فرارو- این ضربالمثل معروف که «آمدند ابرویش را درست کنند، چشمش را هم کور کردند» گاه در مورد طرحهای ناپختهای صدق میکند، که از سوی اشخاص و نهادهای مختلف مطرح میشود تا معضلاتی درمان شوند و نتایج زودهنگامی به دست آید. یکی از این موارد پافشاری سازمان ملی جوانان در حمایت از سایتهای همسریابی بود که میخواست به این طریق کمبود آمار ازدواج را جبران کند. اما در حال حاضر هفتهای نیست که در آن خبر از فریب و اغفال دختران و ماجرای انتقام و رسوایی مربوط به چنین سایتهایی منتشر نشود.
به گزارش سرویس اجتماعی فرارو؛ یک روز خبر میرسد که در سایت همسریابی از دختران و زنان هتک حیثیت میشود، روز دیگر از قربانی جدید این سایتها صحبت میشود. بعد داستان انتقامگیری از این طریق دهان به دهان میچرخد و چندین و چند مورد دیگر. اما درست هنگامی که مردم انتظار برخورد شدید با این مراکز کلاهبرداری مجازی را دارند، سایت جدیدی در این زمینه آغاز به کار میکند و با ژستهای مذهبی و ارسال ایمیل به کاربران دست به تبلیغاتی وسیع میزند.
با اینکه نماینده وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی اعلام کرده بود که پایگاههای مربوط به همسریابی در ستاد ساماندهی ثبت نمیشوند، اما یک جرمشناس به مهر گفته است که برای راهاندازی این سایتها منبع قانونی وجود ندارد. تنها به این دلیل از موضوع ظریف همسریابی سوءاستفاده میشود که نهادهای مسؤول کاری برای فرهنگسازی در این خصوص انجام ندادهاند.
راهی که به بیراهه رفت
سازمان ملی جوانان اولین مرکز رسمی بود که چند سال پیش بر فعالیت سایتهای همسریابی اصرار و تأکید داشت و معاون تحقیقاتی این سازمان بهرهگیری از فضاهای مجازی برای بالا بردن آمار ازدواج جوانان را از آن زمان مطرح کرد.
اما با گذشت چند سال، جامعهشناسان به این نتیجه رسیدند که بیش از 80 درصد اطلاعاتی که در این سایتها وارد میشود، دروغ است. اعضا به ویژه مردان به پرسشهایی از قبیل رنگ چشم، رنگ مو، رنگ پوست، توقعات جنسی از طرفین، تعداد فرزندان درخواستی، تناسب اندام، میزان حسابهای بانكی، نوع خودرو و...، چنان پاسخ میدهند که اگر تمام این اطلاعات وارده صحت داشت، آنها قادر بودند به راحتی در جامعه امروز ازدواج کنند و دیگر نیازی به دستاویز قرار دادن چنین پایگاههایی وجود نداشت.
حق عضویت در موسسات همسریابی برای افراد 24 تا 30 سال، 30 هزار تومان، برای افراد بالای 30 سال، 40 هزار تومان و برای افراد مطلقه، بیوه یا کسانی که سابقه عقد یا نامزدی داشتهاند 50 هزار تومان است. همین امر برخی از موسسات همسریابی را تبدیل به بنگاههای اقتصادی کرده است که برای کسب درآمد بیشتر دامنه فعالیت خود را به اینترنت کشاندهاند و بدیهی است در راه به دست آوردن منفعت بیشتر مالی، به مشکلات و تبعاتی که برای افراد ایجاد میشود، اهمیت چندانی نمیدهند.
تشویق مردان به روابط فرا زناشویی
یک روانشناس سایتهای همسریابی را دلیلی بر افزایش روابط فرازناشویی میداند. دکتر مریم یوسفی بر این عقیده است که مردان ایرانی زنان ثبت نام شده در این سایتها را برای ازدواج دائم مناسب نمیدانند و اغلب مراجعهکنندگان به این سایتها مردان متاهلی هستند که دنبال روابط فرا زناشوییاند. چرا که از این طریق به راحتی میتوانند برای خود همسر موقت پیدا کنند.
در شرایطی که آمار طلاق زیادتر شده است و جوانان و خانوادهها به خودی خود با مشکلات مختلفی دست و پنجه نرم میکنند و در حالی که پلیس اینترنتی ایران در فضای مجازی به شدت فعال است و بر نظارت روی پایگاهها تأکید فراوان دارد، انتظار میرود که مسؤولان نسبت به رشد قارچگونه بنگاههای همسریابی واکنش بیشتری نشان دهند و مقابل سوءاستفاده بیشتر در این زمینه بایستند.
به ویژه اینکه تاکنون در خصوص جزئیات برخورد، رسیدگی و یا مجازات در پرونده اینگونه سایتها اطلاعرسانی انجام نشده است. تعداد این سایتها نیز هر روز بیشتر و بیشتر میشود و شاید در آیندهای نزدیک شاهد رخدادهای تأسفبار بیشتری اعم از طلاق، تجاوز به عنف، خودکشی و ... باشیم.
اجازه دادن به اين سايتها كار خوبي است و خودم با استفاده از همين سايتها ازدواج كردم و خيلي خيلي راضيم به نظر من هر كسي خراب باشه چه تو سايت چه بيرون سايت ميتونه كار خلاف و خراب انجام بده پس با بستن اين جور سايتها مشكلي حل نميشه بايد عاقلانه فكر كرد نه به هر چيزي كه ميرسيم اونو مسدود كنيم با ببنديم