فرارو- محمد رضا عارف در واکنش به یادداشت جنجالی روزنامه بهار انتساب این روزنامه به خود را تکذیب کرد و گفت: «شخصا صاحب رسانه نیستم.» این در حالی است که روزنامه بهار تنها روزنامه فعال حامی محمد رضا عارف در جریان انتخابات ریاست جمهوری و پس از آن بود.
به گزارش فرارو، روز چهارشنبه اول آبان ماه در آستانه عید غدیر خم یادداشتی با عنوان
"امام؛ پیشوای سیاسی و یا الگوی ایمانی؟" به قلم "علی اصغر غروی" در
روزنامه بهار منتشر شد که مسئولان این روزنامه از انتشار آن عذرخواهی
کردند و انتشار روزنامه را به صورت موقت متوقف نمودند.
با وجود عذر
خواهی رسمی روزنامه بهار از مخاطبان خود اعتراض ها و واکنش ها همچنان
ادامه داشت. روز گذشته تعدادی نمایندگان مجلس درباره این روزنامه به وزیر
ارشاد تذکر دادند.
تا این که صبح امروز هیئت نظارت بر مطبوعات، روزنامه بهار را توقیف و پرونده آن برای رسیدگی قضایی به دادگاه ارسال کرد.
اما محمد رضا عارف کاندیدای اصلاح طلب انتخابات ریاست جمهوری در جلسه شورای مشورتی بنیاد امید ایرانیان، با اشاره به انتشار مقاله روزنامه بهار، گفت: «انتشار این مقاله آن هم در آستانه عید غدیرخم به دلیل سهلانگاری متولیان این رسانه موجب ناراحتی جامعه متدینین و شیفتگان امام علی (ع) شده است و اینجانب هم بعد از خواندن این مقاله بسیار متأثر شدم.»
وی با بیان اینکه "متأسفانه جریان رقیب اصلاحات به دنبال بهرهبرداری از برخی سوژههاست"، تاکید کرد: «رسانههای اصلاحطلب باید هوشمندانه عمل کنند و بهانه به دست جریاناتی که بدنبال هجمه علیه جریان اصلاحات هستند، ندهند.»
عارف به مطالب برخی سایتهای خبری که روزنامه بهار را منتسب به وی دانستهاند، اشاره کرد و افزود: «شخصاً صاحب رسانهای نیستم و تنها مطالبی که در سایت شخصی من منتشر میشود مورد تأیید است.»
این سخنان محمد رضا عارف در شرایطی مطرح می شود که روزنامه بهار تنها رسانه حامی وی در جریان انتخابات ریاست جمهوری و پس از آن بوده است.
عارف در شرایطی انتساب این روزنامه به خود را رد می کند که روزنامه بهار به صورت قراردادی در انتخابات ریاست جمهوری به پوشش تمام قد اخبار وی می پرداخت و گفته می شود در آن زمان 55 درصد سهام این روزنامه به حمید عارف (فرزند محمد رضا عارف) تعلق داشت.
در همین حال هفته گذشته نیز خبرهایی به گوش رسید که بر اساس آن 100 درصد سهام روزنامه بهار به بنیاد امید ایرانیان (بنیاد محمد رضا عارف) واگذار شده است.
این سخنان عارف در نوع خود بسیار قابل تامل است. چرا که وی در شرایطی انتساب این روزنامه به خود را رد می کند و به انتقاد از آن می پردازد که پرسنل بهار از کار بیکار شده اند. از نکات عجیب اظهارات عارف این است که هیچ دفاعی از روزنامه نگاران این روزنامه نکرده است و فقط سعی کرده که خود را از آسیب های این جنجال دور نگه دارد.
با وجود این که عارف انتساب روزنامه به وی را رد می کند اما دو روز پیش سید حسن رسولی یکی از نزدیکان عارف درباره یادداشت روزنامه بهار گفت: «البته مجموعه آقای عارف و جریان اصلاح طلب موضوع انتشار این مقاله را محکوم کرده و به آقای پورعزیزی و هیات تحریریه روزنامه بهار تاکید و توصیه شده است که در انتشار مطالب دقت بیشتری به خرج دهند تا شاهد چنین موضوعاتی در آینده نباشیم.»
حال این سوال مطرح است که اگر روزنامه بهار به مجموعه عارف تعلق ندارد پس چگونه این مجموعه به مدیر مسئول روزنامه امر و نهی می کند؟