جعفر والی در روزهایی که به دلیل خونریزی معده در بیمارستان ایرانشهر بستری بود، بیش از هر چیز دلتنگ باغچه سرسبز خانهاش بود؛ این دلتنگی با مرخصی این هنرمند در روز پنجشنبه نهم مرداد ماه به پایان میرسد.
انتشار خبر اجرای نمایش «آی با کلاه آی بیکلاه» به کارگردانی جعفر والی در تماشاخانه سنگلج موجب خوشحالی بسیاری از اهالی تئاتر و دوستداران این هنرمند شد. اینکه والی بعد از مدتها قصد کرده نمایشی روی صحنه ببرد و این بار هم مانند اغلب دفعات متنی از غلامحسین ساعدی را در دست گرفته است، عامل خوشحالی دوستداران این هنرمند پیشکسوت بود.
موافقتها با روی صحنه رفتن این نمایش، والی را به اجرا در پاییز سال جاری امیداور کرده بود. او سرگرم تلاش برای پیشبری برنامهها و آماده شدن جهت اجرای نمایشش بود که به دلیل خونریزی معده در بیمارستان بستری شد. بروز مشکلات قلبی همزمان با خونریزی معده این بازیگر تئاتر و سینما را با مشکلات جسمانی مواجه کرد، مشکلاتی که به گفته پزشکان بیمارستان رجایی در حال برطرف شدن است، به گونهای که والی میتواند پنجشنبه به باغچه خود در ولیان بازگردد.
روزی که جعفر والی همراه علی بیغم بازیگر تئاتر، به تئاترشهر سر زده بود تا گفتوگویی برای اجرای نمایشش با مسئولان این مجموعه تئاتری داشته باشد، دچار خونریزی معده شد. بیغم که این استاد تئاتر را در جریان کارهای مربوط به اجرای تئاترش همراهی میکرد، وقتی چهره رنگ پریده والی را میبیند او را به بیمارستان منتقل میکند و پزشکان در بیمارستان ایرانشهر تشخیص میدهند که بازیگر فیلمهای «گاو» دایوش مهرجویی، «ناخدا خورشید» ناصر تقوایی و «تنگسیر» امیر نادری دچار خونریزی شدید معده شده است.
خونریزی معده، اما پایان مشکلات جسمانی نبود که در آن روز استاد تئاتر ایران را درگیر کرد. والی همان شب دچار مشکلات قلبی هم شد. نخستین خبرهای امیدوارکننده در مورد وضعیت جسمانی این هنرمند زمانی منتشر شد که همراهانش به بازگشت هوشیاری او و توانش برای صحبت کردن اشاره کردند.
به گفته همراهان این هنرمند، یکی از نخستین مسائلی که والی بعد از به دست آوردن هوشیاری به مدیرکل مرکز هنرهای نمایشی گفته بود، اشاره به اجرای نمایش «آی باکلاه آی بیکلاه» بود. والی زمانی که دو سال قبل از وضعیت تئاتر ناامید شده و شرایط را برای روی صحنه بردن اثری جدید ناخوشایند دانسته بود، به «ایسنا» چنین گفته بود: «تئاتر کار ما نبوده بلکه زندگی ما بوده است.» به نظر میرسد این استاد تئاتر ایمانی قوی به این گفتهاش دارد، و آنچه لبخندی را بر لبان او روی تخت بیمارستان میآورد امید به گرد هم آمدن گروهش در باغچه ولیان و شروع تمرینات نمایش است.
والی سالها از ایران دور بود و بعد از بازگشت به ایران به جای زندگی در شهر پرسروصدا و شلوغ تهران منطقه ولیان را برای زندگی برگزید. به گفته خواهر این هنرمند که در مدت زمان حضورش در بیمارستان او را همراهی کرده، یکی از جدیترین دلتنگیهای والی در بیمارستان ایرانشهر، نبود نمایی سرسبز در قاب پنجره اتاق بیمارستان بوده است.
بعد از انتقال این هنرمند به بیمارستان رجایی و پیگیری درمان قلبی او، پنجره اتاق والی قابی از درختان برافراشته اطراف را نمایش میداد، درختانی که دلتنگی کارگردان نمایشهایی چون «چوب به دستهای ورزیل» و «شنل» را برای دیدن باغچه خود کمتر میکرد.
سخنان دختر والی برای اهالی تئاتر ایران و خانواده این هنرمند خوشحالکننده است، به گفته پزشک معالج این هنرمند، والی میتواند پنجشنبه نهم مرداد ماه در خانه خود و در کنار باغچه سرسبزش در ولیان باشد.
در روزهایی حضور این هنرمند در بیمارستان هنرمندان پیشکسوتی چون جمشید مشایخی و علی نصیریان به دیدن او رفتند و همچنین علی جنتی وزیر فرهنگ و ارشاد اسلامی و معاونانش و جمع گستردهای از اهالی تئاتر و سینما از این هنرمند مطرح دیدن کردند.