پرسپولیس در شرایطی لیگ بیستم را استارت زده که ضعف مفرط مهاجمانش نگران کننده است.
فرارو- رقابتهای فصل بیستم لیگ برتر تا به اینجا برای پرسپولیس خوب پیش نرفته است؛ نه اینکه شکست آزاردهندهای خورده باشند، نه، بلکه به این دلیل که برد قاطعی به دست نیاورده اند.
مدافع عنوان قهرمانی لیگ برتر که چندی پیش چمدانش را بسته و راهی فینال لیگ قهرمانان آسیا شده از سه بازی در لیگ برتر تنها یک گل زده دارد که آنهم از روی نقطه پنالتی به دست آمده است. با فاکتور گرفتن وقتهای اضافه بازی این تیم در ۲۷۰ دقیقه فقط یک بار گلزنی کرده است؛ تقیسم همین یک گل به تعداد دقایق آمار ضعیف تیم یحیی گل محمدی در گلزنی را به خوبی نشان میدهد.
یحیی بعد از جدایی علی علیپور، عیسی ال کثیر را به ترکیب پرسپولیس اضافه کرد و این مهاجم جنوبی به خوبی جای خالی علیپور را پر کرد، ولی حرکت ناشیانه او روی خوشحالی بعد از گلش در لیگ قهرمانان آسیا برابر پاختاکور، پرونده عیسی در پرسپولیس را به مدت ۶ ماه بست تا سرمربی پرسپولیس حسابی آچمز شود؛ حالا او مانده و یکی دو مهاجم جوان و کم تجربه. باید دلخوش به مهدی عبدی باشد و یا اینکه معجزهای رخ داد تا آرمان رمضانی روی یکی از پروازها سرش درست به توپ بخورد و تیمش به گل برسد.
تا به الان که چنین اتفاقی رخ نداده؛ مهدی عبدی میگوید یک گل بزنم موتورم روشن میشود، ولی اینکه کی اولین گلش را بزند محل سوال است؛ آرمان رمضانی هم که کلا تا به الان کیفیت بازی در ترکیب اصلی پرسپولیس را نشان نداده است. شاید یحیی و کادرش باید دلخوش به هنرنمایی مرد تمام نشدنی شان یعنی وحید امیری باشند، ولی سناریو برای پرسپولیس پیچیدهتر از این حرفها است؛ در واقع نه تنها وحید امیری بلکه احسان پهلوان، دیگر بازیکنی که قابلیت خلق موقعیت را دارد، نمیتوانند پرسپولیس را در بازی فینال لیگ قهرمانان آسیا یاری کنند.
نبودن این دو نفر در ترکیب هم که نمونه اش در آخرین بازی پرسپولیس در لیگ برتر برابر نفت مسجد سلیمان دیده شد؛ نه توانستند خطری داشته باشند و نه اینکه کاری کردند رقیب بترسد! حاصلش شد آنکه یحیی در همان ابتدای نیمه دوم، دو بازیکن مذکور یعنی وحید و احسان را راهی ترکیب کرد؛ تغییری که البته حاصلی برایش نداشت و پرسپولیس دومین تساوی بدون گل در سومین بازی اش در لیگ را ثبت کرد.
با نبودن عیسی آل کثیر، وحید امیری و احسان پهلوان پرسپولیس باید امیدوار باشد که مهدی عبدی دست به کار بزرگی در فینال لیگ قهرمانان بزند یا دست کم روی ضربات ایستگاهی دلخوش به سرزنی مدافعانش و استفاده از ریباند باشد؛ پس این تیم قاعدتا نیمی ازتوانش را در فینال لیگ قهرمانان آسیا در اختیار نخواهد داشت.
در لیگ، اما شرایط برای این تیم رفته رفته نگران کنندهتر هم میشود؛ در حالی که تیم امیرقلعه نویی با احیای مجدد گادوین منشا مشغول بردن بازیها است، استقلال هم به نوار پیروزی برگشته و همین حالا از لحاظ امتیاز گیری در سه هفته نخست، محمود فکری، بهتر از استراماچونی و شفر کار کرده است.
به غیر از این دو، فولاد هم در این یکی دو فصل نشان داده تیم قابل احترامی است و مدعی؛ آنها هم از هرفرصتی برای نزدیک شدن به صدر جدول استفاده میکنند. حالا اگر قرار باشد پرسپولیس همین طور، شبیه به کبریتی بی خطر، مقابل خط دفاعی رقبا قرار بگیرد، آنها مدام امتیازات ارزشمندی از دست میدهند و رفته رفته از صدر جدول فاصله میگیرند.
اینها همه در حالی است که مهاجم جدید یحیی هم بعید است کار شگرفی انجام دهد؛ اگرچه در فوتبال نمیشود درباره موضوعی با قاطعیت حرف زد، ولی آمار مهدیخانی، مهاجم جدیدی که یحیی گل محمدی گرفته هم نشان میدهد قرار نیست وضع پرسپولیس از چیزی که هست بهتر شود؛ مهدیخانی در ۷۷ بازی که در لیگ و تیمهای مختلف داشته فقط ۷ بار گلزنی کرده است! اینکه با این آمار او توانایی خطرناک کردن پرسپولیس در لیگ را داشته باشد یا نه، دیگر دغدغهای است که هواداران پرسپولیس باید با آن روبرو شوند.