهی پیش می آید که باز هم این بچه ها به مرحله تولد می رسند، بنابراین وقتی متولد می شوند باید به فکر زندگی و طول عمر آنها هم باشیم.

این پزشک در ادامه با بیان این که دیوار 47 برای اجرای نقاشی این گروه از بچه ها آماده شده است از اجرای این پروژه ظرف 5 روز آینده خبر داد.

او همچنین در بخش پایانی سخنانش با اشاره به سایت معتبر «میراتل»که به طور تخصصی به بچه های مبتلا به سندروم داون اختصاص دارد گفت: برای اولین بار در دنیا، دیواری را به طول 20 متر بچه های مبتلا به سندروم داون نقاشی می کنند و به همین دلیل برای مسئولان سایت میراتل بسیار تعجب آور بود که چنین دیوار بزرگی در سطح شهر به نقاشی این بچه ها اختصاص یافته است.