در این فیلم نکته تازهای نیست. کارگردان همان اتهامات قدیمی وبیات را بار دیگر بر سفره میچیند، اما اینبار نکتهای تازه بدان میافزاید: آموزگار بازرگان در دارالفنون یعنی سید ابوالحسن خان فروغی فراماسون بوده است! او شیفتگی به غرب را در بازرگان تقویت میکند و هموست که با گرایش به علم تجربی بذر انحرافی را در ضمیر شاگردش میکارد تا روزی منافقین از خوشههای آن سر بر کنند!