یک قربانی اسیدپاشی جزئیات اولین دیدارش با فرد اسیدپاش پس از روز حادثه را تشریح کرد و خواستار مساعدت مسئولان برای پیگیری درمانش و همچنین اجرای حکمش شد.
سید محسن مرتضوی در گفتوگو با ایسنا، درباره اولین جلسه دادگاه که در آن برای اولین بار پس از روز حادثه با فرد اسیدپاش روبرو شده بود گفت: زمانی که وی را دیدم دچار لرزش در پاهایم شدم و حالم بد شد.
وی با بیان اینکه اولین دیدارمان در راهرو و پیش از شروع دادگاه بود، گفت: به همراه همسر و برادرم به دادگاه رفته بودیم که از او تنها پرسیدم برای چه این کار را انجام داد که در پاسخ به من گفت یکی از همکاران به نام «ج» مرا برای انجام این کار تحریک کرد و مدعی شده بود که من پشت سر همسرش صحبت میکنم.
این قربانی اسیدپاشی با بیان اینکه دادگاه به ریاست قاضی علوی برگزار شد ادامه داد: فرد اسیدپاش در دادگاه هیچ ادعایی برای کارش مطرح نکرد و حتی اظهارات خندهآوری نظیر اینکه خود من از وی خواسته بودم که رویم اسید بپاشد را به عنوان علت کارش مطرح کرد!
مرتضوی افزود: یکی دیگر از دلایل مطرح شده از سوی متهم این بود که وقتی من در محل کار حاضر نبودم او به همسرم میگفته که من سر کار نیستم در حالی که این یک موضوع طبیعی است و هیچ علتی برای اسیدپاشی نیست.
وی همچنین از شکایتش از یکی از همکارانش به هویت «ج» به عنوان عامل تحریک فرد اسیدپاش خبر داد و گفت: چند ماه پیش از این فرد نیز شکایت کردم که وی در جلسه بازپرسی مدعی شده بود که تا به حال مرا ندیده است.
این قربانی اسیدپاشی با بیان اینکه این همکار سابقم با قرار وثیقه 30 میلیونی آزاد شد گفت: در حال حاضر پیگیری پرونده به دادگاه کیفری سپرده شده و من اطلاعی از زمان برگزاری آن ندارم اما در این دادگاه علاوه بر فرد اسیدپاش از «ج» نیز شکایت خود را مطرح خواهم کرد.
مرتضوی درباره اینکه آیا فرد اسیدپاش پس از رویارویی با وی اظهار پشیمانی یا عذرخواهی کرد نیز به ایسنا گفت: اسیدپاش نه تنها به خاطر انجام کارش عذرخواهی نکرد بلکه من در عملکردش نیز حرکتی که نشانگر پشیمانیاش باشد را مشاهده نکردم.
این قربانی اسیدپاشی با بیان اینکه قانونی برای حمایت از قربانیان اسیدپاشی و همچنین محاکمه اسیدپاشان آنطور که باید و شاید وجود ندارد، افزود: برابر اطلاعات من این قانون برای سال 1336 است که به نظر میرسد در حال حاضر کارایی چندانی نداشته باشد که البته در این زمینه متخصصان باید اظهارنظر کنند اما آنچه که مربوط به من است این است که بعد از گذشت چند سال حمایت چندانی از من نشده است.
وام 50 میلیونی احمدینژاد به سه میلیون رسید و پرداخت نشد!
مرتضوی همچنین درباره پیگیریهایی که برای کمک از مسئولان انجام داده نیز گفت: یک سال و نیم برای کمک گرفتن از محمود احمدینژاد، رئیسجمهوری وقت دوندگی کردیم که پس از موافقت وی با اختصاص 50 میلیون تومان وام به من، این وام تبدیل به سه میلیون تومان وام صندوق مهر شد که آن را هم باید با سه ضامن و سند ملکی دریافت میکردم که به دلیل نبود شرایط از دریافت آن منع شدیم.
وی همچنین از نامهنگاریاش با شهرداری تهران برای دریافت کمک خبر داد و افزود: دکتر قالیباف نیز با پرداخت 18 میلیون تومان وام بلاعوض به من موافقت کرد که پس از طی مراحل اداری این رقم به 500 هزارتومان وام تبدیل شد که آن را سال گذشته دریافت کردم و این در حالی بود که 500 هزار تومان تنها هزینه 10 روز پانسمان من بود.
مرتضوی درباره ارائه درخواست کمک به کمیته امداد امامخمینی نیز گفت: پس از پیگیریهای فراوان کمیته امداد اعلام کرد که شرایط من به گونهای نیست که تحت پوشش آنها قرار بگیرم و سوال من این است که آیا باید بمیرم تا شرایطم برای حمایت کمیته امداد درست باشد؟
وی از رئیسجمهور و رئیس دستگاه قضا خواست مساعدتهایی داشته باشند تا بتوانند هزینههای درمان و همچنین اجرای حکمش را در مدت زمان کمتری سپری کند.
این قربانی اسیدپاشی درباره آخرین وضعیت درمان خود نیز گفت: تعداد دیگری عمل جراحی باید انجام دهم که برای تامین هزینههای آن با مشکل مالی روبرو هستم.