غلامحسین دوانی در روزنامه شرق نوشت: تحقیقات اقتصادی جهان نشان میدهد که تنها معیار قابل اتکا برای قدرت خرید
شهروندان، حداقل مزد است. رابطه حداقل مزد با سبد ضروری خانوار نشاندهنده
خط فقر است، از آنجایی که بعضا بخشی از دولتمردان یا اقتصادخواندههایی که
جرات حمله علنی به سبد خانوار مردم را ندارند از بهای بنزین در جهان و
مقایسه آن با بهای بنزین در ایران دم میزنند، نگارنده بر آن شده تا با
عدد و ارقام ثابت کند قدرت خرید حقوقبگیران ایرانی اعم از کارگر و کارمند،
همهساله رو به کاهش و توانایی قدرت خرید آنان طی هشت ساله گذشته بهدلیل
اعمال سیاستهای نادرست یارانهای که عمدتاً توسط بانک جهانی فرموله شده
بود، بهشدت کاهش یافته است. نمایه شماره یک نشاندهنده حداقل مزد در
کشورهای مختلفی است که بهنحوی قابل مقایسه با ایران هستند زیرا در مقایسه
کشورها، صرف مقایسه تولید ناخالص داخلی نمیتواند گویا باشد بلکه باید
توانایی بالقوه و بالفعل را نیز در این مقایسه دخالت داد.
امیدوارم روزی برسد که در قانون اساسی ما همانطور که شورای نگهبان صلاحیت کاندیدهای ریاست جمهوری را بر اساس شاخص های تعریف شده بررسی و تائید میکند،روزی برسد که شاخص مهمی چون خودرائی،صلاحیت به کارگیری افراد شایسته،دانش اقتصاد کلان و... را نیز جزو شاخص های انتخاب برای کاندید ریاست جمهوری را نیز اضافه کنند تا دیگر هیچگاه و در هیچ دوره ای کشور مثل 8 سال قبل به عقب بر نگردد
ولی الان وضع اونا کجا وضع ما کجا؟
یادم میاد طرف به رادیکال و لگاریتم (Log) جوری نگاه میکرد که یه نفر به اسرار جهان و کهکشانها.
بیخود نیست که وضعمون اینجوریه !!!
مطمعنانا ماشمن وسایل برقی از هر کشوزی به ایران میاید در ان کشور ارزانتر است برنج و گوشت و ذزت وغیره نیز همین طور ما فقط داریم نفت صادر میکنیم در عوض چندین برابر فراورده های نفتی وارد میکنیم این است ان همه توانایی که ما کسب کرده ایم وبه ان افتخار میکنیم