یک گزارش؛ یک ادعا

درد سخن گفتن از اتفاقات تلخ جناحی و فرقه‌ای در کشور، از خود آن حادثه نيز جانكاه تر است، لیکن موضوعی که بنده را بر آن داشت تا یادداشت حاضر را بنویسم این است که برخی از غافلان و شاید ساده لوحان با علم انقلابی گری و ادعای حراست از ارزش‌ها، تیشه جهل و عناد برداشته و بر ریشه اعتقاد و اعتماد ملت می کوبند.

گاه حرکات و سکنات این قبیل افراد موجب وهن اسلام و نشان دادن چهره‌ای طالبانی از انقلابی گری میشود.

سخن از افرادیست که برای تسویه حساب‌های جناحی و فرقه‌ای سیاسی، به مقدسات و حتی اهانت به آنهم متوسل می شوند و به نام مقابله باکژی‌ها، برچسب ضد ولایت و ساکت و بی بصیرت و .. . را بر بصیرترین و ولایتمدارترین یاران اانقلاب، امام و رهبری میزنند.

بی حرمتی و جسارت به حریم حرم کریمه اهل بیت حضرت معصومه (س)، آنهم در مراسم بزرگداشت سالروز انقلاب اسلامی، جرم کمی نبوده و کسی هم در آن شکی ندارد.

بر هر انسان اهل انصافی لازم است که از این اهانت و جسارت، اعلام انزجار کند و به طریق اولی بر آن‌دسته از خواصی که از دید متدینین شاید در رمضان اتهام تدارک و برنامه ریزی و یا حمایت از این رفتار و افعال هستند نیز لازم است که لااقل از این حرکات برائت بجویند.

چه کوته فکرند آنانی که برای مقابله با رفتار یک مسئول و شخصیتی ولو اینکه در برخی موارد تقصیری هم داشته باشد، چنین محل مبارکی را برای تسویه حساب سیاسی خود انتخاب کنند.

از این موارد که بگذریم، رفتار برخی دوستان برای به حاشیه بردن این اهانت شنیع و آفرینش و اتصال شاخ و برگهای پوسیده‌ای به آن، دیگر آدمی را به اعجاب وا می‌دارد.

در برخی سایت‌ها از قول برخی چهره‌های خاص عمدتا" عضو و یا حامی يك جریان نوپای سياسی (که تا کنون هم کلامی در تقبیه این اعمال نفرموده اند)، در رد ارزش گزارش کمیته منتخب کمسیون امنیت ملی مجلس نقل شده است که: «فردی را بعنوان متهم، یک روز در سرویس بهداشتی محبوس کرده‌اند و حتی به وی اجازه نداده‌اند برای ادای نماز واجب هم از آنجا خارج شود که این شخص مجبور شده نمازش را در همان مکان به جا آورد»، آنوقت از این شخص اعترافاتی گرفته‌اند.

بنده حقیر بعنوان یک شهروند از مدعی العموم استمداد می‌کنم اجازه ندهند چنین نقل‌هایی بدون پی‌گیری جدی رها شود.

اگر واقعا" چنین رفتاری با فرد یا افرادی شده که در اسرع وقت با متخلفین برخورد لازم صورت گرفته و به مردم اعلام شود و در صورت کذب بودن این ادعا، با مدعی آن برخورد شایسته‌ای صورت پذیرد تا افراد بدانند اهانت به نظام مقدس جمهوری اسلامی و رسانه‌ای کردن هر ادعای زشتی، برای مدعی آن، هزینه سنگینی به دنبال دارد.

البته معلوم نیست این بحث خواندن یا نخواندن گزارش حادثه قم در صحن مجلس چه تأثیری در برخورد با متخلفین داشته است.

آيا مدعی العموم در این حادثه اقدامي كرده است؟ اگر جرمی به این وسعت و اهمیت اتفاق افتاده که بنظر می‌رسد ملاحظه کاری در آن، هزینه های بیشتری را به نظام تحمیل می کند.