فرارو- یک روزنامه سنگاپوری پیامدهای بین المللی ناآرامیهای اخیر ایران را مورد بررسی قرار داد.
به گزارش فرارو، روزنامه استریتتایمز طی یادداشتی به قلم جوناتان ایال، به بررسی تبعات بین المللی تجمعات اخیر ایران پرداخت و این تجمعات را "سرآغاز یک تغییر خیلی مهم در خاورمیانه" دانست.
علیرغم گزارشدهی هیجانزده رسانههای غربی درباره ایران - که تصویر شکلگیری یک انقلاب را عرضه کردند - دردسرهای اخیر هرگز ظرفیت تبدیل شدن به یک چالش جدی برای نظام را نداشت.
این کارشناس ضمن اشاره به گلهمندیهای اقتصادی و تاثیر محدود ناآرامی در داخل ایران، تبعات بین المللی آن را بررسی کرد. به اعتقاد نویسنده در پی این تجمعات، جایگاه بین المللی ایران نامساعد خواهد شد.
"برای کشورهای اروپایی، این وقایع در یک زمان به طور ویژه نامساعد اتفاق افتاد. در زمانی که اروپاییها برای برای ابراز حمایت قوی از استمرار توافق هستهای صف کشیدهاند. همان توافقی که دونالد تارامپ برای لغو آن مشتاق است."
در این یادداشت ادعا شده: برجام پا برجا خواهد ماند و اهمیت آن به قوت خود باقی است. با این حال، با دور شدن بحثوجدل از مسائل هستهای و نزدیک شدن آن به وضعیت داخلی ایران، برای اروپاییها دشوار خواهد بود که ادعا کنند توافق هستهای همان چیزی که قرار بود انجام دهد را انجام داده است.
لغو تحریمهای اقتصادی آنطور که باراک اوباما ادعا میکرد، به توانمند ساختن یک طبقه جدید متوسط منتهی نشده است.
هیچ شکی نیست که حوادث اخیر، فقط جایگاه مقامات آمریکایی را تقویت کرده است که برای فشار آوردن به ایران جهت اجرای تغییر رژیم مصمم هستند.
در هر حال، کل دولت آمریکا تحت سیطره مخالفان ایران است. از ژنرال مکمستر، مشاور امنیت ملی، گرفته تا درک هاروی، مدیر ارشد خاورمیانه در شورای امنیت ملی و مایک پامپیو، رئیس سیا.
انتصاب اخیر مایکل دی اندریا - مسئول ارشد سیا که بر شکار اسامه بن لادن برای اوباما نظارت کرد - به عنوان رئیس عملیات ایران در سازمان سیا، نشانهای است درباره اینکه دولت آمریکا از این به بعد میخواهد چه کار کند: انجام فعالیتهایی به منظور بیثبات کردن نظام ایران.
ظهور ناگهانی گزارشهایی در رسانههای اسرائیلی درباره اینکه واشینگتن به دستگاههای اطلاعاتی اسرائیل برای ترور سرلشکر قاسم سلیمانی، چراغ سبز نشان داده است، نشانهای دیگری است مبنی بر اینکه اکنون تلاشهای بیثباتسازی ایران در جریان است.
تحریمهای اقتصادی علیه ایران تشدید خواهد شد.
در حالی که تظاهرات در ایران هرگز ظرفیت تبدیل شدن به تغییر رژیم را نداشت، این تظاهرات واشینگتن را به پیگیری سیاست تغییر رژیم در ایران اغوا خواهد کرد. منافع اروپایی در تاسیس روابط جدید با ایران را تضعیف خواهد نمود و ایران را اولویت اول دولت آمریکا در خاورمیانه قرار خواهد داد.