چرا امید به فردا زیر بمباران جنگ بیشتر بود تا امروز؟
این استاد دانشگاه معتقد است: اولین کاری که نظام و روحانی باید انجام دهد آن است که صورت مساله را بپذیرد و قبول کند جایگاه نظام دیگر مثل سابق نیست. فکر میکنید چند درصد از آن ۴۰ میلیون نفری که در انتخابات ۲۹ اردیبهشت ۹۶ شرکت کردند، حاضرند در انتخابات مجلس سال آینده یا در انتخابات ۱۴۰۰ شرکت کنند. اینها مهمتر از آن است که ما بپرسیم با ترامپ چه باید کنیم؟ اگر روحیه امید و اعتماد به نظام دوباره به وجود بیاید ترامپ هیچ مشکلی نیست. ما دهه ۶۰ زیر موشک باران بودیم. تخم مرغ، نان، گوشت و ... کوپنی بود. اما حتی در آن شرایط امید به آینده خیلی بیشتر از امروز بود. مردم هیچ وقت نمیپرسیدند آخرش چه میشود؟ الان از مرفهترین و متدینترین اقشار جامعه گرفته تا بی دین و فقیرترین افراد همه در این مشترکند که چه اتفاقی دارد میافتد؟ یعنی امیدی نسبت به آینده وجود ندارد. "این آخرش چه میشود؟ "ها به خاطر ترامپ نیست. اگر ترامپ همین الان اعلام کند که کاری به کار جمهوری اسلامی ندارم اصلا بروند بمب اتم بسازند فکر میکنید مردم دیگر نمیپرسند آخرش چه میشود؟ این یعنی اعتماد مردم به اینکه مسئولین نظام بتوانند بحران را پشت سر بگذارند را به کل از دست داده اند.
عباس آخوندی در اولین جشنواره نشان فعال HSE که به مناسبت روز مهندس برگزار شد، اظهار کرد: مهمترین بحث مهندسی، اخلاق و امید اجتماعی است. تقریبا تمام مطلبی که مهندس رجبی (رئیس سازمان نظام مهندسی ساختمان) به آن اشاره کردند، بحث سرمایه اجتماعی و اعتماد اجتماعی است.